سوڭعى جاڭارتۋ

(وزگەرتىلگەن ۋاقىتى 1 كۇن بۇرىن)
دانىشپاننىڭ اقىلى

باياعىدا ءبىر كەدەي ءومىر ءسۇرىپتى. ول قانشا تىربانسا دا، جارلىلىقتان قۇتىلا الماعان كورىنەدى. ابدەن زىعىردانى قايناعان كەدەي ءبىر دانىشپاننان اقىل سۇراي بارىپتى.

— ۋا، تاقسىر، سىزگە ءبىر ءوتىنىشىم بار ەدى. جوقشىلىقتان ابدەن قاجىدىم، نە ارەكەت ەتسەم دە ءبىرىم ەكى بولمايدى. بۇل قالاي نە كەڭەس بەرەسىز؟

دانىشپان وعان ۇيلەنۋگە كەڭەس بەرىپتى.

— مۇنىڭىز قالاي، تاقسىر، ىشەرگە اس، كيەرگە كيىم تابا الماي جۇرگەندە، ۇيلەنۋ مەنىڭ نەمدى العان؟ — دەپ بەزەك قاعادى كەدەي.

دانىشپان ونى ەگىندىككە ەرتىپ بارىپ، ءپىسىپ تۇرعان بيدايدى وڭ قولىمەن عانا (سول قولىن تيگىزبەي) ورۋعا بۇيىرادى دا:

— ورعانىڭدى ءبىر جەرگە جيا بەر، — دەپ كەتىپ قالادى. سالدەن سوڭ قايتىپ كەلگەن دانىشپان:

— وندىرە الماسپىڭ عوي، بۇل قالاي؟ — دەيدى كەدەيگە.

— سىڭار قولمەن قيىن ەكەن تاقسىر.

— ەندەشە، قوس قولداپ ءورىپ كورشى.

قوس قولداپ ورعان كەدەي جۇمىستى ءوندىرىپ تاستايدى.

— ەسىڭدە بولسىن، جىگىتىم، — دەيدى دانىشپان، — وڭ قول — ەر، سول قول — ايەل. «باس ەكەۋ بولماي، مال ەكەۋ بولمايدى». ايەلىڭ وزىڭە سۇيەنىش، اقىلشى، جاردەمشى بولسا، كەدەيشىلىكتەن دە قۇتىلاسىڭ، — دەپ الگى جىگىتكە ءوز اقىلىن ايتىپتى.


You Might Also Like

جاڭالىقتار

جارناما