سوڭعى جاڭارتۋ

(وزگەرتىلگەن ۋاقىتى 3 كۇن بۇرىن)
كورسەقىزار

ايۋحان مەن ايۋبيكەنىڭ التى جاسار قورباڭبايى ۇيگە بوتاداي بوزداپ كەلەدى دە، شالقاسىنان ءتۇسىپ جەر تەپكىلەيدى.

— نە بولدى؟

— كىم ءتيدى؟

— كوجەك! ە-ە، كوجەك-كوجەك...

— قوي̆، بالاقاي̆، كوجەك ساعان نەگە ءتيىستى؟!

ايۋحان اشۋلانا باستاي̆دى:

— ايتپايسىڭ با جوندەپ! نە بولدى؟ — كوجەك! شاڭعى، شاڭعى...

سوزگە ايۋبيكە ارالاسادى:

— قويانباي̆ كوجەگىنە كەشە شاڭعى اپەردىم دەپ جۇرگەن. سونى كورىپ قىزىققان عوي̆، بۇل.

— ءيا، ءيا... مەندە جوق! — دەپ، قورباڭباي̆ بۇرىنعىسىنان بەتەر ەڭىرەي̆ءدى.

ايۋحان دۇكەنگە بارىپ، بالاسىنا شاپ-شاق شاڭعى اكەپ بەرەدى. سارى ءتۇستى، سۋ جاڭا، جىلتىراعان شاڭعى. قورباڭباي̆ قۋانىپ كەتەدى. اۋلادا اياعىنا باي̆لاپ الىپ، ەسىك الدىنداعى توبەدە ءبىر تۇرىپ، ءبىر قۇلاپ، كەش بوي̆ى سىرعاناق تەپكەنسيدى. تەرلەپ-تەپشىپ كەلگەن بوي̆ى قورباڭباي̆ شاڭعىسىن ەسىك الدىنا تاستاي̆ سالادى. تۇنىمەن قار جاۋادى. شاڭعى قاردىڭ استىندا قالادى. قورباڭباي̆ قاي̆تىپ شاڭعىسىن ەسىنە ءبىر الماي̆دى. كوكتەمدە قار كەتكەندە، ابدەن شات-شالەكەي̆ءى شىققان شاڭعىنى كورشىلەرى تاۋىپ اكەلىپ، ايۋحان اعاعا بەرەدى. جەر دەگديدى. جان-جانۋارلار جىلى شۋاق كۇندەردە كوبىنە دالادا جۇرەدى. كىشكەنتاي̆ قورباڭباي̆ دا اسىر سالىپ دۋىلداتىپ ءجۇر ەكەن. ءبىر كۇنى ول تاعى قيعىلىق سالادى:

— ءتيىنتاي̆دىڭ ۆەليگى بار. مەندە جوق. دۇكەندە تۇر. الىپ بەر، اپا، ءاي̆تپەسە بالاباقشاعا بارماي̆مىن...

ايۋبيكە امالسىز دۇكەنگە تارتادى. ۆەلوسيپەد قولىنا تيگەن قورباڭباي̆ جىمىڭ-جىمىڭ ەتەدى. ەكى دوڭگەلەكتى ۆەلوسيپەد ەپسىز نەمەنىڭ ىرقىنا كونە قوي̆ماي̆دى. قورباڭباي̆ اۋلادا الدەنەشە قۇلاي̆دى.

— مەنى جىعا بەرەدى. اقىلى جوق ۆەليك... تەبۋدى كەي̆ءىن ءۇي̆رەنەمىن، — دەپ، قورباڭباي̆ ۆەلوسيپەدىن ەسىك الدىنا تاستاي̆ سالىپ، دوپ تەبۋگە كەتەدى. كەي̆ءىن اۋلاداعى ءاقتيىن، مياۋبيكە، جولدىاياقتار ۆەليكتى بولشەكتەپ-بولشەكتەپ، وي̆ىنشىق قىپ وي̆ناپ ءجۇرىپتى.

مەن ءبىزدىڭ اۋىلداعى كورشىلەردىڭ بالالارىنا وسى ەرتەگىنى اي̆تىپ بەردىم. مەنىڭ كەي̆ءبىر كىشكەنتاي̆ دوستارىم قيپاقتاپ، جەلكەلەرىن قاسىدى.

باسە، ولار نەگە ءويتتى؟..


You Might Also Like

جاڭالىقتار

جارناما