InfoHub Logo

جاسىمدا اكەم مولداعا وقۋعا بەردى. مولدا بادىراق كوز، ەكى قۇلاعى قالقيعان، شوقشا ساقالدى، ءتۇسى سۋىق، قارا قايراقتاي كىسى ەدى. وسىنداي ءزارلى تۇسىنە مىنەزى ساي تىم قاتال ادام بولاتىن. بالالار قىبىر ەتسە، بۇلان-تالان اشۋلانىپ، ىزاعا بۋلىعىپ قالتىراپ كەتەتىن. بۇل كەزدە قولىنا تۇسكەن شاكىرتكە اياۋسىز دۇرە سوعاتىن.

ساباقتى ۇيدە جاقسى جاتتاپ، دايىنداپ كەلەمىن. باسقا بالالاردان سۇراعان كەزدە دە ءبىلىپ تۇرامىن. ءبىراق ول كوزىن الارتىپ، تارپا باسسالارداي ەڭكەيە باسىپ، ماعان جاقىنداعان سايىن زارەم ۇشىپ، قالتىراي بەرەم. ال قاسىما كەلىپ اتىمدى اتاعاندا سەلك ەتە تۇسەمىن دە، ءبىلىپ تۇرعانىمنىڭ ءبارى ەسىمنەن شىعىپ كەتەدى. ءبىر كۇنى وسىلاي قورقىپ قالتىراپ تۇرعانىمدا مولدا ماعان تونە:

— كارىم، ساباقتى ايت! — دەدى.

— ءالىپ، بي، تي... — دەپ ەجىكتەپ ارىپتەردى ايتا بەردىم. وسىلاردان كەيىن ءبىر ءارىپ بار ەدى، ول ەسىمە ءتۇسسىنشى، كانى. ارى ويلاندىم، بەرى ويلاندىم، اۋزىما تۇسپەدى. مولدانىڭ كوزى ەجىرەيىپ، مەنى جەپ بارادى. اشۋى كەلىپ، ساقالى دىرىلدەي باستادى.

كەشىكسەم شاپالاق بەتىمە سارت ەتە تۇسكەلى تۇر. ءسويتىپ جانتالاسا ويلانىپ تۇرعانىمدا قارسىمدا وتىرعان بالا مەنى قۇتقارعىسى كەلگەندەي كوزىن قولىمەن باسىپ قالدى. سول-اق ەكەن:

— باس كوزىڭدى، مولدەكە! — دەپ شاڭق ەتە ءتۇستىم.

— نە دەدىڭ، ءجۇزى قارا؟! — دەپ مولدا شاپالاقپەن جاعىمنان تارتىپ جىبەردى دە، — تۇر دۇرەگە! — دەدى.

...ەستەن تاندىرا سوققان شىبىقتان كەيىن ورنىما تالتىرەكتەپ كەلىپ وتىرعانىمدا، الگى ءارىپتىڭ اتى «جۇم» ەكەنى ەسىمە سوندا بارىپ تۇسكەنى عوي.

---