وللاھي! انت ەتەمىن اللا اتىمەن،
ورىس ءتىلىن بىلەمىن ءھام حاتىمەن،
يستوريا، گەوگرافيا ءپاندى بىلمەي،
وللاھي، ءتىرى بولىپ جۇرمەسپىن مەن.
كەلگەنشە وسىلاردى وتىز جاسقا،
ءىنشاللا ءبارىن تۇگەل ۇعام باسقا.
وتىز جاسقا كەلگەنشە ۇعا الماسام،
جەر جۇتسىن، ءماز بولمايمىن ىشەر اسقا.
سەنەمىن ەڭبەك قىلسام، باقىت جاقىن،
كەلەر جاز اتاقتى الام دەگەن «اقىن».
جۇرەكتىڭ قازىناسى تازارتىلسا،
پايداسىن كورەر ءالى-اق ەرتەڭ حالقىم.
تۇرمىستىڭ وعى شىبىنداي،
تەزىنەن تۋار كوڭىلىمدە اي.
ءبىر ماعناۋي كۇش ءتۇرتىپ،
باققا ۇمتىلىپ تۇر ماڭداي.
ءۇمىتتىڭ كوزى جارقىراپ،
بۇلاعى اعار سارقىراپ.
بۇل بايگەدە ماحمۇتتىڭ
ازبانى كەلەر ارقىراپ.

---