جاس ءوتتى تىنىمسىز،
ونەرسىز، عىلىمسىز،
ناداندىق جولىمەن
كەتتىم-اۋ ءبىلىمسىز.

وقىتپاي بالامدى،
و دا ءوستى تىيۋسىز.
ويلاماي شامامدى
الدى-ارتىم جيۋسىز.

ب ا ق قايدا قيىنسىز،
بوس تىلەك سىيىمسىز،
قازاق تا قاجىتتى،
كۇنىم جوق جيىنسىز.

ءبىر جول بار كەلگىسىز،
قايتا ءومىر كورگىسىز.
ءىزىم جوق، ءتۇزىم جوق،
ءوتتىم-اۋ بەلگىسىز!

قاعازىم – جولداسىم،
قالامىم –سىرلاسىم،
ولگەن سوڭ بەلگىلى،
قايتا كەپ تۇرماسىم.

ءتىل سورلى جىرلاسىن،
بەكەرگە تۇرماسىم،
الدىمنان جارىلقاپ،
اللا كار قىلماسىن.

ەل اناۋ، مەن مىناۋ
قايتەيىن، ءبىر باسىم.
امان بول، اعايىن،
تاتۋىم، قيماسىم.

ناداندىق جامان عوي،
وقىعان – ادام عوي.
ىزدەنىپ كورىڭىز،
عىلىمدى زامان عوي.

ناسيحات تەگىن عوي،
سالۋلى ەگىن عوي.
ەڭبەك قىل، ەرىنبە،
ارازدىق كەگىن قوي.

عىلىم ءبىر كەنىڭ عوي،
اۋىرساڭ، ەمىڭ عوي.
بارىنە جەتەدى،
تاۋسىلماس كولىڭ عوي.

مەن قايعى جەدىم عوي،
«قاپى ءوتتىم» دەدىم عوي،
قازاعىم، قام ويلان،
سەن دە ادام ەدىڭ عوي.

---