- 28 قاڭ. 2020 00:00
- 285
زىعىر مايى
قوجاناسىردى ايەلى قارىزعا زىعىر مايىن اكەلۋگە جۇمساپتى. ءبىراق دۇكەنشى بەرمەيدى. بۇعان ەرەگىسكەن اپەندى ونىڭ مىسىعىن جىمقىرىپ كەتەدى.
— ءسىز ەسىڭىزدەن اۋىسقانبىسىز؟ — دەيدى ايەلى مۇنىڭ قوينىنداعى مىسىقتى كورىپ. — مەن ءسىزدى ماي اكەلۋگە جۇمساپ ەم عوي، ال ءسىز نە اكەلگەنسىز؟
— ۇندەمە، قاتىن، شىدا. قۇداي بىزگە مىسىقتى بۇيىرتتى عوي، بالكىم، مايعا دا قاراساتىن بولار.
اپەندى وسىنى ايتىپ اۋىز جيعانشا، ەسىك قاعىلادى.
دۇكەنشى ەكەن.
— مەن قىلجاقتى ۇناتپايمىن، — دەيدى ول — مىسىقتى بەرىڭىز، ءسىزدىڭ قوينىڭىزعا تىققانىڭىزدى بالالار كورىپتى.
— مەن ونى ءقازىر عانا قىلقىندىرايىن دەپ ەدىم.
— نە ءۇشىن؟
— ەگەر مىسىق ۇستاعىڭىز كەلسە، ارقانداپ قويىڭىز. ءبىزدىڭ ۇيگە كەلۋگە تىم داندەپ الىپتى، كەشە زىعىر مايى تۇرعان توستاقتى توڭكەرىپ كەتىپتى. مىنە، قاراڭىزشى، ەشتەڭە قالعان جوق. بۇل قاراقشىنىڭ كوزىن جويماي تىنبايمىن.
— جارايدى، ەندەشە، مەن سىزگە ءبىر قاداق ماي بەرەيىن. تەك مىسىقتى بەرىڭىز، — دەپتى دۇكەنشى امالسىزدان.
قوجاناسىر مايدى وسىلاي تاپقان ەكەن.