InfoHub Logo

   ءاربىر مەكتەپ ءبىتىرۋشى تۇلەكتىڭ ويىندا جاۋابى بۇلىڭعىر مىڭداعان سۇراق تۇرادى. "ۇبت-عا قانشالىقتى دايىنمىن؟"، "اتا-انامنىڭ ماعان ارتقان ءۇمىتى اقتالار ما ەكەن؟"، "بولاشاقتا قانداي ماماندىق يەسى بولامىن؟"، "ونىڭ ەلىمە، وزىمە تيگىزەر پايداسى قانداي بولماق؟" دەگەن سانسىز ساۋالدىڭ مەنىڭ دە وي-سانامدى شىرماعانىنا از بولعان جوق. وسىلاي وي جەتەگىندە جۇرگەندە، ۋاقىتتىڭ قالاي زىمىراپ وتكەنىن دە بايقاماي قالاسىڭ." نار تاۋەكەل!" دەپ، ءبىر ماماندىقتى تاڭدايسىڭ. ول اتا-اناڭنىڭ نە دوستارىڭنىڭ ايتقانى ەمەس، ءوز جۇرەك قالاۋىڭ بولماق! بارلىق جاس تۇلەك ءوز ماماندىعىن جۇرەك قالاۋىمەن تاڭدايدى دەسەك، ارتىق ايتقان بولارمىز. الايدا مەنىڭ جۇرەگىمنىڭ قالاۋى بولاشاعىمنىڭ اداستىرماس قازىعىنا اينالارىنا سەنەمىن.

    ءبۇلدىرشىن شاقتا كوپشىلىگىمىز ۇستاز بولۋدى ارماندايمىز. ءبىرىنشى سىنىپقا كەلگەن بالاقاندارعا ءالىپبي ۇيرەتىپ، قولىنا قالام ۇستاتىپ، جازۋعا باۋلۋدى باقىت سانايسىڭ. الايدا جوعارى سىنىپقا كەلگەن شاقتا، نەگە ەكەنى بەلگىسىز، ول ويىڭنان قايتاسىڭ دا، مۇلدەم باسقا سالادا قىزمەت اتقارۋدى ءجون كورە باستايسىڭ. ويلانىپ جۇرگەندە، بۇل ماسەلەگە اتا-اناڭ دا كىرىسىپ، قولداۋ كورسەتىپ، قاجەت بولسا، نۇسقاۋ دا بەرۋگە دايىن ەكەنىن بىلدىرەدى. الايدا مەنىڭ اتا-انام ماماندىق تاڭداۋ مۇمكىندىگىن ءوز ەركىمە قالدىردى. وعان ءوزىم ىشتەي ءماز بولامىن. ەركىن بولعانعا نە جەتسىن!

    تاڭداۋ ەركىندىگىنە يە بولعان مەنىڭ جۇرەگىم "جۋرناليستيكا" دەپ سوعا بەردى. انام قولداي جونەلگەندە، ءتىپتى، قانات بىتكەندەي بولدى بويىما. "كوپتەگەن ءىس-ساپارلارعا شىعاسىڭ، ەلىمىزدىڭ، شەت ەلدىڭ اتاقتى ادامدارىمەن جۇزدەسىپ، سۇحباتتاساسىڭ" دەگەندە، بىردەن بىرنەشە ارمانىمنىڭ ورىندالاتىنىن سەزگەندەي بولدىم. ءبىراق جالعىز قالاۋمەن ۇزاققا بارا الماسىمدى دا تۇسىنەمىن. سەبەبى كوگىلدىر ەكراننان كورىپ جۇرگەن ءتۇرلى باعدارلامالار مەن گازەت-جۋرنالداردا جاريالانعان ءتىلشى ماقالالارىنىڭ ۇيقىسىز تۇندەر مەن مازاسىز كۇندەردىڭ جەمىسى ەكەنىن ايتپاسا دا سەزەتىنمىن. دەمەك، بۇل سالادا مەن الاتىن اسۋلار مەن بەلەستەر كوپ بولسا كەرەك-تى.

     سالتانات بەكجىگىتوۆا، دانا نۇرجىگىت، ماييا ۆەرونسكايا، بەيسەن قۇرانبەك سەكىلدى مىقتى جۋرناليستەردى وزىمە ۇلگى تۇتامىن. ماعان، اسىرەسە، دانا حانىمنىڭ  ءبىر مينۋت ىشىندە قويىلعان سۇراقتارعا اسپاي-ساسپاي، ناقتى جاۋاپ بەرگەنى قاتتى ۇنادى. تاڭ قالدىم. مەن دە ءبىر كۇنى وسى كىسىلەر سەكىلدى كوگىلدىر ەكراندا باعدارلامالاردى جۇرگىزەتىن بولامىن. "ارمانىڭدى ماقساتىڭا اينالدىر، جەتەرسىڭ سوندا مۇراتقا" دەپ، ءدال ايتىلعان. مىنە، وسى ارمانىمنىڭ ورىندالۋى ءۇشىن ماقساتىمدى نىقتاپ، ءوزىمدى قايراپ، شىڭداۋ ۇستىندەمىن. ارينە، ادەبيەت، تاريح سەكىلدى پاندەر كوپ ەڭبەكتى تالاپ ەتەدى. الايدا قيىندىققا ءتوزىمسىز قىزىڭىز مەن ەمەس. قالاي دا ءبىلىم گرانتىن جەڭىپ الىپ، ءىرى قالالاردىڭ بىرىندە وقيمىن دەپ ماقسات قويدىم. بالكىم، استانا يا الماتى بولار، بىلمەدىم. باستى بىلەرىم- جوعارى وقۋ ورنىنا ءتۇسىپ، اتا-انامنىڭ ءۇمىتىن اقتاۋ. "وزىڭە سەن، ءوزىڭدى الىپ شىعار، ەڭبەگىڭ مەن اقىلىڭ ەكى جاقتاپ" دەگەن اباي اتامىزدىڭ ءسوزىن ءدال قازىرگى ۋاقىتتا وزىمە ۇران ەتتىم. بۇل بۇگىننىڭ عانا ەمەس، بولاشاعىمنىڭ دا بۇلجىماس ۇرانى بولىپ قالا بەرەدى. سەبەبى اباي اتامنىڭ سوزىندە ءومىردىڭ شىندىعى بار.

---