جەل وپكەن عۇمىر...
جەل وپكەن عۇمىر...
ەستيمىسىڭ؟ ءبىز جەل وپكەن عۇمىر كەشۋدەمىز. كاپاستاعى قول، وزگەنىڭ قولىنا اسىعادى، ولاردىڭ ورتاسىن جالعاپ تۇرعان جەل ءجىبىن سۇم ءورت ايمالايدى. سەزەمىسىڭ؟ وزگە وزگەگە قۇشتارلانا سامعايدى. تىم جاقىنسىڭ، الايدا ارادا اششى ءتۇتىن. جابىق تەرەزەلەر بولماعانمەن، كوزىمىز بايلاۋلى. تۇسىنىكسىز حالدە ويانام، ءوزىم مۇلدەم بىلمەيتىن جانە سۇيەتىن ادامىما شاراسىز سىڭعىر دىبىستارىن جەتكىزە الماي ازاپ شەگەم، ۇمىتۋ بەلگىسى رەتىندە ۇزدىكسىز ىزدەۋمەن، سەنۋمەن كەلەم...(ۆ.ليەۆ)
- جەرگە ءتۇسىپ جاتقان التىنداي سارى جاپىراقتارعا ءۇڭىلىپ، ساياباقتاعى ورىندىقتا وتىرعان ەدىم، قارىنداس، ءبىر جەرىڭىز اۋىرىپ تۇر ما دەپ، بىرەۋ جاقىنداپ كەلدى، - دەپ باستادى ءوز اڭگىمەسىن انەل. شىنى كەرەك وسى ءسوزدى ايتا باستاعاندا جانارىندا شوق بولىپ، ءبىر جالىن كورىندى. ءسىرا، قۋانىشتى كەزى جايلى ايتىپ جاتىر دەپ ويلادىم دا، ارى قاراي جالعاستىرۋىن ءوتىندىم.
- انەل، بۇل التىن تۇستەس جاپىراقتار ءسىز ءۇشىن وتە قىمبات سەكىلدى مە دەپ قالدىم، تولىعىراق ايتپاس پا ەكەنسىز؟ نەلىكتەن؟ – دەپ سۇراعىمدى جاۋدىرتتىم.
- ول جاعىن ءوزىم دە بىلمەيمىن، جانىم؟!)))).
سول كۇنى مەنىڭ جاعدايىمدى سۇراۋعا كەلگەن ادام – ۇزىن بويلى، اق قۇبا كەلگەن ەلدوس ەدى. مەن وعان ەشتەڭە بولماعانىن، انشەيىن كوڭىلىمنىڭ ءتۇسىپ كەتكەنىن ايتتىم.
- ءسويتىپ مۇڭايۋعا بولا ما ەكەن؟ قاراڭىزشى كۇننىڭ كۇلىپ تۇرعانىن. ءسىز دە ءبىر كۇلىڭىزشى. سىزدەي سۇلۋ ارۋلارعا كۇلگەن جاراسادى، - دەدى ەلدوس.
- ءوزىڭىز ءبىر قالجىڭباس ەكەنسىز، - دەدىم دە، ارى قاراي نازار اۋدارماي وتىرا بەردىم. ول تۇردى دا ەشتەڭە ايتپاستان كەتىپ قالدى. ارينە، كوڭىل بولمەدىم، ەرىگىپ جۇرگەندەردىڭ قاتارىنا قوستىم. ءبىر كەزدە ۋاقىتقا قاراسام، تىم كەش بولىپ قالىپتى. ورنىمنان تۇرىپ ساياباق ىشىندە ءجۇرىپ بارا جاتقانىمدا، ارتىمنان:
- قارىنداس، قارىنداس توقتاڭىز! قايدا بارا جاتىرسىز؟، - دەگەن داۋىس ەستىلدى. بۇرىلىپ قاراسام، قاسىما كەلىپ وتىرعان بەيتانىس جىگىت ەكەن. توقتاپ كۇتىپ تۇردىم.
- ۇلگەردىم عوي، ايتەۋىر! جاڭا عانا مۇڭايىپ ورنىڭىزدان تۇرماستاي بولىپ ەدىڭىز، ەندى قاي جاققا جول تارتتىڭىز، قارىنداس - دەپ كۇلىپ تۇرعان الگى جىگىتتى كورىپ، بىردەن كۇلىپ جىبەردىم. ول بولسا قولىنداعى كىشكەنتاي قونجىعىن ماعان ۇسىنىپ:
- قارىنداس ەندى ەسىمىڭىزدى بىلە الامىن با ەكەن؟!، - دەدى.
- انەل. ءبىراق بۇنىڭىز نە؟ – دەپ بەرگەن سىيىڭىنان باس تارتتىم (ءبىراق كۇلىپ جىبەردىم).
- انەل،كۇلكىڭىز تىم ادەمى ەكەن، سىزگە شىنىمەن مۇڭايعان جاراسپايدى، وتىنەمىن، مىنا سىيلىعىمدى الىڭىزشى، - دەپ ءوتىندى.
- جاقسى، تەك ءسىز دە ەسىمىڭىزدى ايتساڭىز عانا، - دەپ مەن دە مۇڭىمدى ۇمىتقانداي بولىپ.
- ەلدوس! مەنىڭ ەسىمىم ەلدوس! - دەپ قايتالادى. – تانىسقانىما قۋانىشتىمىن – دەدى سوڭىندا. مەن انشەيىن كۇلىمسىرەدىم.
- ۇيىڭىزگە بارا جاتىرسىز با؟ ءۇيىڭىز الىستا ما ەدى؟
- يا، ۇيگە بارا جاتىرمىن. جوق، جاقىن.
- ۋاقىتىڭىز تىعىز با ەدى؟ ءجۇرىپ قايتساق قايتەدى؟ كىشكەنە كوڭىلىڭىزدى كوتەرگىم كەلىپ تۇرعانى، - دەدى ماعان. مەنىڭ ۋاقىتىم نەگىزى تىعىز ەمەستۇعىن، ۇيگە دە بارعىم كەلىپ تۇرعانى شامالى. ءتورت قابىرعانىڭ ىشىندە قامالعانشا، ازداپ سەرىگىپ قايتايىن دەدىم دە، ۇسىنىسىنا كەلىسكەندى ءجون كوردىم. ءسويتىپ:
- جارايدى، قايدا بارامىز؟ – دەپ توتەدەن سۇراق قويدىم.
- وسى جەردەن الىس ەمەس ءبىر جەر بار سول جەرگە بارىپ قايتايىق.
- ول قانداي جەر ەكەنىن بىلسەم بولا ما؟
- جوق، قۇپيا. قورىقپاڭىز وكىنبەيسىز، - دەدى.
ءومىرى بۇنداي جاعدايدا بولىپ كورمەگەن ەكەنمىن. قايسىسى بولماسىن قايدا اپارىپ، قاي جەردە قىدىرتاتىندارىن حابارلاپ قوياتۇعىن. بۇل بەيتانىس جىگىت مەنى شىنىمەن قىزىقتىردى. بەيتانىس اداممەن قىدىرۋعا، ونىمەن قۇپيا جەرىنە بارۋعا كەلىسكەنىم جەڭىل مىنەزدىلىك تانىتتى دەپ ويلايتىن شىعارسىز.(كۇلەدى). باستاپقىدا انشەيىن ەرىگىپ جۇرگەن ادام شىعار. اللا تاعالانىڭ مۇڭىمدى ۇمىتۋ ءۇشىن جىبەرگەن جاردەمى بولار دەدىم. نە بولسا، سول بولسىن، ءبىر اللانىڭ قولىنا تاپسىرعاندى ءجون كوردىم. الايدا بەيتانىس جىگىتىم مەنى ءوزىنىڭ ەرەكشە ارەكەتتەرىمەن جاۋلاپ الدى. ساياباقتا قىدىرىپ ءجۇرىپ، ەلدوس ايتقان قۇپيا جەرگە دە كەلدىك. ول ايتقان قۇپيا جەر ساياباقتىڭ ىشىندە ەشكىم بارا بەرمەيتىن شاعىن كافە ەكەن. جاندى داۋىس، ليريكا، رومانتيكا دەپ وسىنى ايت. كادىمگىدەي ەستە قالارلىق جايت بولدى. از ۋاقىتتان سوڭ ۇيگە بارۋ كەرەكتىگىن، كەش بولعانىن ۇقتىردىم. ەلدوس ۇيىمە دەيىن شىعارىپ سالىپ، ءوز جولىمەن كەتە باردى. ونىمەن قويماي حابارلاساتىنىن ايتتى، تەلەفون ءنومىرىمدى سۇراماعان ەدى.
- كەشىرىڭىز انەل، ءسىز ول جىگىت جايلى ەشتەڭە بىلمەدىڭىز عوي. ۇرەي، قورقىنىش بولمادى ما؟ بۇل جاعدايدى انىقتاپ سۇراپ جاتقان سەبەبىم، ءوز باسىما كوز جۇمىپ بارىنە كوندىگىپ جۇرە كەتكەنىڭىز، تۇسىنىكسىز بولىپ تۇرعانى مەن ءۇشىن؟- دەدىم.
- ەگەر باسىڭدا كوپ اۋىرتپالىق ۇيىلسە، ولاردان قۇتۋ جولىن ىزدەيدى ەكەنسىڭ. مەن نەگىزى، ءوز سەزىمىمدى كورسەتە بەرمەيتىن ادامدار قاتارىنانمىن. جانە بىرەۋدىڭ موينىنا اسىلىپ كوز جاسىمدى كول قىلمايمىن. مەنى اياعاندى ۇناتپايمىن. اق جارقىن، ۇنەمى كۇلىپ جۇرەتىنمىن. سول كۇلكىنىڭ ار جاعىندا نە تىعىلىپ جاتقانىن ەشكىم بىلمەيتىن دە، سۇرامايتىن دا. كۇلىپ ءجۇر عوي، ومىرگە وكپەسى جوق شىعار بۇل قىزدىڭ دەپ قويا سالاتىن اينالاداعى دوستارىم دا، جاقىندارىم دا. سوندىقتان ءوز پروبلەمالارىمدى ءوزىم شەشۋگە تىرىساتىنمىن. جاسىما جەتپەي سەزىمگە ەرىك بەرمەي، وي – سانانىڭ تىزبەگىنەن وتكىزىپ، ءبارىن سارالاپ، باپتاپ اياق باساتۇعىن ەدىم. ءدال سول ۋاقىتتا، بارىنە قول سىلتەگەن سەبەبىم، شارشاعاندىق بولار، - دەدى، الايدا سول ايتقان سوزىندە سەنىمسىزدىك بايقالدى. بايقاتپاۋعا تىرىسسا دا، كورىنىپ قالدى.
- ءسويتىپ ءجۇرىپ، ەكى تاڭدى اتىردىم، ەكى كەشتى باتىردىم. ەلدوستان حابار كۇتتىم. كۇلكىلى جاعداي، نەگە كۇتتىم، ەرتەڭىمىزگە ۇمىتتەندىم مۇمكىن. الايدا، ەش حابار بولمادى.
- ءسوزىڭىزدى بولگەنىمە ايىپ ەتپەڭىز، ءسىز ءنومىرىڭىزدى العان جوق دەپ ەدىڭىز عوي. سوندا دا كۇتتىڭىز بە؟ بۇنىڭىز وتە قىزىق وقيعا ەكەن.
- (كۇلەدى) حم... بىلمەيمىن. ەڭ قىزىعى... اكەم ومىردەن وزعان سوڭ، جالعىز تىڭدارمانىمنان ايىرىلعان سوڭ، ولەڭ جازۋدى قويعان ەدىم، قايتادان شابىتىم وياندى. قولىما قالام الىپ ەلدوسقا ارناپ ولەڭدەر دە جازا باستادىم، - دەپ انەل قاتتى ويعا شومىلدى:
- ءبىر ءوتىنىش، سول ولەڭدەرىڭىزدىڭ بىرەۋىن وقىپ بەرسەڭىز! مۇمكىن ايتپاي جاتقان ءبىر سىردى ۇعارمىز، - دەپ ولەڭ وقۋىن ءوتىندىم.
- ماقۇل.
بۇگىن ۇيقىمنان تۇردىمداعى
تەرەزەگە ۇڭىلە مەن قارادىم.
ءتۇنى بويى جاۋعان جاڭبىردىڭ-داعى
ءبىر اياقتالعانىن قالادىم.
كوڭىل كۇيىم بولمادى مۇلدە
تەلەفونىم شىرىلدادى بىردە.
ۇلگەرمەدىم، اتتەڭ، بۇل شالعان -
بەلگىسىز ءنومىر كىم دەپ ويلانام مەندە.
كەتپەيتىن ويىمنان مۇلدە،
كۇندە، تۇندە، تاڭدا، كەشتە دە.
تەلەفون شالاتىن ۇنەمى، مۇمكىن،
سەن بە دەپ قالامىن كەيدە.
باقىتىم باسىمنان اۋىپ كەتەردەي،
كوڭىلىمنىڭ تۇسكەنى سونشا نەگە؟
سەن بولساڭ ەگەردە، جاۋاپ بەرگەندەي،
تەلەفون سوقشى، ءنومىرىمدى قايتا تەر دە.
- بۇل ولەڭىز سول ءتۇنى تۋىنداعان سياقتى. قاتەلەسپەدىم بە؟
- ءيا، سول كۇننىڭ ەرتەسىندە تەرەزەمنەن كۇن ساۋلەسى توگىلدى. مەندە ءبىر ەرەكشە سەزىم بولدى. بۇرىشتاعى ۇستەلىمە وتىرا كەتتىم بىردەڭەلەردى جازا باستادىم. وقىپ بەرگەن ولەڭىم سول بولاتىن.
- ارى قاراي نە بولدى؟ ەلدوس حابارلاستى ما؟
- ءسىز قالاي ويلايسىز؟
- مەن حابارلاسقانىن قالار ەدىم....
- ءدال سولاي بولدى. تەك الدىڭعى ەكى كۇنى ول شالماعان، تەك ءۇشىنشى كۇنى جاسىرىن ءنومىر قوڭىراۋ شالدى. جاسىرىن ءنومىردى ادەتتە قابىلدامايتىنمىن، قابىلداسام دورەكى سويلەسەتىنمىن. جاسىرىن نومىرمەن حابارلاسقاندى ءوز باسىم جاقتىرمايتىن ەدىم.
- سالەم، قارىنداس تانىسۋعا بولا ما، - دەدى بەيتانىس ادام ارعى جاقتان.
- جاسىرىن نومىرمەن حابارلاسىپ تۇرىپ نە بەتىڭىزبەن تانىسايىق دەيسىز، - دەدىم قاتالدىق كورسەتىپ.
- جاسىرىن نومىردەن تەلەفون شالعاندى ۇناتپايتىن بولساڭىز نەگە جاۋاپ بەرەسىز؟،- دەمەسى بار ما. مەن ۋاقىت جوعالتپاي-اق تەلەفوندى قويا سالدىم. سودان كەيىن بەيتانىس ءنومىر حابارلاستى.
- سالەم انەل، حالىڭ قالاي؟ قولىڭ بوس پا؟،- دەدى. وسى داۋىس... وسى داۋىس... مەن كوپ كۇتكەن، قاتتى ەستىگىم كەلگەن داۋىس. حابارلاستى... ەلدوس تەلەفون شالدى. قۋاندىم، قاتتى قۋاندىم، ءبىراق كورسەتپەدىم.
- سالەم. – دەپ سۇرادىم.
- تانىدىڭ با؟ مەن ەلدوس قوي، - دەدى جابىرقاۋلى ۇنمەن.
- تانىدىم. جاقسىمىن، وزىڭدە ءبارى جاقسى ما؟
- جوق، مىنا ءۇش كۇن مەن ءۇشىن ءۇش جىل سەكىلدى بولدى. ءۇيىڭنىڭ قاسىندا تۇرمىن شىعا الاسىڭ با؟ - دەگەن ەلدوسقا سەنبەي تەرەزەگە قاراۋعا اسىقتىم. قاراسام شىنىمەن دە اۋلادا ءدال تەرەزەمنىڭ تۇسىندا ەسىك جاققا قاراپ تۇر ەكەن.
- ءقازىر شىعامىن، كۇتە تۇر، - دەدىم. دالاعا شىققانشا ءجۇز كيىم اۋىستىراتىن مەن 5 مينۋت ىشىندە كيىنىپ، سىرتقا شىعۋعا اسىقتىم.
- اقىرى حابارلاسقان ەكەن عوي. ونىمەن قويماي ۇيىڭىزگە ءسىزدى كورۋ ءۇشىن ۇيگە كەلدى، نە دەگەن سۇيكىمدىىىى؟! - دەدىم تاڭىرقاپ انەلدىڭ اڭگىمەسىنە. ءبىراق ونىڭ مۇڭايعان جانارلارى ەرتە قۋانبا، بۇل وقيعانىڭ سوڭى ەمەس دەگەندەي بولدى...
- يا، حابارلاستى.
- ءنومىرىڭىزدى قايدان الىپتى، سۇرامادىڭىز با؟
- ارينە، سۇرادىم، ول بولسا، ىزدەسەڭ ءبارىن تاباسىڭ دەپ قۇتىلدى. ءسويتىپ، كەزدەسۋ سوڭىنان كەزدەسۋلەر ۇلاسىپ جاتتى. باقىتتان باسىم اينالعانى سونشالىق، ەرتەڭىم جايلى مۇلدەم وي سالمادىم. ەلدوسپەن اڭگىمەلەسكەندە دە بولاشاق جايلى ءسوز قوزعامادىم. ءتىپتى ويلاعىم كەلمەدى. (ويعا شومىلىپ كەتەدى).
- انەل، سىزدەر قازىرگى ۋاقىتتا بىرگە ەمەسسىزدەر. سولاي ما؟
- سولاي. نەگىزى سول تانىسقان كەزدەن باستاپ كوپ ۋاقىتقا سوزىلمادى. العاشىندا ادەمى، اسەرلى باستالعان تانىستىعىمىز، كەيىننەن كەزدەسۋلەرمەن ۇلاستى. الايدا ادەمى، اسەرلى جاعدايلار مەنىڭ ومىرىمدە كوپ بولمايتىنىنا ەتىم ۇيرەنىپ كەتكەن. ءبارىبىر تۇبىندە بۇل ەرتەگىنىڭ سوڭى بولاتىنان سەزگەنمىن. ءدال سولاي بولدى. ءۇش كۇننەن كەيىن حابارلاستى، ءبىر اپتادان كەيىن سۇيەتىنىن، مەنسىز ءبىر كۇن وتكىزە المايتىنىن ايتتى. ءسويتىپ ۋاقىتتار ءوتتى، ايلار ءوتتى. قىزدىڭ جۇرەگىن جاۋلاۋدىڭ شەبەرى ەكەنىن كەيىن ءتۇسىندىم، ايتەۋىر كەش ەمەس ەدى. ءوزى جايلى ايتقاندى ۇناتا قويمايتىن. بالكىم جاسىرعىسى كەلگەن جايتتارى بولدى ما، ءوزى جايلى سۇراعانىمدا:
- بوتاقان، ءوزىم جايلى ايتا بەرمەيمىن، ۋاقىتى كەلگەندە بىلە جاتارسىڭ. ايتا بەرمەيمىن دەگەندە، ءوزىم تۋرالى ايتقاندى ۇناتپايمىن، - دەپ قايىردى.
- بۇل قالاي بولعانى؟ ۇناتپاساڭ دا، ماعان ايتقىڭ كەلمەيدى مە؟ سوندا مەن سەن ءۇشىن كىم بولعانمىن؟ سەن جايلى ناقتى ەشتەڭە بىلمەيمىن. ول تاقىرىپتى ءتىپتى قوزعاعان جوقپىن. سابىرلىق تانىتتىم، ءوزىڭ ايتاتىن شىعارسىڭ دەدىم.
- توقتاشى. ءقازىر ەكەۋمىز دە كەلەڭسىز جاعدايعا دۋشار بولامىز. ايتا المايمىن، ءوزىم جايلى. نە ايتامىن؟! - دەپ اشۋعا بۋلىقتى.
- نەگە؟ قانداي كەلەڭسىز جاعداي بولۋى مۇمكىن؟ مەن جايلى بارلىعىن بىلەسىڭ. سەن جايلى مەن نە بىلەمىن؟ ەشتەڭە...،- دەدىم رەنىشىمدى ءبىلدىرىپ، - انشەيىن سەن مەنى وزىڭە جاقىنداتقىڭ كەلمەيتىن سياقتىسىڭ...
- سەن مەنى نەگە تىندامايسىڭ؟ ءوزىم جايلى ءسوز قوزعاۋ مەن ءۇشىن، قيىننىڭ قيىنى، بىلەمىسىڭ؟ ەشقاشان ءوزىم جايلى ايتقىم كەلمەيدى. تانىسقانىمىزعا كوپ ۋاقىت وتكەن جوق. جانە وسى ۋاقىت ىشىندە ءبىلۋ كەرەك نارسەلەردى ءبىلىپ ۇلگەردىڭ عوي، - دەگەن كەزدە بۇل اڭگىمەمىزدى جالعاستىرۋ ءجون ەمەس دەدىم.
- كەش بولىپ قالدى ۇيگە بارۋىم كەرەك، - دەپ سىرتقى كيىمىمدى الىپ ەسىك جاققا كەتە باردىم. ول سوڭىمنان جۇگىرىپ:
- بوتاقان رەنجىمەدىڭ بە؟ – دەپ سۇرادى. سونداعى ويىن تۇسىنبەدىم. مەنى وزىنە جاقىنداتپايدى جانە جىبەرگىسى كەلمەگەنى قالاي؟! ەلدوسپەن وتكىزگەن بارلىق ۋاقىتتىڭ ادەمى كەزدەرى جايىمەن قالدى. نەگە ەرتەڭىمىز جايلى ايتپايتىنىن ەندى ۇعا باستاعانداي بولدىم.
- مىنە جەتتىك، جارايدى مەن ەندى ۇيگە كىرەمىن، توڭىپ قالدىم. ساۋ بول! – دەدىم. ونىڭ ەش ويى جوق مەنى قۇشاقتاعىسى كەلدى. مەن ارتقا شەگىنىپ:
- ساۋ بول! – دەدىم-داعى ۇيگە كىرىپ كەتتىم.
سول ءتۇنى ول ماعان حابارلاسپادى، حابارلاسسا دا جاۋاپ بەرمەس ەدىم. جاعدايىم اۋىر ەدى. وكپە-نازىم بار-تىن. ويلانىپ بارىپ ىستەسەم دە، ويلانباي ىستەسەم دە، جولىم بولمايتىن نە دەگەن پەندەمىن ءوزىم دەپ وز-وزىمە ىزالانا باستادىم. تۇيمەدەدەيدى تۇيەدەي قىلعان شىعارمىن، الايدا مەنى وزىنەن الىس ۇستاعانى ماعان ۇنامادى. ەگەر دە شىنايى جاقسى كورەر بولسا، الىستاماۋعا تىرىسار ەدى عوي دەگەن ويعا كەلدىم. ءبىراق سوڭى نە بولارىن بىلگىم كەلدى. مۇمكىن ول سەنىمسىز شىعار، سونى ءبىلۋ ءۇشىن ءوزىم جاقىن بولۋعا تىرىسامىن دەدىم. وسى جاعدايدىڭ تۋىنداۋىنا ءوزىم كىنالىمىن، سەبەبى ول سەزىمىن بىلدىرگەن كەزدە مەن ۇندەمەي قالاتىنمىن. سابىرلىققا كەلىپ، كەلەسى كۇنى ەلدوسقا ءوزىم تەلەفون شالدىم.
- سالەم، جانىم، حالىڭ قالاي؟
- سالەم، بوتاقان. جاقسى. ءوزىڭ شە؟
- جامان.
- نەگە؟ بىردەڭە بولدى ما؟
- يا، سەن حاباراسپادىڭ.
- بوتاقان قويشى، تاعى دا باستادىڭ با؟
- ەشتەڭەنى باستاعان جوقپىن. نەگە اشۋلانشاق بولىپ كەتتىڭ؟ وندايىڭ جوق ەدى عوي.
- اشۋلانىپ تۇرعان جوقپىن.
- نە ىستەپ جاتىرسىڭ؟
- قولىم بوس ەمەس. ەرتەڭگە دايىندالىپ جاتىرمىن.
- ەرتەڭ نە بار ەدى؟
- استاناعا كەتۋىم كەرەك.
- (ۇنسىزدىك).
- جۇمىسقا شاقىرىپ جاتىر. بۇگىن كەزدەسەيىك. قالاي قارايسىڭ؟
- نە ءۇشىن؟ ەرتەڭ كەتەسىڭ؟ ءبارى وسىمەن ءبىتتى مە؟
- نەگە ولاي دەيسىڭ؟ قالايشا بىتەدى، بوتاقان. سەنى سۇيەمىن عوي.
- جارايدى كەزدەسەيىك، - دەدىم.
- كەشكە حابارلاسامىن، جاراي ما؟
- جارايدى.
ءسويتىپ كەش بولدى. ەلدوس كەلدى. جالعىز ەمەس ەدى. جانىندا دوسى بولدى. نەگە جالعىز كەلمەگەنىن شىنى كەرەك ۇقپادىم.
- تانىسىپ قوي بۇل اسلان، - دەدى. اسلان ماعان قول سوزۋعا ىڭعايلانىپ جاتقان كەزدە.
- نەگە جالعىز كەلمەدىڭ، - دەپ ەلدوسقا قارادىم.
- دوسىمدى جالعىز تاستاي المادىم. سوسىن بىرگە الىپ شىقتىم، - دەدى. ءوزىمىز ۇنەمى وتىراتىن جەرگە باردىق.
- اسلان ءبىز سىرتقا شىعىپ كەلەمىز. وتىرا تۇراسىڭ با؟ – دەدى
- جاقسى، جاقسى. مەن ولەڭ تىندايمىن عوي، - دەدى. كۇلكىلى ارينە. سىرتقا شىقتىق.
- ال، ايتا بەر،- دەدىم.
- نەنى؟
- ەرتەڭ كەتەسىڭ، سوسىن قاشان كەلمەك ويىڭ بار. الدە مۇلدەم كەلمەيسىڭ بە؟
- كەلەمىن ارينە. جاعداي بولىپ جاتسا، كەلەمىن عوي.
- نەگە ەرتەرەك ايتپادىڭ؟ سەن بۇنى بۇرىننان بەرى جوسپارلاپ ءجۇردىڭ عوي. مۇمكىن سوندىقتان دا مەنى جاقىنداتقىڭ كەلمەگەن بولار.
- جوق قاتەلەسەسىڭ. ماعان حابارلاسىپ تۇراسىڭ با؟
- مەن بىرەۋگە حابارلاساتىن ادەتىم جوق ەكەنىن بىلە تۇرا سۇرايسىڭ با؟
- مەن ومىرىڭدە ەرەكشە ادامداردىڭ ءبىرى شىعارمىن دەپ ويلاعانمىن.
- مەن دە سولاي ويلاعانمىن. ادەتتە ءبىر ادام جايلى تۋىنداعان العاشقى پايىمداۋ الدامشى بولىپ كەلەدى ەمەس پە؟
- وسى سەنىڭ تىم دۇرىس بولعىڭ كەلەتىنىڭدى تۇسىنبەيمىن. قاجەتى قانشا ونىڭ؟
- نەسى ۇنامايدى؟
- تىم ءىشپىستىرارلىق بولىپ كورىنەسىڭ.
- بۇنى قالاي تۇسىنسەم بولادى؟ مەنىمەن بايلانىستى ۇزۋگە سىلتاۋ تابا الماي جاتقان سياقتىسىڭ عوي،- دەدىم كۇدىكتەنىپ.
- ول وزىڭە بايلانىستى، انەل، - دەدى.
- سوندا قالاي؟
- بايلانىسىمىزدىڭ جالعاسى بولعانىن قالايسىڭ، الدە دوس بوپ قالامىز با ءوزىڭ تاڭدا، - دەپ تىكە ايتقاندا، توبەمنەن ءبىر شەلەك مۇزداي سۋ توككەندەي بولدى. ۇندەمەي قالدىم – داعى، ۇيگە بارار جولعا بۇرىلىپ كەتە باردىم. ول ارينە، ارتىمنان كەلىپ، قولىمنان ۇستاي قالىپ:
- توقتا، قايدا باراسىڭ، مەن ءسوزىمدى اياقتاعان جوقپىن.
- ال مەن ءۇشىن اياقتالعان سەكىلدى. مەن ءبارىن ءتۇسىندىم. قوش بول!
- توقتا دەيمىن، ۇيىڭە اپارىپ تاستايىن، قاراڭعىدا قالاي باراسىڭ؟! ءقاۋىپتى عوي.
- جوق، جاياۋ جۇرگىم كەلىپ تۇر.
- سەن ءقازىر مەنىڭ كولىگىممەن اپارىپ تاستاۋىما كوندىگەسىڭ، نەمەسە مەن كوتەرىپ، كۇشتەپ كولىككە وتىرعىزامىن. سەندە تاڭداۋ جوق. جالعىز قاراڭعى تۇندە جۇرگەنىڭدى قالامايمىن- دەدى.
- ماعان ەندىگى سەنىڭ نە قالايتىنىڭ ماڭىزى جوق، -دەدىم. ول بولسا كوتەرىپ الدى.
- جارايدى، جارايدى، بولدى وتىرامىن. ءتۇسىر جەرگە، ءتۇسىر دەيمىن.
ءسويتىپ ۇيگە اكەلىپ تاستادى دا، عايىپ بولدى. كەيىن مۇلدەم حابارلاسپاي كەتتى. وسى كەزدەن باستاپ جىگىت قاۋىمىنا سەنۋدەن قالدىم.
- مەنىڭ ءبىر تۇسىنبەگەنىم، سىزدەردىڭ اراڭىزدا نەندەي جاعداي بولدى؟؟ تەك قانا ول كىسىنىڭ سىزگە ءوزى تۋرالى ايتپاعانىندا ەمەس قوي؟! ول ءۇشىن ۇرسىسۋعا بول ما؟
- ارينە ول ءۇشىن ۇرسىسۋعا بولمايدى. مەن ءومىرىمدى سول اداممەن بايلانىستىرعىم كەلدى. ماڭگىلىككە. ول بولسا تەك ۋاقىت وتكىزۋ ءۇشىن ءجۇردى.
- سوندا بۇل وقيعا وسىمەن ءبىتتى مە؟ – دەدىم.
- جوق، كەيىن ونىڭ كوپ جىلدان بەرى ءجۇرىپ جۇرگەن قىزى بار ەكەنىن، سول قىزعا ۇيلەنگەلى جاتقانىن ءبىلدىم. سوندا عانا بارلىق جاعداي بەلگىلى بولدى. ءبىر اي ۋاقىتتان كەيىن ول ساعىندىم دەپ حابارلاسقان بولاتىن. مەن تەلەفون نومەرىمدى ءوشىر، ال مەن جاققا جولدى ۇمىت دەدىم.
- بۇل وقيعاعا نەشە جىل بولدى؟
- ءبىر 10 جىل بولدى-اۋ دەيم.
- قازىرگى ۋاقىتتا ومىرىڭىزدە نە بولىپ جاتىر؟
- قازىرگى ۋاقىتتا ءوز باقىتىمدى تاپتىم. انام ءوزىڭدى سۇيگەنگە شىق دەگەن ەدى. شىنى كەرەك باسىندا سولاي جاسادىم. ءبىر جىگىت مەنى ۇناتىپ قالعان ەكەن. كوڭىلىمدى تابۋ ءۇشىن بارلىق جاعدايدى جاسادى. ءسويتىپ كوپ ۋاقىت سوزباي سول جىگىتتى اللا تاعالا ءوزى جىبەرگەن بولار دەدىم دە، ۇيلەنەيىك دەگەن ۇسىنىسىنا كەلىسىم بەردىم.
- باقىتتىسىز با؟
- قالاي ايتسام ەكەن... ول كىسىنى قۇرمەتتەيمىن، ۇينەىپ قالدىم، كوز الدىمنان جوق بولىپ كەتسە، ىزدەۋدى شىعاردىم. ول-مەنىڭ ءۇيىم. ءبىراق سۇيە المادىم. قوسىلعانىمىزعا كوپ بولعان جوق. ۋاقىت ەمشى عوي – بولاشاقتا ءسۇيىپ قالاتىنىما سەنىمدىمىن.
- ەندەشە ءقازىر نەگە مۇڭايىپ وتىرسىز؟
- مىنا ساياباققا كەلمەگەلى 10 جىلداي ۋاقىت ەكەن. وسى ساياباقتا ورىن العان وقيعالار ەسىمە ءتۇسىپ كەتتى.....
You Might Also Like
-
مەن قازىرگى تاڭدا مەكتەپ قابىرعاسىندا، ياعني 11 سىنىپتا وقىپ ءجۇرمىن. 7 سىنىپتان باستاپ، اعىلشىن تىلىنە دەگەن قىزىعۋشىلىعىم ارتا باستادى. قازاق ءتىلى - مەملەكەتتىك ءتىل، و...
