- 19 اقپ. 2020 00:00
- 235
اڭعال ءاشىم
ەرتەدە ءاشىم دەگەن ءبىر كىسى اۋىلناي سايلانىپتى. ءاشىم اۋىلناي بولىسىمەن، تىلگە ەرىپ، قاتەلەسە بەرىپتى. پارا الىپتى. ءبىر كۇنى بازارعا كەلسە، بىرەۋ گازەت وقىپ تۇرادى. تىڭداپ باقسا: ءوزى تۋرالى فەلەتون باسىلعان ەكەن. ول دەرەۋ ەكى جىگىتتى وڭاشا شاقىرىپ الىپ:
— قاراعىم، وسى گازەتىڭدى ساتشى، — دەيدى. جىگىت سوزگە كەلمەي بەرە سالادى.
گازەتتى قوينىنا تىعىپ الىپ، جىگىتتى اسحاناعا ەرتىپ كەپ، ابدەن سىيلايدى. ودان شىعىسىمەن شاۋىپ وتىرىپ ۇيىنە كەلەدى. اتتان تۇسپەي جاتىپ، ايەلىنەن ءشۇيىنشى سۇراپ، ايعاي سالادى:
— ويپىر-اي، بايبىشە-اي! قۇداي ءبىر پالەدەن ساقتادى! بۇگىن بازارعا بارعانىم مۇنداي جاقسى بولار ما! مەنى بىرەۋ گازەتك جازىپتى. سول گازەتتى الىپ كەلدىم. بۇل گازەت بىرەۋدىڭ قولىنا تۇسسە، شالىڭنان ايرىلعانىڭ عوي. مىنە، ەشكىمگە كورسەتپە! ساندىققا مىقتاپ تىعىپ قوي. «يا، قۇداي، ءاردايىم وسىلاي ساقتاسىن» دەپ جاعاسىن ۇستايدى. توسەككە جاتقاننان كەيىن دە قۇدايعا سىيىنىپ، ءبىر پالەدەن قۇتىلدىم دەپ ەسەپتەيدى.
بىرنەشە كۇن وتكەننەن كەيىن ءاشىمدى ميليسيا شاقىرىپ، تەرگەۋگە الادى. گازەتتىڭ كەسىندىسى ميليسيانىڭ الدىندا جاتادى. ءاشىم تەرىسىنە سىيماي ۇيدەگى ايەلىنە جاتىپ كەپ اشۋلانادى. «ايەل دۇشپان دەگەن وسى ەكەن عوي. ساندىقتا جاتقان گازەتتى مىنا ميليسياعا بەرگەنىن قاراشى» دەپ ويلايدى. ميليسيادان بوسانىسىمەن شاۋىپ ۇيىنە كەلەدى. اتتان تۇسپەي:
— و، بايبىشە، ۇيدەمىسىڭ؟ جاۋىم سەن ەكەنسىڭ عوي، مەنىڭ تۇبىمە جەتەتىن بولدىڭ! — دەپ ايعاي سالادى. كەمپىر ويبايلاپ:
— مەنىڭ نە جازىعىم بار؟ تىم بولماسا كىنامدى موينىما قوي! — دەپتى.
— سەن وڭباعان، ۇيدە تىعۋلى جاتقان گازەتتى ميليسياعا نەگە بەردىڭ؟
— ويباي، ميليسياسى نەسى؟ مىنە ونىڭ! — دەپ، ايەلى گازەتتى ساندىقتان سۋىرىپ بەرگەندە، ءاشىم ونى قولىنا ۇستاعان كۇيى اڭىرىپ تۇرىپ:
— وندا گازەتتىڭ تاعى بىرەۋى بار ەكەن عوي. قاپ، كورمەگەنىم-اي! ونى دا ساتىپ الاتىن ەدىم، — دەپ سانىن ءبىر-اق سوعىپ وتىرا كەتىپتى.