- 31 قاڭ. 2020 00:00
- 225
ۇيرەكتىڭ سورپاسى...
قوجاناسىر توسەك تارتىپ اۋىرىپ جاتىپ قالىپتى. قوجاناسىرعا بىلگىرسىنگەن ءتاۋىپ:
— ۇيرەكتىڭ سورپاسىن ىشسەڭ، تەرلەپ، تۇزەلەسىڭ، جاقسى بولىپ كەتەسىڭ؟ — دەپتى.
قوجاناسىر قوينىنا نانىن تىعىپ، قولىنا تاياعىن الىپ، اۋىلدىڭ سىرتىنداعى كولگە قاراي اياڭداپتى. كولگە جاقىنداي بەرىپ، كولدەگى ۇيرەكتەرگە كوزى ءتۇسىپتى. قوجاناسىر قۋانىپ كەتىپ، قولىنداعى تاياعىن بۇلعاقتاتىپ:
— ە، قۇداي، شيپا بەرە گور، تىلەگىمدى قابىلداي گور، — دەپ تۇرا ۇمتىلىپ ەدى، ۇيرەكتەر ۇركىپ ۇشىپ كەتتى. قوجاناسىر قوينىنداعى نانىن الىپ، كول سۋىنا باتىرىپ جەي بەرىپتى.
سول ۋاقىتتا باعاناعى ءتاۋىپ تاعى دا كەز بولىپ:
— نە ىستەپ وتىرسىڭ، قوجەكە؟ — دەپتى.
سوندا قوجاناسىر:
— ءيا، ءسىز ەكەنسىز عوي! ءوزىڭىزدىڭ ايتۋىڭىز بويىنشا ۇيرەكتىڭ سورپاسىنا نان تۋراپ جەپ وتىرمىن، — دەگەن ەكەن.