جاسىمدا اڭدا جۇرگەن جاقتا،
ازاتتىق ءومىر سۇرگەن شاقتا،
شاتتانىپ ءجۇردىم شالىقتاي،
وڭاشا ءومىر سۇرگەنىم-اي!
ەلسىزدە ەركىن جۇرگەنىم-اي!
قايعىرماي، قاجىپ قامىقپاي.

جيىرما جەتىنشى فيەۆرالدا
ەنتەلەپ كەلدىم يەسىز تامعا،
جاتۋعا جالعىز جالىقپاي.
ءىش اۋرۋ بولىپ ناۋقاستانىپ،
ءۇش سوتكە ۇداي ءىشىم جانىپ،
قۇر تەرىم قالدى قابىقتاي.

تىلىمدە – ءتاۋبا، جۇرەكتە – يمان،
تىلەكتى تىلەپ ويعا سىيعان،
جالىندىم حاققا جابىقپاي.
يمانىمدى ۇزبەي جاتتادىم-اي،
تىپىرشىپ تىنىم تاپپادىم-اي!
قايراڭدا قالعان بالىقتاي.

جاپاندا جالعىز جاتقانىم-اي!
اۋرۋدان ازاپ تارتقانىم-اي!
تاڭىرىمە جايىم ءمالىم-اي!
دارمەنىم قالماي تۇرۋعا دا،
وت جاعىپ، دەنەم جىلۋعا دا،
مۇزداي بوپ قاتتى-اۋ ءتانىم-اي!

ءىشىمدى بۇراپ، ورتەتكەنى-اي،
جانىمدى كوزگە كورسەتكەنى-اي،
ازايىپ كەتتى-اۋ ءالىم-اي!
قىرىندى مەنەن قان وتكەنى-اي،
ءالىسىن ءالى جانە وتكەنى-اي،
تاۋسىلىپ تامىر قانىم-اي!

ىشەگىم شانشىپ تۇرعانىن-اي،
تىم قاتتى شولدەپ تۇرعانىم-اي،
سۋسىنعا تاعى جارىماي!
توسەكتە جاتىپ قالعانىم-اي،
تۇرايىن دەسەم، تالعانىم-اي،
باستىرماي ەكى سانىم-اي!

ۇستاۋعا قولدان ءال كەتكەنى-اي،
اياق پەن بەلدەن جان كەتكەنى-اي،
قالمادى قۋات ءدانىم-اي!
ءولىمدى ارمان كورمەدىم-اي،
قينالماي ءبىراق ولمەدىم-اي،
قايتەيىن، قايران جانىم-اي!

---