قاراسازدىڭ سۋ ءىشىپ بۇلاعىنان،
جۇرەتۇعىن قۇلپىرىپ قۇلا قۇنان.
قىلىعى دا، جۇپ-جۇمىر ءمۇسىنى دە،
اۋمايتۇعىن كيىكتىڭ لاعىنان
قيمىلداسا شي باسى، سەكەم الىپ،
قۇيىن بولىپ دالادا كەتەدى اعىپ.
ۇيىرىنەن ءۇزىلىپ، جەكە قالىپ،
جارىساتىن جەلمەنەن جەكە بارىپ،
جەلىگە دە بايلانباي قۇلىنىندا،
جەل ويناتىپ جۇرەتىن تۇلىمىندا.
تاي بولدى، قۇنان بولدى، ءالى ءبىراق
كورگەن جوق جىلقىشىنىڭ قۇرىعىن دا.
جىلقىشى قارت ەرەكشە ارداقتاعان.
(بىلەدى عوي، قازاق قوي مال باپتاعان)
ءوزى كەلىپ، ۇيرەتىپ،مىنەر دەگەن،
امان كەلسە مايداننان سولدات بالام.
.دونەن بولدى، قالدى ارتتا بالالىق شاڭ،
قارت مىنە دونەنىنە بۇعالىق caپ،
بالاسىنان حابار جوق، قارت تۇر ەندى،
باسىرەنى مايدانعا شىعارىپ caپ.
«جۇرگەن جەرىڭ وت بولسىن، حوش، جانۋار!
بالەكەتى جوق بولسىن، حوش، جانۋار!»...
باسىرەسىن، بالاسىن ءبىزدىڭ قارتتار،
بايگەسىنە مايداننىڭ قوسقانى بار.

---