كۇلشارا جەڭگەي
— جول بولسىن، قاينىم! اۋىلدان قاشان شىقتىڭىزدار؟ جول ۇشى قاي جەر؟ — دەپ باقالاۋ كەلگەن قارا قاتىن كۇلشارا جەڭگەي سويلەپ ءولىپ بارادى. سوزشەڭ ادام ەكەن، قايداعى-جايداعىنى ايتىپ، قاراتىپ وتىرعىزبادى. ءبىراق، سىپايى ادامنىڭ كوزىنشە كوپ سويلەپ ىسىلماعانعا شىعار دەيمىن، ءسوزى بايلانىسسىزداۋ شىقتى. بىرەسە ەگىن-شوپتى اڭگىمە قىلادى، شارۋاشىلىقتىڭ اراسىنا اكەپ "دارىلداق قارانىڭ ۇيىمەن ارازدىعىن قىستىرادى. ايتەۋىر، نەگە ەكەنى بەلگىسىز، قوناق كەلگەندە تىمىرايىپ وتىرىپ قالاتىن باسقا ايەلدەر سەكىلدەنبەي، ءبىزدى ريزا قىلىپ اتتاندىرايىن دەگەن قالپى ەرىكسىز سەزىلىپ تۇردى...
جوندىلەۋ كەلگەن سارى بۇجىر ايەل ءبىز بارىپ تۇسكەننەن ۇيگە كىرىپ-شىعۋمەن بولدى. بىرەسە قۇلاعىنان سۇيرەپ ساماۋرىندى الىپ شىعادى، بىرەسە ەتەگىنە سالىپ كومىر تاسيدى. ءجۇرىس-تۇرىسىنا، اياق باسىسىنا قاراعاندا، كۇلشارا جەڭگەيگە كىزمەتىمەن جاققىسى كەلگەن ادام تارىزدەنىپ تۇر. ءبىراق سىنعا ىلىككەن ادام وڭا ما، سارى بۇجىر ايەلدىڭ كىرىپ-شىققانىن، اياق باسىسىن، نارسەنى كوتەرگەنىن — ءبارىن دە كۇلشارا جەڭگەي شانشۋ سەكىلدى كورىپ، ءسوز اراسىندا الا كوزىمەن قاراپ قويىپ وتىردى...
بۇل ءۇي ادام جالدايتىن باي ءۇي ەمەس ەدى. كەلىنى شىعار دەۋگە كۇلشارا جەڭگەيدىڭ بايىنان باسقا بۇل ۇيدە ەركەك كىندىكتى جوق سەكىلدى ەدى. سوندىقتان سارى بۇجىر ايەلدىڭ جايىن سۇرادىم. كۇلشارا جەڭگەي كۇلدى:
— جەڭگەي عوي،— دەدى.
— قايداعى جەڭگەي؟
— وسى ۇيدەگى اعاڭنىڭ العان توقالى...
نانعىم كەلمەدى. كۇلشارا جەڭگەيدىڭ بايى وسى اۋىلداعى مومىننىڭ ءبىرى. جاسى 40-تان اسىپ كەتكەن. كۇلشارا جەڭگەي 30-عا كەلسە — جاڭا كەلگەن. مىناۋ ايەل 20-عا كەلگەن ءتارىزدى. ايۋداي اقىرعان كۇلشارانىڭ ۇستىنە قانداي ادام توقال الماقشى؟!..
كۇلشارا بەينەلەي سويلەدى:
— جاقىن كەلىنىمىز ەدى. بايى ولگەن سوڭ، ارۋاق اتتاپ كەتپەيمىن دەپ، مەنىڭ بايىمدى قالادى. بايىم المايمىن دەسە دە "مەن زورلاپ الدىردىم"... "كوسەۋ ۇزىن بولسا، قول كۇيمەيدى" دەگەندى بىلمەيسىز بە؟!— دەدى.
— ەكى قاتىن العان ادامدى جازالاندىراتىن زاڭدى بىلمەيسىزدەر مە؟ — دەپ ەدىم، كۇلشارا جەڭگەي جىميدى:
— باقا قاينىم ونىڭا مالىن ۇيرەتتى عوي. اۋەلگى قاتىنىن ايىرعان قىلىپ كورسەتسە، توقال الۋعا بولا بەرەتىن كورىنەدى عوي. قاعاز جۇزىندە مىنا قالقام ەكەۋىمىزدىڭ ەنشىمىز باسقا،— دەپ ەمشەكتەگى بالاسىن الدىنا الىپ شوپىلداتىپ ءسۇيدى.
كورەر كوزگە ۇستىنە توقال الدىرعانىنا، انا قاتىننىڭ ريزا بولىپ تيگەندىگىنە تاڭ بولدىم.
ارادان ونشاقتى كۇن وتپەستەن، باسىنداعى جاۋلىعى دال-دۇل، كوزىنىڭ الدى كوگەرىپ ءىسىپ، كۇلشارا جەڭگەيدىڭ كۇندەسى اۋىلنايدىڭ ۇيىنە كىرىپ كەلدى.
— ە، نە بولدى؟
— ويباي، قاينىم، ادۋىن جەڭگەڭ ۇرىپ ولەسى قىلدى. تۇلا بويىم كوك الا تورعايداي.
— مۇنداي بولارىن باستا بىلمەپ پە ەدىڭ؟
— ارۋاق اتتاپ كەتپە دەپ ءارقايسىلارى ايتقان سوڭ، تيە سالىپ ەدىم...
سۇراستىرا كەلە انىقتالدى، ءبارىن ءبۇلدىرىپ جۇرگەن سول اۋىلداعى جەكسەنباي دەگەن قۋ ەكەن. توقال الىپ بەرگەندىگى ءۇشىن كۇلشارانىڭ ۇيىنەن ءبىر سيىر سوعىپتى. "اكىمدەردىڭ اۋزىن الۋعا" دەپ 50 سوم تاعى الىپتى...
تاياق جەگەن قاتىن اۋىلنايعا "پروتوكول" ىستەتتىرىپ، سوتقا ارىزىن جولدادى بىلەم. كۇلشارا جەڭگەيدىڭ كوسەۋىنىڭ ۇزارعان-ۇزارماعانى ازىرشە بەلگىسىز.
You Might Also Like
