ەرتەڭگىلىك: «قوش كەلدىڭ، جاڭا جىل!»
ەرتەڭگىلىك: «قوش كەلدىڭ، جاڭا جىل!»
بالالار كوڭىلدى اۋەنمەن زالعا كىرەدى، شىرشانى اينالا تۇرادى.
جۇرگىزۇشى: قىمباتتى بالالار، قوناقتار! بارلىقتارىڭىزدى كەلە جاتقان جاڭا جىل مەركەسىمەن قۇتتىقتايمىن!
تاۋدا تۋىپ، تاۋدا وسكەن
شىرشا كەلدى ورتاعا
قۇتتى بولسىن جاڭا جىل!
جاڭا باقىت، جاڭا جىر!
ادەمىلەپ ءبىز ىلەگەن
ويىنشىقتار تىزىلگەن
قانداي جاقسى شىرشامىز
تامسانايىق بارشامىز
بالالار، قاراندارشى، اياز اتا بىزگە قانداي ادەمى شىرشانى قۇرعان. قانە، اينالىپ، قول ۇستاسىپ، ويىنشىقتارىن تاماشالايىقشى.
ءان: «شىرشا»
جۇرگىزۋشى: بارىمىزگە انىقتى
مەرەكە بولادى كوڭىلدى:
ءان شىرقايمىز ءبارىمىز،
قوناقتاردى قارسى الامىز.
قانە، شاپالاقتاپ قوناقتاردى شاقىرايىق.
تسسس... بىرەۋ كەلە جاتىر، شىرشانىڭ ارتىنا تىعىلىپ قالايىق.
بالالار شىرشانىڭ ارتىنا تىعىلادى.
مۋزىكا اۋەنىمەن اقشاقار كىرەدى.
اقشاقار: (اندەتە) نەمەرەسى ايازدىن
مەن اقشاقار بولامىن.
بالالارمەن وينايمىن،
بيلەيمىن، اندەتەمىن. ليا - ليا - ليا - ليا!
مىنە «كۇنىماي» توبىنىڭ مەرەكەسىدە بولىپ جاتىر ەكەن. وي، نەگە ەشكىم كورىنبەيدى، دىبىستار دا ەستىلمەيدى؟ بالالاردى ىزدەيىن: وڭعا، سولعا قارايىن.
ىزدەيدى.
مىسىقتاردىڭ مياۋلاعان داۋىسى ەستىلەدى، سونان سوڭ يتتەردىڭ جانە تورعايلاردىڭ داۋىسىمەن دىبىستايدى، اقىرىندا بالالار شىرشانىڭ الدىنا شىعىپ «مىنە ءبىز» دەپ اقشا – قاردى قۇشاقتايدى.
اقشاقار: - سالەمەتسىڭدەرمە، بالالار!
بالالار: - سالەمەتسىز بە!
اقشاقار: - سەندەر مەنىمەن وينادىڭدار ما؟
بالالار: - ءيا!
اقشاقار:- اي، كىشكەنتاي تەنتەكتەرىم.
قانداي ءساندى كيىمدەرىن
وزدەرىڭ سونداي كوڭىلدى...
ال شىرشا قانداي ادەمى!
شەڭبەر جىلدام قۇرايىق،
شىرشانى اينالايىق،
شاپالاقتاپ، قۋانىپ،
شامدارىن جارقىراتايىق!
شىرشانىڭ شامدارى جانادى.
جۇرگىزۋشى:
جۇزىمىزدە كۇلكى ويناپ
قاناتتاندى جانىمىز
جاڭا جىلدى ءبىز تويلاپ
شاتتانايىق ءبارىمىز
«ايۋ» قيمىلدى بي
بالالار ورىندارىنا وتىرادى.
اقشاقار: - بالالار، مەن سەندەرگە جۇمباق جاسىرامىن، شەشىپ كورىڭدەرشى.
ءوزى ايلاكەر، ءوزى قۋ،
جۇرگەن جەرى ايعاي، شۋ.
بالالار: - تۇلكى!
مۋزىكا اۋەنىمەن تۇلكى كەلەدى
تۇلكى: - سالەمەتسىڭدەرمە، بالالار!
يا، يا، مەن تۇلكىمىن. ورماندا ەڭ ادەمى، ەڭ سۇلۋ مەنمىن!(قۇيرىعىن سيپايدى)
و! شىرشا قانداي كەرەمەت!
ويىنشىقتارى ىلىنگەن،
شامدارى جارقىراعان،
باقشالارىڭ ساندەنگەن!
اقشاقار:- تۇلكىجان، قانداي جاقسى كەلگەنىڭ!
ويناي – عويشى بىزبەنەن!
تۇلكى: - ويىندى وتە ۇناتامىن، ءبىراق الدىمەنەن جۇمباق جاسىرامىن. جۇمباقتاردى شەشۋ بىلەسىڭدەر مە؟
سىقىردان قورقادى،
شوشىنىپ جورتادى. (قويان)
تۇلكى:- جارايسىڭدار، بوبەكتەر! وندا ءبارىمىز قويانعا اينالىپ، ورماندا وينايىق.
ويىن «تۇلكى مەن قوياندار»
اقشاقار: - راحمەت، تۇلكى، ويىنىڭ بالالارعا وتە ۇنادى. ءبىزدىڭ ءقادىرلى قوناعىمىز بولىڭىز، بالالاردىڭ ونەرىن تاماشالاڭىز.
تاقپاقتار ايتىلادى
تۇلكى: - راحمەت، بالالار!
اقشاقار:- ال ءبىز اياز اتانى كۇتىپ ءجۇرمىز. ءبارىمىز قوسىلىپ شاقىرايىقشى. اياز اتا! اياز اتا! اياز – اتا!
تاياقپەن تىقىلداتىپ: «ءاۋ، بوبەكتەرىم! كەلە جاتىرمىن!» - دەپ اياز اتا مۋزىكا اۋەنىمەن كىرەدى
اياز اتا: كەلدى جىلىم باقىتىم،
كەمەلدەندى ۋاقىتىم.
سالەم ساعان، جاڭا جىل،
جاڭا باقىت، جاڭا جىر!
ءان: «بالا، بالا بالاپان»
اياز اتا:- اي، جارايسىڭدار! مەنەن قورىقپايدى ەكەنسىڭدەر، شارشاتتىندار مەنى ابدەن.
ءسال دەمالايىن.
تاقپاقتارىندى تىندايىن.
تاقپاقتار ايتىلادى
اقشاقار:
انە بالالار قاراڭدار قويان كەلە جاتىر!
بي: «قوياندار»
اياز اتا: اينالاعا قانشا قار ءتۇستى! كەلىڭدەر، بالالار، قار اتىسىپ وينايىق!
ويىن «قار اتىسۋ»
اقشاقار ۇلكەن ومبى قاردى دومالاتىپ اكەلىپ:
اقشاقار: - اياز اتا، قاراڭىز، قانداي ۇلكەن ومبى قار!
اياز اتا: قانداي عاجايىپ ومبى قار!
ءىشى تولعان سىيلىقتار!
اقشاقار: بالالار، وتىرىڭدار، اياز اتا بىزگە سيقىر كورسەتەدى.
اياز اتا: بار كۇشىمدى سالايىن:
ومبى قاردى اينالىپ،
تاياعىمدى تيگىزىپ،
سيقىرلى سوزدەرىمدى قولدانىپ
سىيلىقتاردى الايىن!
ومبى قاردىڭ ىشىنەن سىيلىقتاردى الىپ شىعىپ، بالالارعا تاراتادى.
بالالار: راحمەت، اياز – اتا!
جۇرگىزۋشى: بالالار ولاي بولسا مەرەكەمىزدى توبىمىزعا بارىپ جالعاستىرايىق!
جامبىل وبلىسى، تاراز قالاسى
№13 بوبەكجاي - باقشا تاربيەشىسى
ميلليونوۆا ارداق جانابايەۆنا
بالالار كوڭىلدى اۋەنمەن زالعا كىرەدى، شىرشانى اينالا تۇرادى.
جۇرگىزۇشى: قىمباتتى بالالار، قوناقتار! بارلىقتارىڭىزدى كەلە جاتقان جاڭا جىل مەركەسىمەن قۇتتىقتايمىن!
تاۋدا تۋىپ، تاۋدا وسكەن
شىرشا كەلدى ورتاعا
قۇتتى بولسىن جاڭا جىل!
جاڭا باقىت، جاڭا جىر!
ادەمىلەپ ءبىز ىلەگەن
ويىنشىقتار تىزىلگەن
قانداي جاقسى شىرشامىز
تامسانايىق بارشامىز
بالالار، قاراندارشى، اياز اتا بىزگە قانداي ادەمى شىرشانى قۇرعان. قانە، اينالىپ، قول ۇستاسىپ، ويىنشىقتارىن تاماشالايىقشى.
ءان: «شىرشا»
جۇرگىزۋشى: بارىمىزگە انىقتى
مەرەكە بولادى كوڭىلدى:
ءان شىرقايمىز ءبارىمىز،
قوناقتاردى قارسى الامىز.
قانە، شاپالاقتاپ قوناقتاردى شاقىرايىق.
تسسس... بىرەۋ كەلە جاتىر، شىرشانىڭ ارتىنا تىعىلىپ قالايىق.
بالالار شىرشانىڭ ارتىنا تىعىلادى.
مۋزىكا اۋەنىمەن اقشاقار كىرەدى.
اقشاقار: (اندەتە) نەمەرەسى ايازدىن
مەن اقشاقار بولامىن.
بالالارمەن وينايمىن،
بيلەيمىن، اندەتەمىن. ليا - ليا - ليا - ليا!
مىنە «كۇنىماي» توبىنىڭ مەرەكەسىدە بولىپ جاتىر ەكەن. وي، نەگە ەشكىم كورىنبەيدى، دىبىستار دا ەستىلمەيدى؟ بالالاردى ىزدەيىن: وڭعا، سولعا قارايىن.
ىزدەيدى.
مىسىقتاردىڭ مياۋلاعان داۋىسى ەستىلەدى، سونان سوڭ يتتەردىڭ جانە تورعايلاردىڭ داۋىسىمەن دىبىستايدى، اقىرىندا بالالار شىرشانىڭ الدىنا شىعىپ «مىنە ءبىز» دەپ اقشا – قاردى قۇشاقتايدى.
اقشاقار: - سالەمەتسىڭدەرمە، بالالار!
بالالار: - سالەمەتسىز بە!
اقشاقار: - سەندەر مەنىمەن وينادىڭدار ما؟
بالالار: - ءيا!
اقشاقار:- اي، كىشكەنتاي تەنتەكتەرىم.
قانداي ءساندى كيىمدەرىن
وزدەرىڭ سونداي كوڭىلدى...
ال شىرشا قانداي ادەمى!
شەڭبەر جىلدام قۇرايىق،
شىرشانى اينالايىق،
شاپالاقتاپ، قۋانىپ،
شامدارىن جارقىراتايىق!
شىرشانىڭ شامدارى جانادى.
جۇرگىزۋشى:
جۇزىمىزدە كۇلكى ويناپ
قاناتتاندى جانىمىز
جاڭا جىلدى ءبىز تويلاپ
شاتتانايىق ءبارىمىز
«ايۋ» قيمىلدى بي
بالالار ورىندارىنا وتىرادى.
اقشاقار: - بالالار، مەن سەندەرگە جۇمباق جاسىرامىن، شەشىپ كورىڭدەرشى.
ءوزى ايلاكەر، ءوزى قۋ،
جۇرگەن جەرى ايعاي، شۋ.
بالالار: - تۇلكى!
مۋزىكا اۋەنىمەن تۇلكى كەلەدى
تۇلكى: - سالەمەتسىڭدەرمە، بالالار!
يا، يا، مەن تۇلكىمىن. ورماندا ەڭ ادەمى، ەڭ سۇلۋ مەنمىن!(قۇيرىعىن سيپايدى)
و! شىرشا قانداي كەرەمەت!
ويىنشىقتارى ىلىنگەن،
شامدارى جارقىراعان،
باقشالارىڭ ساندەنگەن!
اقشاقار:- تۇلكىجان، قانداي جاقسى كەلگەنىڭ!
ويناي – عويشى بىزبەنەن!
تۇلكى: - ويىندى وتە ۇناتامىن، ءبىراق الدىمەنەن جۇمباق جاسىرامىن. جۇمباقتاردى شەشۋ بىلەسىڭدەر مە؟
سىقىردان قورقادى،
شوشىنىپ جورتادى. (قويان)
تۇلكى:- جارايسىڭدار، بوبەكتەر! وندا ءبارىمىز قويانعا اينالىپ، ورماندا وينايىق.
ويىن «تۇلكى مەن قوياندار»
اقشاقار: - راحمەت، تۇلكى، ويىنىڭ بالالارعا وتە ۇنادى. ءبىزدىڭ ءقادىرلى قوناعىمىز بولىڭىز، بالالاردىڭ ونەرىن تاماشالاڭىز.
تاقپاقتار ايتىلادى
تۇلكى: - راحمەت، بالالار!
اقشاقار:- ال ءبىز اياز اتانى كۇتىپ ءجۇرمىز. ءبارىمىز قوسىلىپ شاقىرايىقشى. اياز اتا! اياز اتا! اياز – اتا!
تاياقپەن تىقىلداتىپ: «ءاۋ، بوبەكتەرىم! كەلە جاتىرمىن!» - دەپ اياز اتا مۋزىكا اۋەنىمەن كىرەدى
اياز اتا: كەلدى جىلىم باقىتىم،
كەمەلدەندى ۋاقىتىم.
سالەم ساعان، جاڭا جىل،
جاڭا باقىت، جاڭا جىر!
ءان: «بالا، بالا بالاپان»
اياز اتا:- اي، جارايسىڭدار! مەنەن قورىقپايدى ەكەنسىڭدەر، شارشاتتىندار مەنى ابدەن.
ءسال دەمالايىن.
تاقپاقتارىندى تىندايىن.
تاقپاقتار ايتىلادى
اقشاقار:
انە بالالار قاراڭدار قويان كەلە جاتىر!
بي: «قوياندار»
اياز اتا: اينالاعا قانشا قار ءتۇستى! كەلىڭدەر، بالالار، قار اتىسىپ وينايىق!
ويىن «قار اتىسۋ»
اقشاقار ۇلكەن ومبى قاردى دومالاتىپ اكەلىپ:
اقشاقار: - اياز اتا، قاراڭىز، قانداي ۇلكەن ومبى قار!
اياز اتا: قانداي عاجايىپ ومبى قار!
ءىشى تولعان سىيلىقتار!
اقشاقار: بالالار، وتىرىڭدار، اياز اتا بىزگە سيقىر كورسەتەدى.
اياز اتا: بار كۇشىمدى سالايىن:
ومبى قاردى اينالىپ،
تاياعىمدى تيگىزىپ،
سيقىرلى سوزدەرىمدى قولدانىپ
سىيلىقتاردى الايىن!
ومبى قاردىڭ ىشىنەن سىيلىقتاردى الىپ شىعىپ، بالالارعا تاراتادى.
بالالار: راحمەت، اياز – اتا!
جۇرگىزۋشى: بالالار ولاي بولسا مەرەكەمىزدى توبىمىزعا بارىپ جالعاستىرايىق!
جامبىل وبلىسى، تاراز قالاسى
№13 بوبەكجاي - باقشا تاربيەشىسى
ميلليونوۆا ارداق جانابايەۆنا
You Might Also Like
-
ساۋساق ويىنى مەن جاتتىعۋلارى ارقىلى بالالاردىڭ تىلدەرىن دامىتۋ
