- 23 قاڭ. 2020 00:00
- 274
ءۇش ءبيدىڭ اۋليەلىگى
بىردە قابىليسا، ەسكەلدى، بالپىق ۇشەۋى كەلە جاتىپ، ەسكەلدى قابىليسادان:
— مەن ولگەندە قاي جەرگە قويىلامىن؟ — دەيدى. قابىليسا:
— ءسىز ۇشتوبە ماڭىنداعى قىزىلجارعا قويىلاسىز، — دەيدى.
— بالپىق شە؟
— مۇنىڭ جاسى سەنەن كىشى عوي، سەنەن ءسال تومەنىرەك باتىسقا تامان قويىلار، — دەيدى.
— ءوزىڭىز شە؟
— مەن ىلە بويىنداعى ءۇشارال، كوكباستاۋ جەرىنە قويىلارمىن، — دەيدى. ەندىگى جاۋاپتى قابىليسا الماق بولىپ، اينابۇلاققا جەتكەندە:
— اپىر-اي، مىنا جەردىڭ ۋ-شۋى-اي! بۇل قالاي؟ — دەيدى ەسكەلدىگە بۇرىلىپ. ەسكەلدى:
— بۇل جەرگە جول ءتۇسىپ، قالا ورنايدى ەكەن. انت كوپ بولادى ەكەن. ەردەن ايەل كوبەيىپ، قىرعىنعا ۇشىرايدى ەكەن، — دەيدى.
دۇنگەنگە كەلگەندە قابىليسا بالپىققا قاراپ:
— اپىر-اي، مىنا جەردەن وكىرگەندەي داۋىس شىعادى عوي، بۇل نە؟ — دەيدى.
— بۇل جەرگە دە قالا ءتۇسىپ، حالىق كوبەيىپ، ءبىرتۇرلى ونەر شىعىپ، ەلدى ايقايىمەن وياتادى ەكەن، — دەيدى بالپىق.