بايلىق-اي، سەنىڭ ىزاڭ ءوتتى-اۋ ماعان،
نە قىلدىم وشىگەرلىك، جانىم، ساعان؟
مەنى كورسەڭ جيرەندىڭ، تەرىس قاراپ،
اكەڭنىڭ مەندە قۇنى باردان جامان.
ءالى جاسپىن، نە قىلدىم وشىگەتىن؟
ويىڭ جوق، مەنى ەسىركەپ، وسىرەتىن.
كەدەيلىكتى جىبەرىپ اياق، قولدى
بايلاتتىڭ ەرىك بەرمەي كوسىلەتىن.
سەن كەلسەڭ بار قيىنىم شەشىلەتىن،
سەن جوقتا اياق-قولىم كەسىلەتىن.
سەنىڭ دوسىڭ بايلارداي بولىپ، مەندە
كۇن بار ما كوڭىل ءوسىپ، ەسىرەتىن.
كەلمەسەڭ زارلايتۇعىن مەندە حال جوق،
باياعى ءبىر قۋ كەدەي قولدا مال جوق.
ءومىر بويى بەينەتتەن ارىلماعان،
تۇرمىستىڭ كوك شولاعى، جالدا-جال جوق.
ءبارىبىر سوندا-داعى ءومىر سۇرەم،
قالقاقتاپ كوپ ىشىندە مەن دە جۇرەم.
ارتىكتىعى: تاماق مول، كيىمى بار،
باي كورگەن دۇنيەنى مەن دە كورەم.
ول ماعان ۇستاۋعا ەمەس، كورۋگە بار،
بايلار ءۇشىن جارالعان قازىنا مال.
ادام ۇلىن الالاپ، بىردەي قىلماي،
ناعىز جاۋىز — بايلىق سەن، پەيىلى تار.

---