سورلى قازاق جانى القىمعا تىعىلىپ،
قارا كۇن كەپ، تىككەن تۋى جىعىلىپ،
العا باسپاي، بارلىق ءىسى كەر كەتىپ،
ءنار تاتا الماي، كۇشسىز، ءالسىز بۇگىلىپ،
ءوقۋ-بىلىم جاقىنداتپاي، جولاتپاي،
قىرىن قاراپ، قازاق ءىسىن ۇناتپاي،
پىر-پىر ۇيىقتاپ سورلى قازاق تەك جاتىر،
قاندى جاسپەن ەكى كوزىن شىلاتپاي.
قوزعال، قازاق، ءبىلىم ىزدەر كەز كەلدى،
قىلىش الىپ “ناداندىق” ساعان كەزەندى.
شەتكە لاقتىر، تىماقتاي الىپ، ەلدەن قۋ
ەرتەلى-كەش باسىڭا ءمىنىپ ەزگەندى!
كىتاپ اپەر، وقىسىن، بالاڭ قولىنا،
مالدى اياما وقۋ – ءبىلىم جولىنا.
ونەر الىپ باسقالارمەن قاتار بول،
قوسىل بىردەي ادامزاتتىڭ توبىنا!
بايعۇس قازاق باس كوتەرىپ تۇرار ما؟
كوڭىلى ءتۇسىپ، بىلىمگە مويىن بۇرار ما؟
كۇنى تۋىپ، وڭىنان – كۇن، سولدان – اي،
وقۋمەنەن جايناتىپ دۇكەن قۇرار ما؟

---