سىرلى ءۇي سەگىز قانات قوسا تىككەن،
جيناپتى قازىنانى بيىك جۇكتەن.
ەڭ ارتى كەسە، اياق تا التىن-كۇمىس،
تاڭعالدىم: مۇنشا بايلىق قالاي بىتكەن!

ءبىر كەلگەن جولاۋشىعا قيىر شەتتەن،
كورسەتىپ قازىناسىن ماقتان ەتكەن.
جينالعان ءبىر ورىنعا توپاس كۇشپەن —
مومىننىڭ جاسى شىعار سىعىپ توككەن.

بايلىققا ازۋلىلار كۇشپەن جەتكەن،
اياماي بايلىق ءۇشىن ارىن توككەن.
كەدەيدىڭ ماڭداي تەرى، تابان اقى،
ب ا ق ەمەس، قىدىر ەمەس دارىپ بىتكەن.

قۇرالعان ونداي بايلىق ارام دەرتتەن
بەينەتسىز راحات بولىپ تۇسكەن تەكتەن.
ءالسىزدىڭ ادال مالىن تارتىپ الىپ،
دەيدى ەكەن: «قۇداي بىزگە ءناسىپ ەتكەڭ».

نە ءۇشىن كىم بەردى ەكەن شەندى شەكپەن،
قاندايلىق قىزمەتى ءۇشىن حالىققا ەتكەن؟
ەڭبەگىن مومىن ەلدىڭ كۇشپەن تالاپ،
ۋ ءۇشىن العان شىعار ەلگە سەپكەن.

بايلىق پەن دۇنيەنى قىلعاڭ ماقتان،
سول ءۇشىن پاديشاعا ەلدى ساتقان.
بار بايلىعى جيناعان كوزدىڭ جاسى،
ەڭبەكپەن ءبىر مالى جوق تەرلەپ تاپقان.

كەمدىك جوق وندا ەندى مال مەن باقتان،
تولىقسىپ ءتورت قۇبىلا شالقىپ جاتقان.
نەعۇرلى ب ا ق پەن داۋلەت ارتقان سايىن،
سوعۇرلى ۋلاندىرا ەلدى شاققان،

سارى جەز — يت قارعىسىن شەن دەپ تاققان،
ەل ساتقان، پارا بەرگەن — ءسويتىپ جاققان.
قوزعالىپ دۇلەي داۋىل توپانداتسا،
بولماسسىڭ جاققا قۇرلى قالقىپ اققان.

* * *

قىزى بار جالعىز ۇيدە جەكە جاتقان،
ون سومدىق ىلعي التىن شولپى تاققان.
ءبىلىمسىز كوپ ناداننىڭ ءبىرى بۇ دا،
نەسى ارتىق بوياپ قويعان قۋىرشاقتان؟

قىزدىق دا كۇتۋشىسى ءبىر تالاي جان،
كوركى جوق كورگەن كىسى قالاتىن تاڭ.
كۇتىنگەن كۇنگە تيمەي بوياما بەت،
تاكاپپار، دوعال ءسوزدى، مىنەزى پاڭ.

سول قىزدان باسقا ۇل جوق تۇقىم بولار،
يە جوق باق-داۋلەتىن ۇستاپ تۇرار.
دەسە دە قانشا بالام — قىز-جولاۋشى،
قاشان كەتەر، كىم ءبىلسىن، قايدا قونار.

ەركە قىز نەشە جىلداي باي تاڭدادى،
ومبى، سەمەي اراسىن سايقالدادى.
كوڭىل ءسۇيىپ كەزدەسكەن كەيبىر جاستار،
ازۋلى اتاسىنا ايتا المادى.

«الامىن، قۇشامىن» دەپ قىزىققان كوپ،
شال ولسە مالىنا يە بولالىق دەپ.
مال مەنەن جاساۋ بولسا بولدى ولارعا،
ءبىلىم مەنەن سانالى وي نەگە كەرەك!

سول قىزعا وتكەن جىلى اسىل كەلدى،
قازاقتان «زور وقىعان» ماسىل كەلدى.
«بۇكىل قازاق تاعدىرى ءوز قولىمدا»،—
دەپ ەدى، قىز دا كونىپ باسىن بەردى.

قىز قانداي، جىگىت قانداي تەڭىن تاپقان،
دارىپتەپ قالىڭ ەلگە قىلعان ماقتان.
بۇلاردىڭ بار جۇمىسى — تۇسكە دەيىن
اق ۇيدە قۇشاقتاسىپ ۇيىقتاپ جاتقان.

بەسىندە ۇيقى قانىپ تۇرار زورعا.
تارانىپ، كۇندە جاڭا كيەر تورقا.
قولىنان ءىس بوپ ونەر ەش نارسە جوق،
سوزبەنەن بارلىق تاعدىر وسى قولدا.

بۇل-داعى ءبىر ماسىل عوي كەدەي سورعا،
تەك قانا بايلار ءۇشىن جايلى جورعا.
قۇلقىننىڭ ق ۇلى بولىپ اردان بەزگەن،
«حالقىم» دەگەن باسشىنىڭ ءىسى سول ما؟!

سوندايلىق «زور» كۇيەۋگە قولىن ارتىپ،
قاقپاس شال ماقتانادى تاسىپ-شالقىپ.
سورپاعا شىعارلارى سولار بولسا،
مەن ونى قۇيار ەدىم يتكە قالقىپ.

---