«سۇراۋشىنىڭ سۇيگەن اسىن كىم بەرەر»
بارعا - ىرزا،
جوققا - سابىر، كۇن كورەر.
وكىنەمىن، وشىگەمىن نەسىنە،
ءتىرى جۇرسەم، ماعان كەزەك ءبىر كەلەر.
وسىلاي دەپ ويلاماعام باسىندا،
ءماز بولىپپىن بىرەۋ شاشقان شاشۋعا.
قاشان كورەم، كورمەگەندى جاسىمدا؟!
ءومىر دەگەن وسى ەكەن-اۋ راسىندا.
تىرشىلىكتە نە ىستەسەدى كىم كىمگە،
تەك ءومىرىم وتپەسە ەكەن شەرمەندە.
He جىنى بار؟!
باقىت مەنى كورگەندە،
كەتەدى ۇركىپ، ەندى جەتە بەرگەندە.
تۇسىنبەيمىن نە پالەمنىڭ بارلىعىن،
قايران باسىم، قاڭعىدىڭ-اۋ، قاڭعىدىڭ
مەنىڭ دە ءبىر بولار شاعىم بولدى عوي،
قايدا اكەتىپ باراسىڭ سەن، تاعدىرىم؟!
«سۇراۋشىنىڭ سۇيگەن اسىن كىم بەرسىن»
بارعا - ىرزا،
جوققا - سابىر، كۇن كورسىن.
...ەي، باۋىرىم!
ءوز دارەجەڭ بولماسا،
بۇل جالعاندا نەسىنە ءومىر سۇرگەنسىڭ!؟

---