ەستيمىن سەرىلىگىڭدى ءسىزدىڭ سىرتتان،
ىنتاسىن زامانداستار ءسىز دەپ قۇرتقان.
«حالىڭ ايتسا، قاتە ايتپايدى» دەگەن سوزبەن،
تانىسقالى جازامىن ەستىپ جۇرتتان،

جاس ۋاقىتتا تەڭدەسىن تيسە تاۋىپ،
جۇرەك سىرىن بولمايدى قولمەن جاۋىپ.
قاراڭعى جەردە ءوسىپ قايرات قىلىپ،
شىداۋىنا مەنىڭ تۇر كوڭىلىم اۋىپ،

جار تاڭداپ، بوس دەپ ەستىپ ءسىزدىڭ باستى،
ۇياتتان جاس جۇرەكتىڭ تولقىنى استى.
وتكىر، سەرگەك دەگەنگە كوڭىلىم اۋىپ،
ەرىكسىز اۋدارىپ تۇر ىقىلاستى.
قۇدانىڭ قۇدىرەتىنە عاجاپ ەمەس،
ەگەر دە قوسام دەسە ەكى جاستى.

جايدارى جاقسى ادامدا بولماس جاتتىق،
جاس كۇندە السا جاقسى كوڭىل شاتتىق.
جايپالامى ادامعا حات جازبايمىن،
كەپتى كەرىپ، كەپ جەردىڭ ءدامىن تاتتىق.

بىلمەيمىن قالاي اۋدى كوڭىلىم سىزگە،
ءسىز-داعى كوڭىلىڭىزدى ءبىلدىر بىزگە.
«جاس-جاستىڭ تىلەۋى ءبىر» دەگەن ءسوز بار،
ۇزاتپاي اياق بەردىك سوزىمىزگە.

---