- 05 جەل. 2019 00:00
- 283
اعاتتىق
كوكتەمدە وقۋشىلاردىڭ بارلىعى مەكتەپ جانىنا شىبىق وتىرعىزعان ەدى. الىبەكتەردىڭ ءمۇعالىمى رابيعا اپاي ارتىلىپ قالعان كوشەتتەردەن بالالارعا بىر-بىردەن بەرگەن.
«ۇيلەرىڭنىڭ جانىنا ەگىپ، كۇتىپ-باپتاڭدار. جىل سايىن ءبىر اعاشتان تىكسەڭدەر، كەيىن نۋ ورمان بولادى» دەگەن سوڭ، الىبەك تە ەگىپ قويعان. كۇن سايىن سۋ قۇيادى. قوزى-لاقتاردى ماڭايلاتپايدى. ءقازىر شىبىعىنىڭ بويى الاسا بولعانىمەن، جاپىراق جايىپ، جايقالىپ تۇر.
ساباقتان قايتقان بەتى. الىبەكتىڭ جانىنان ءبىر ماشينا زۋ ەتىپ وتە شىقتى. قادىر اعانىڭ ماشيناسى عوي.
«وسى بار بولعىر-اق قۇيىنداتادى دا جۇرەدى. كوشەنىڭ شاڭىن باسىنا كوتەرمەسە، ءبىر جەرى اۋىرا ما ەكەن؟ ەسىك الدىنا شىعۋدان قالدىق قوي، تۇگە!» دەپ وتىرادى الىبەكتىڭ اپاسى. تاعى دا سول. تاقىر جولدىڭ توپىراعىن اسپانعا كوتەرىپ بارادى.
الىبەك بۇرىشتى اينالعان. قادىر اعانىڭ ماشيناسى جولدان شىعىپ، وڭعا بۇرىلىپ كەتتى. الىبەك ءوزى ەككەن اعاشتىڭ قيساڭ ەتكەنىن بايقاپ قالدى. ەكى وكپەسىن قولىنا الىپ، جۇگىرىپ جەتتى. تال شىبىق ءبىر جاعىنا جانتايا قۇلاپتى. ماشينانىڭ دوڭگەلەگى بەل ورتاسىنان جانشىپ كەتىپتى. جىلدام ۇيگە كىرىپ، داكە الىپ شىقتى. شىبىقتى قايتادان تۇرعىزىپ، سىنعان جەرىن تاڭىپ قويدى.
ەكى-ۇش كۇننەن كەيىن اعاش قۋراپ، سولا باستادى. كۇنىنە نەشە رەت سۋ قۇيعانى دا سەپ بولمادى. جاپىراقتارى ساۋدىراپ ءتۇسىپ قالدى. الىبەك ەندى قادىر اعادان ءوش الۋدىڭ امالىن قاراستىردى.
كەش ءتۇسىپ، اۋىلداعىلار مالدارىن جايلاپ بولدى. الىبەك اپاسىنىڭ كوزىن الا بەرىپ، ۇيدەن شىعىپ كەتتى. بۇقپانتايلاپ قادىر اعانىڭ ماشيناسىنا جاقىندادى. ۇيدەن الىپ شىققان ۇلكەن شەگەنى قالتاسىنان شىعاردى. ونىڭ ۇشىن ماشينانىڭ دوڭگەلەگىنە قاداپ، باسىن جەرگە تىرەپ قويدى. سوسىن ۇيىنە قايتىپ كەلدى.
تاڭەرتەڭ ويانعاندا اپاسى اشۋلانىپ ءجۇر ەكەن:
— بەس شاقىرىم جەرگە تاعى دا جاياۋ باراتىن بولدىق، — دەيدى.
— قايدا، اپا؟
— قايدا بولۋشى ەدى، جۇمىسقا دا.
— ماشينامەن اپارۋشى ەدى عوي؟
— دوڭگەلەگى تەسىلىپ قالىپتى.
الىبەك ۇندەمەدى. ءوزىنىڭ قانداي اعاتتىق ىستەگەنىن ەندى ءتۇسىندى.