- 19 اقپ. 2020 00:00
- 232
ۇيقى اشار
قۇتىباستىڭ جەزدەسى — اقان ۇنەمى ۇيقى باسىپ، ءتىپتى ات ۇستىندە دە قالعىپ جۇرەتىن بولسا كەرەك. قۇتىباس وعان: «بۇل ادەتىڭدى قويماساڭ، سەنى پەرى سوعادى» دەپ قورقىتادى ەكەن. سوندا دا ول قالعىعانىن قويماپتى.
ءبىر كۇنى كەشكە تامان قۇتىباس توزعان جالبا تونىن اينالدىرىپ كيىپ، اقاننىڭ جۇرەتىن جولىن توسىپ، اۋىل جانىنداعى اپانعا تىعىلىپ جاتادى.
اي سۇتتەي جارىق. انادايدان اقان كورىنەدى. سىرمىنەز جۋاس اتىنىڭ سىلبىر اياعىنا قاراعاندا ول تاعى دا قالعىپ كەلە جاتقان سياقتى. قۇتىباس سالت اتتىنى ءسال وتكىزىپ جىبەرىپ، ازدان سوڭ قاتارلاسا كەلىپ، ىڭعايلى جەردە اتىنىڭ ارتىنا قارعىپ مىنەدى. سەلك ەتكەن اقان ساسقالاقتاپ جالت قاراسا، ارتىنا جابىسىپ ءبىر پالە وتىر. جۇرەگى تاس توبەسىنە شىعىپ، ۇيقىسى شايداي اشىلعان اقان ارىق تورىعا جۋان قامشىنى باسىپ-باسىپ
جىبەرىپ، «استاپراللالاپ»، اتىنىڭ جالىن قۇشا شابا جونەلەدى. قۇتىباس ونىڭ موينىنان قىلقىندىرىپ قىسىپ: «بۇدان بىلاي قالعىساڭ، جانىڭدى الامىن!» دەپ ەرەكشە ءبىر داۋىسپەن گۇرىلدەپ، بۇيىرا سويلەدى دە، لىپ ەتىپ اتتان ءتۇسىپ قالادى.
ەسىنەن تانا قورىققان اقان شاپقىلاعان كۇيىندە ۇيىنە جەتە اتىنان اۋدارىلا قۇلايدى. ءتىلى دە كۇرمەلىپ قالادى. كورشىلەر جينالىپ، اقاننىڭ سۇپ-سۇر بولعان بەتىنە سۋ بۇركەدى. اقان ارەڭ دەگەندە ەسىن جينايدى.
ەرتەڭىنە ەشنارسە بىلمەگەن بولىپ جەزدەسىنىڭ كوڭىلىن سۇراپ قۇتىباس كەلەدى.
اقان اۋىر كۇرسىنىپ، اقسارىباس ايتىپ، قۇدايى بەرمەك بولىپ بەرەكەسى كەتىپ وتىرعانىن ايتادى. قۇتىباس كەڭكىلدەپ كۇلىپ:
— قۇدايىعا شىعىنداپ اۋرە بولما، ول مەنىڭ اشەيىن ۇيقى اشارىم ەدى، — دەگەندە، اقان:
— قاپ، شىن پەرى دەگەنىم پەرى سوققىر سەن ەكەنسىڭ عوي، قاپ!.. — دەپ سانىن ءبىر-اق سوعىپتى. بۇل كاپتى ەكەۋمىز عانا بىلەيىك، اۋزىڭنان شىعارما، — دەپ ولەردەگى ءسوزىن ايتىپ ءوتىنىپتى.