كەل، كەل جاڭا جىل!
كەل، كەل جاڭا جىل!
قاتىسقان تۇلعالار:
ەرەسەكتەر: اياز اتا، اقشاقار، قويان، تۇلكى.
بالالار: تىشقان.
بالالار مۋزىكا زالىنا ادەمى اۋەنمەن كىرىپ، جارتىلاي شەڭبەرگە تۇرادى.
جۇرگىزۋشى:
بۇگىن سىزگە جىردان القا تاعايىن،
شات كۇلكىگە تولى بولسىن ماڭايىن.
كورگەندەر دە، كورمەگەن دە ارماندا.
جاڭا جىلىن قۇتتى بولسىن، اعايىن!
زەڭگىر كوكتە جۇلدىز بولىپ جانايىن،
اي جۇزىندەي ايشىقتانىپ ارايىن.
جانعا شۋاق، بويعا قۋات اكەلگەن،
جاڭا جىلىن قۇتتى بولسىن، اعايىن!
بالالار ولەڭ جولدارىن وقيدى.
جاڭا جىل، جاڭا جىل
جاڭا جىلدا جاڭا جىر.
جاسىل شىرشا جانىندا،
جادىراپ بار بالا ءجۇر.
تاماشا، تاماشا!
شىرشامىز تۇر جاراسا.
باسىندا اسەم جۇلدىزى
كوز تويمايدى قاراسا.
جاسىل جيەك جامىلعان،
اسىل مونشاق تاعىلعان،
مىنە، سۇلۋ شىرشامىز
كوپتەن كۇتىپ، ساعىنعان
جۇرگىزۋشى: ەندى مەرەكەمىزدى ادەمى انمەن باستايىق
«كەل، كەل جاڭا جىل» ءانى (مۋزىكاسى مەن ءسوزى ە. گولسوۆاننىكى)
بالالار ورىندىققا وتىرادى.
جۇرگىزۋشى: شەلەك قالپاق باسىندا
ءسابىز ەكەن تاناۋى
قىستا قاردان تۋاتىن،
تاۋىپ كورشى، سەن ونى.
كوڭىلدى مۋزىكانىڭ سۇيەمەلدەۋىمەن اققالا كىرەدى.
جۇرگىزۋشى: بۇل نە ءوزى؟ نەتكەن عاجاپ؟ ءوزىڭ شىقتىڭ قايدان، ا؟
اققالا: مەنىڭ اتىم – اققالا،
ۇيرەنگەم سۋىق، قارعا دا.
مۇرنىم مەنىڭ سابىزدەن
مىنە، مىنە قاراڭدار!
ال مەرەكەنىڭ قۇرمەتىنە.
شەلەگىمدى اۋىستىردىم قالپاققا!
ەمەسپىن مەن قاراپايىم اققالا.
كوڭىلدىمىن، سوتقارلاۋمىن از عانا!
ويناعاندى ۇناتامىن مەن وتە،
جۇگىرەمىن، بي بيلەيمىن تاماشا!
بالالار، ال سەندەر بيلەگەندى ۇناتاسىڭدار ما؟ وتە جاقسى! وندا ءبارىمىز بىرگە بيلەيىك!
«اققالا بالالارمەن بىرگە جالپى ءبيى»
(ا. سپاداۆەككيدىڭ «دوبرىي جۋك» مۋزىكاسىنىڭ سۇيەمەلدەۋىمەن)
اققالا: جارايسىڭدار، بالالار! وتە كوڭىلدى بيلەدىڭدەر! وي، مۇلدەم ۇمىتىپ كەتىپپىن! مەن سەندەرگە اياز اتا جىبەردى عوي. ول سەندەردىڭ شىرشالارىڭدا ادەمى، ءتۇرلى ءتۇستى شامداردىڭ جوق ەكەنىن ءبىلىپ، سەندەرگە سونى بەرىپ جىبەردى.
اققالا قالتاسىنان شامداردى ىزدەيدى جانە بوس لەنتانى شىعارادى.
اققالا: مەن قاتتى اسىقتىم، مەرەكەگە بۇگىنگى
ءسويتىپ ءجۇرىپ ۇمىتتىم شىرشانى بەزەندىرۋدى.
جول – جونەكەي شامداردى الىپپىن – اۋ ءتۇسىرىپ
كوڭىلدەرىڭدى قالدىردىمتۇرمىن ءوزىم قىسىلىپ!
(اققالا جىلايدى)
جۇرگىزۋشى: ۋايىمداما، اققالا. ءبىز بالالارمەن بىرگە ساعان شامداردى ىزدەۋگە كومەكتەسەمىز. تەك سەن قاي جولمەن كەلگەنىڭدى كورسەتشى.
اققالا: راس پا، بالالار؟ سەندەر ماعان كومەكتەسەسىڭدەر عوي؟ وندا تەزدەتىڭدەر، جولعا شىعايىق، شامداردى قاردىڭ استىندا قالماي تۇرىپ تاۋىپ الايىق. ال ءبىز سوندا مەنىڭ كوڭىلدى پاروۆوزىممەن شىعامىز.
مۋزىكانىڭ سۇيەمەلدەۋىمەن بالالار پاروۆوزدىڭ جىلجىعانىن سالادى. اققالا شىرشانى اينالىپ جۇرەدى.
جانىبەكوۆا جاننا مەيرامباي قىزى
قاراعاندى ق.، № 91 جببوم جاڭىنداعى
«بوتاقان» شاعىن ورتالىعىنىڭ تاربيەشىسى
كەل، كەل جاڭا جىل! جۇكتەۋ
قاتىسقان تۇلعالار:
ەرەسەكتەر: اياز اتا، اقشاقار، قويان، تۇلكى.
بالالار: تىشقان.
بالالار مۋزىكا زالىنا ادەمى اۋەنمەن كىرىپ، جارتىلاي شەڭبەرگە تۇرادى.
جۇرگىزۋشى:
بۇگىن سىزگە جىردان القا تاعايىن،
شات كۇلكىگە تولى بولسىن ماڭايىن.
كورگەندەر دە، كورمەگەن دە ارماندا.
جاڭا جىلىن قۇتتى بولسىن، اعايىن!
زەڭگىر كوكتە جۇلدىز بولىپ جانايىن،
اي جۇزىندەي ايشىقتانىپ ارايىن.
جانعا شۋاق، بويعا قۋات اكەلگەن،
جاڭا جىلىن قۇتتى بولسىن، اعايىن!
بالالار ولەڭ جولدارىن وقيدى.
جاڭا جىل، جاڭا جىل
جاڭا جىلدا جاڭا جىر.
جاسىل شىرشا جانىندا،
جادىراپ بار بالا ءجۇر.
تاماشا، تاماشا!
شىرشامىز تۇر جاراسا.
باسىندا اسەم جۇلدىزى
كوز تويمايدى قاراسا.
جاسىل جيەك جامىلعان،
اسىل مونشاق تاعىلعان،
مىنە، سۇلۋ شىرشامىز
كوپتەن كۇتىپ، ساعىنعان
جۇرگىزۋشى: ەندى مەرەكەمىزدى ادەمى انمەن باستايىق
«كەل، كەل جاڭا جىل» ءانى (مۋزىكاسى مەن ءسوزى ە. گولسوۆاننىكى)
بالالار ورىندىققا وتىرادى.
جۇرگىزۋشى: شەلەك قالپاق باسىندا
ءسابىز ەكەن تاناۋى
قىستا قاردان تۋاتىن،
تاۋىپ كورشى، سەن ونى.
كوڭىلدى مۋزىكانىڭ سۇيەمەلدەۋىمەن اققالا كىرەدى.
جۇرگىزۋشى: بۇل نە ءوزى؟ نەتكەن عاجاپ؟ ءوزىڭ شىقتىڭ قايدان، ا؟
اققالا: مەنىڭ اتىم – اققالا،
ۇيرەنگەم سۋىق، قارعا دا.
مۇرنىم مەنىڭ سابىزدەن
مىنە، مىنە قاراڭدار!
ال مەرەكەنىڭ قۇرمەتىنە.
شەلەگىمدى اۋىستىردىم قالپاققا!
ەمەسپىن مەن قاراپايىم اققالا.
كوڭىلدىمىن، سوتقارلاۋمىن از عانا!
ويناعاندى ۇناتامىن مەن وتە،
جۇگىرەمىن، بي بيلەيمىن تاماشا!
بالالار، ال سەندەر بيلەگەندى ۇناتاسىڭدار ما؟ وتە جاقسى! وندا ءبارىمىز بىرگە بيلەيىك!
«اققالا بالالارمەن بىرگە جالپى ءبيى»
(ا. سپاداۆەككيدىڭ «دوبرىي جۋك» مۋزىكاسىنىڭ سۇيەمەلدەۋىمەن)
اققالا: جارايسىڭدار، بالالار! وتە كوڭىلدى بيلەدىڭدەر! وي، مۇلدەم ۇمىتىپ كەتىپپىن! مەن سەندەرگە اياز اتا جىبەردى عوي. ول سەندەردىڭ شىرشالارىڭدا ادەمى، ءتۇرلى ءتۇستى شامداردىڭ جوق ەكەنىن ءبىلىپ، سەندەرگە سونى بەرىپ جىبەردى.
اققالا قالتاسىنان شامداردى ىزدەيدى جانە بوس لەنتانى شىعارادى.
اققالا: مەن قاتتى اسىقتىم، مەرەكەگە بۇگىنگى
ءسويتىپ ءجۇرىپ ۇمىتتىم شىرشانى بەزەندىرۋدى.
جول – جونەكەي شامداردى الىپپىن – اۋ ءتۇسىرىپ
كوڭىلدەرىڭدى قالدىردىمتۇرمىن ءوزىم قىسىلىپ!
(اققالا جىلايدى)
جۇرگىزۋشى: ۋايىمداما، اققالا. ءبىز بالالارمەن بىرگە ساعان شامداردى ىزدەۋگە كومەكتەسەمىز. تەك سەن قاي جولمەن كەلگەنىڭدى كورسەتشى.
اققالا: راس پا، بالالار؟ سەندەر ماعان كومەكتەسەسىڭدەر عوي؟ وندا تەزدەتىڭدەر، جولعا شىعايىق، شامداردى قاردىڭ استىندا قالماي تۇرىپ تاۋىپ الايىق. ال ءبىز سوندا مەنىڭ كوڭىلدى پاروۆوزىممەن شىعامىز.
مۋزىكانىڭ سۇيەمەلدەۋىمەن بالالار پاروۆوزدىڭ جىلجىعانىن سالادى. اققالا شىرشانى اينالىپ جۇرەدى.
جانىبەكوۆا جاننا مەيرامباي قىزى
قاراعاندى ق.، № 91 جببوم جاڭىنداعى
«بوتاقان» شاعىن ورتالىعىنىڭ تاربيەشىسى
كەل، كەل جاڭا جىل! جۇكتەۋ
You Might Also Like
-
اسان قايعىنىڭ جەرۇيىقتى ىزدەۋى: قازاق جەرىنىڭ قاسيەتى قانداي؟
