سوڭعى جاڭارتۋ

(وزگەرتىلگەن ۋاقىتى 2 كۇن بۇرىن)
تۇندە

تاس كەرەڭ تىنىشتىقتا ۇيقىعا مەزگەگەن ارال، قۇددى ءبىر سەرەيىپ قالعانداي، تەڭىز دە ۇيقىعا مۇلگىگەن، — ءتۇر-تۇرپاتى عاجايىپ وسىناۋ ءزىل قارا تاستى الدەكىم ءوزىنىڭ قارۋلى قولىمەن تەڭىزدىڭ كوكىرەگىنە اسپاننان تاستاپ جىبەرىپ، ونداعى تىرشىلىكتى تىپ-تيپىل ەتە سالعان ءتارىزدى.

ارالعا الدا-جالدا قاراۋىتقان ايدىنعا قۇس جولىنىڭ التىن القاسى اسىلىپ تۇرعان تەڭىزدىڭ سوناۋ تۇۋ-تۇۋدەگى شالعايىنان كوز جىبەرەتىن بولساڭىز — ونىڭ ءوزى تەڭىزگە ارانداي اۋزىن مالىپ، مايشا كىلكىگەن سۋدى ءۇن-تۇنسىز عانا ءسىمىرىپ جاتقان ءبىر جوتا ءجۇنى كۇجىرەيگەن، الىپ باستى ايۋان سىقىلدى بوپ تا كورىنەدى.

عاجايىپ جىم-جىرت بولعاندا، ءتىپتى سىبىرلاپ نەمەسە كۇبىرلەپ قانا سويلەسپەسەڭ وزىڭە وتە ءبىر ىڭعايسىز سەزىلىپ، دىڭ ەتكەن دىبىس كوگىلدىر بارقىتتى تۇنگى اسپاننىڭ اياسىندا مەلشيگەن توڭىرەككە قۇپيا كوز جىبەرگەن الدەكىمگە بوگەت بولارلىقتاي كورىنەتىن مۇنداي مۇلگىگەن-مىلقاۋ تۇنەكتى تۇندەر دەكابر ايىندا اسا ءجيى ۇشىراپ تۇرادى.

ارال جاعالاۋىنداعى قورىم تاستىڭ ۇستىندەگى ەكى ادام تاپ وسىلايشا كۇبىرلەي سويلەسىپ وتىرعان ەدى، — بۇلاردىڭ بىرەۋى — تاس-تاستىڭ جارىق-جۇرىعىنا ىركىلگەن تۇزدى شارۋالار مەن بالىقشىلار سىپىرىپ اكەتپەسىن دەپ اڭدىپ وتىرعان، ۇستىندە سارى كومكەرمەلى قارا كۇرتەسى، يىعىنا اسقان قىپ-قىسقا مىلتىعى بار باج سولداتى بولاتىن؛ ەندى بىرەۋى — شاشىن يسپاندىقشا الدىرعان، قۇلاعىنان مۇرنىنا قاراي شيراتىلعان اپپاق جاق ساقالى بار، قولاعاشتاي مۇرنى توتىنىڭ تۇمسىعىنشا، قوڭقاق بىتكەن، قوشقىل ءوڭدى، قارت بالىقشى ەدى.

تاس اتاۋلى كۇمىسپەن كۇپتەلگەندەي بوپ كورىنگەنمەن، ءبىراق اپپاق تەمىردى تەڭىز تاتتاندىرىپ جىبەرگەن.

قىلشىلداعان جىگىت بولعان سوڭ، ارينە مەزگىلدىڭ قۇلاعىنا قۇيعان جايلارىن اڭگىمە ەتىپ وتىرعان سولداتتى قارت كەرەناۋ، كەيدە ءتىپتى زىعىردانى قايناپ تا بەتتەن الىپ قويادى.

— دەكابر ايىندا كىم عاشىق بولۋشى ەدى، ءتايىرى؟ بالالاردىڭ تۋاتىن مەزگىلى عوي بۇل …

— ال-لايدا! ەگەر ادام جاس بولسا، كۇتىپ وتىرمايدى عوي...

— كۇتۋ كەرەك …

— سەن ءوزىڭ كۇتىپ پە ەڭ؟

— مەن ءوزىم، دوستىم، سولدات بولعام جوق، جۇمىس ىستەگەن اداممىن، ءسويتىپ ادامنىڭ باسىنان كەشۋگە ءتيىستى نارسەلەردىڭ ءبارىنىڭ دە كەزىندە ءدامىن تاتقان كىسىڭمىن . . .

— تۇسىنبەيمىن …

— سوڭىرا تۇسىنەسىڭ ءالى...

جاعالاۋدان جاپ-جاقىن جەردە عانا جاسىل ءسيريۋستىڭ ساۋلەسى سۋ بەتىنە ءتۇسىپ تۇرعان ەدى؛ ەگەر سۋ بەتىندەگى سول ءبىر كۇڭگىرت تەڭبىلگە ۇزاق ۋاقىت ۇڭىلەتىن بولساڭىز، ونىڭ قاق قاسىندا قىبىر ەتپەي تۇرعان، ادامنىڭ باسىنداي دوپ-دومالاق، قالقىما تىعىن بەلگىنى كورەسىز.

— سەن ءوزىڭ نەگە ۇيىقتاماي وتىرسىڭ وسى؟

توزىعى جەتىپ قىرىلىپ قىزعىلت تارتقان پلاششىنىڭ ءوڭىرىن قايىرىپ، جوتەلىڭكىرەپ قويعان قارت:

— ءبىز ay قۇرىپ تاستاعان بولاتىنبىز،—قالقىما بەلگىنى كورىپ وتىرمىسىڭ؟ — دەدى.

— ءا...

— وسىدان ءۇش كۇن شاماسى بۇرىن سەرىكتەسكەن ءبىر ادام داردىڭ اۋىن بىردەمە بۇزىپ، بىتىستىرىپ كەتىپتى. ..

— دەلفين بە ەكەن؟

— قىستىڭ كۇنىندە مە؟ جوق، ارينە. توننالىق اكۋلا بولۋى مۇمكىن ... كىم ءبىلسىن؟

الدەنەدەي اڭنىڭ اياعىنىڭ استىنان سۋسىپ شىققان تيتتەي تاس قۋقىلت شوپتەردى سۋدىرلاتا تاۋدان تەڭىزگە قاراي دومالاي جونەلىپ، سۋعا كەپ شولپ ەتە تۇسكەن ەدى. وسى ءبىر بولىمسىز سىبدىرعا ەلەڭ ەتكەن جىم-جىرت ءتۇن، جادىندا ۇزاق ساقتاعىسى كەلگەندەي، شىڭىراۋىنان ونى سايراتا شىعاردى.

— شالدا نەگە ۇيقى جوق؟

تاپشى، ۋمبەرتو، ويلانىپ!

— سەبەبى، جاستاي كۇپتى بوپ،

شاراپقا قالعان شايلانىپ...—

دەپ، مىسقىلدى ءبىر ولەڭدى سولدات اقىرىن عانا اندەتكەن ەدى.

— بۇل مەن تۋرالى ايتىلماعان، — دەدى قارت كۇڭك ەتە ءتۇسىپ.

— تاعى دا نەگە ۇيقى جوق شالدا؟

اقىلدى بەرگيتو، نە دەيسىڭ بۇعان؟

— سەبەبى، شالىڭ كەزىندە جانعا

كەرەگىنشە عاشىق بولا الماعان...

— تاماشا ولەڭ ەمەس پە، پاشكالە اعاي؟

— جاسىڭ الپىستان اسقاندا ونى ءوزىڭ دە بىلەسىڭ ءالى.. . سۇراپ نە كەرەگى بار؟

ەكەۋى مەلشيگەن تۇنگى دۇنيەمەن قۇپ جاراسىپ ۇزاق ۇندەمەي قالىپ، سودان سوڭ قارت قورقورىن الىپ، تاسقا تىقىلداتىپ، تىقىلداعان دىبىسقا قۇلاعىن ءتۇرىپ قويدى دا:

— بالالار، سەندەر كۇلۋىن جاقسى كۇلگەندەرىڭمەن، ءبىراق باياعىداي جاقسى عاشىق بولا الاسىڭدار ما، ول جاعىن بىلمەيمىن...— دەدى.

— ءشاۋ دەگەن-اۋ! باياعى ءبىر سىلدىر ءسوز عوي مۇنىڭ. مەن ءوزىم جۇرتتى ءارقاشاندا بىركەلكى عاشىق بولادى دەپ ويلايمىن...

— ويلاعىشىن! ءبىلۋ كەرەك. سوناۋ تاۋدىڭ ار جاعىندا سەنسامانەنىڭ ءۇي ءىشى تۇرادى،— سولاردان بارىپ كارلو اتايدىڭ وقيعاسىن سۇراساڭ — ايەلىڭە پايداسى تيەر ەدى.

— ول وقيعانى ءوزىڭ ايتىپ بەرە الاتىن بولعان سوڭ، بەيتانىس ادامداردان سۇراپ قايتەيىن...

الدەقايدا كوزگە ىلەسپەي ۇشقان تۇنگى قۇستىڭ ەكپىنىمەن، قۇرعاق تاستى قۇددى جۇننەن توقىلعان ماتامەن سۇرتكەندەي، اۋادا ەرەكشە ءارى ءبىر عاجاپ دىبىس قالتىراي قالدى.

جەر بەتىن باسقان تۇنەك قويۋلانىپ، دىمقىل ءارى جىلى تارتىپ، اسپان الىسقا شىرقاپ، قۇس جولىنىڭ كۇمىس تۇمانىنان جۇلدىزدار بارعان سايىن جارقىراي ءتۇستى.

— ايەلدەر ەرتەدە ارداقتى بولاتىن...

— ە، قويشى؟ ەستىگەن ەمەسپىن.

— جۇرت ءجيى سوعىسىپ تۇراتىن...

— جەسىرلەر كوپ بولعان...

— ىلعي — قاراقشى، سولدات ءارى بەس جىل سايىن نەاپولدىڭ ءامىرشىسى ءبىر جاڭارىپ، ايەلدەردى قۇلىپتاپ ۇستاۋعا تۋرا كەلگەن.

— ونىڭ ءوزى كازىردە دە تەرىس بولماس ەدى...

— وزدەرىن تاۋىقشا ۇرلاپ اكەتىپ تۇرعان...

— تۇلكىگە كوبىرەك ۇساڭقىرايتىنىنا قاراماستان...

قارت ۇندەمەي قالىپ قورقورىن تۇتاتىپ ەدى، اۋادا ءتاتتى تۇتىننەن پايدا بولعان اپپاق بۇلت شۇباتىلا كەتتى. جىلت ەتكەن وت ساۋلەسىمەن قوشقىل كەلگەن قوڭقاق مۇرىن، ونىڭ استىنداعى قىرقىلعان قىسقا مۇرت تا جارق ەتە قالدى.

— ءجا، سودان ءارى نە بولدى؟ — دەدى سولدات ماۋجىراپ.

— ۇندەمەي وتىرىپ تىڭداۋ كەرەك...

سيريۋستىڭ قالتىراعان قيمىلىندا سونشا ءبىر قۋات بار ەدى دەرسىز، تاكاپپار جۇلدىزدىڭ ءتىپتى كۇللى جارىق الەمىن تۇنەككە اينالدىرعىسى كەپ تۇرعانداي دا بولاتىن. تەڭىز بەتىنە التىن توزاڭ سەبىلىپ، اسپان الەمىنىڭ سول ءبىر كوزگە تۇسەر-تۇسپەس ساۋلەسى مىڭ قۇبىلعان ساعىمدى شاپاق شاشىپ، مەڭىرەۋ تارتقان ءتۇپسىز تۇنەك جاپاندى بولار بولماس قانا جايناتا قويعان.

تەڭىزدىڭ تۇڭعيىق تۇبىنەن قۇددى ءبىر شۇعىلا شاشقان مىڭداعان شامشىراق كوز اسپانعا تەلمىرە قاراعانداي...

— تىڭداپ وتىرمىن،— دەپ ەدى سولدات، ءۇن-تۇنسىز وتىرعان بالىقشىنىڭ تىنىشتىعىن سابىرسىزدانا بۇزىپ، جۇرتتىڭ ءبارىنىڭ ءارقاشان ۇيىپ تىڭدايتىن نارسەسى جايىنداعى اڭگىمەسىنىڭ تيەگىن قارت اعىتىپ تا جىبەردى.

— وسىدان ءجۇز جىل شاماسى بۇرىن، سوناۋ قالىڭ قاراعايلى تاۋ باسىندا ەكەللاني دەگەن ءبىر قۇنىس، كوزباۋشى ءارى كونترابانديست، گرەك شال تۇرعان ەكەن، ءوزىنىڭ اريستيدو دەگەن ءبىر اڭشى بالاسى بولادى، ول كەزدە ارالدان ەشكى ءالى دە ارىلا قويماعان ەكەن. و كۇندە بۇل ماڭداعى ەڭ داۋلەتتى ءۇي گاليارديلەر بولادى، بۇگىندە وزدەرى اتاسىنىڭ جالعان اتى — سەنسامانە دەپ اتالىپ ءجۇر، ءجۇزىم ەگىسىنىڭ قاق جارتىسىنا يەلىك ەتكەن وزدەرىنىڭ سەگىز جەرقويما مەن مىڭنان استام كۇبىلەرى بولادى. ءبىزدىڭ اق شارابىمىز و كۇندە، ەستۋىم بويىنشا، ادامدارى شاراپتان وزگە ەشتەمەنى باعالاي بىلمەيتىن، ءتىپتى فرانسيانىڭ وزىندە دە ارداقتالادى ەكەن. بۇل فرانسۋز دەگەنىڭنىڭ ءوزى شەتىنەن ويىنشى ءارى ماسكۇنەم كەلەدى تۇگە، قارتاعا وزدەرى ءتىپتى كورولىنىڭ باسىن دا سالىپ، سايتانعا ۇتتىرىپ جىبەرگەن...

سىلق-سىلق ەتكەن سولداتتىڭ كۇلكىسىنە جاۋاپ قاتىپ، الدەقايدا جاپ-جاقىن جەردەن سۋ شولپ ەتە تۇسكەندە، ەكەۋى تەڭىزگە قاراي مويىندارىن سوزىپ، ءۇن-تۇنسىز ەلەڭ ەتە قالىپ ەدى، شىمىرلاعان سۋ جاعادان ارمەن قاراي شەڭبەرلەنە جونەلدى.

— قارماققا شانشىلعان جەمدى جۇلقىپ كورىپ جۇرگەن قارا بالىق بۇل...

— ايتا بەر...

— يا... گاليارديلەر دەدىم عوي. وزدەرى اعايىندى ۇشەۋ ەكەن، تاريح سولاردىڭ جايالىقتاي اۋزى مەن گۇجىلدەگەن داۋسىنا بولا كارلونە دەپ اتانعان ورتانشىسى تۋرالى اڭىز ەتەدى. ونىڭ ءوزى ءبىر ۇستانىڭ دجۋليا دەگەن پاقىر ءارى اسا اقىلدى بويجەتكەن قىزىنا عاشىق بولادى، ويتكەنى بالۋاندار اقىلعا جارلى كەلەدى عوي. ۇيلەنۋلەرىنە الدەنە قىرسىق بولىپ، ەكەۋى توي جاسايتىن كۇندەرىن زارىعا كۇتىپ جۇرگەندە گرەكتىڭ بالاسى دا قاراپ جاتپايدى، وعان دا دجۋليا ۇنايدى ەكەن. قىز وزىمە عاشىق بولسا ەكەن دەپ ۇزاق ۋاقىت الەككە تۇسكەنمەن، ءبىراق ول كوڭىلگە العان نيەتىنە جەتە المايدى دا، قىزدى ماسقارا ەتسەم، كارلونە گالياردي ودان بەزىپ شىعا كەلەدى، ءسويتىپ ونى وپ-وڭاي الا قويامىن دەگەن ويمەن قىزدى ۇياتقا قالدىرۋعا بەل بايلايدى. و كۇندە قازىرگىدەن قاتاڭىراق بولعان...

— دەگەنمەن، قازىردە دە. ..

— ازعىندىق — داۋلەتتى ادامداردىڭ عانا ساۋىعى، ال ەندى بۇل جەردەگى ءبىزدىڭ ءبارىمىز دە جارلىمىز، — دەپ قاتال قايىرعان قارت، وتكەندەگىنى ءوزىنىڭ ەسىنە قۇددى ءبىر ءوزى سالىپ وتىرعانداي، ءسوزىن جالعاي جونەلدى:

— ءبىر كۇنى قىز قىرقىلعان ءجۇزىم ساباعىن جيناپ جۇرگەن ەكەن، گرەكتىڭ بالاسى ءسۇرىنىپ كەتكەن كىسى بولىپ، ونىڭ ءجۇزىم ەگىسىنىڭ قيا بەتكەيىندەگى سوقپاقتان دومالاپ، قىزدىڭ ءدال اياعىنىڭ استىنا كەپ تۇسەدى، سول جەردە حريستيان دىنىندەگى اياۋلى ايەل بولعان سوڭ، مەرتىگىپ قالعان جوق پا ەكەن دەپ قىز ونىڭ ۇستىنە ەڭكەيە قويادى. اۋىرعاننان ىڭقىلداي جاتىپ، جىگىت وعان:

— دجۋليا، سەنەن تىلەر تىلەگىم، جۇرتتى كومەككە شاقىرا كورمە! قىزعانشاق كۇيەۋىڭ ەگەر قاسىڭدا وتىرعانىمدى كورسە، كوزىمدى قۇرتار دەپ قورقامىن. . . دەم الۋعا مۇرشا بەر، جايىما كەتەمىن... — دەپ جالىنادى.

ءسويتىپ جىگىت قىزدىڭ تىزەسىنە باسىن سۇيەپ، وپ-وتىرىك ەسىنەن تانعان كىسى بولا قويادى؛ سول جەردە شوشىپ كەتكەن قىز كومەككە شاقىرىپ باج ەتە تۇسكەن ەكەن، ءبىراق جۇرت جۇگىرىپ كەلىسىمەن، جىگىت ساپ-ساۋ كۇيى ويدا جوقتا ورنىنان اتىپ تۇرىپ، قاتتى ۇيالعان كىسى بولا قالادى دا، ءوزىنىڭ عاشىقتىعى مەن كىرشىكسىز تازا نيەتى جايىندا اڭگىرلەپ، قىزدىڭ ۇياتىن نەكەمدى قيدىرىپ جۋىپ-شايامىن دەپ انت-سۋ ىشەدى، قىسقاسى اڭگىمەنى ءوزى دجۋليانىڭ ەركەلەتكەنىنە ەلتىپ، تىزەسىنە باسىمدى سۇيەپ ۇيىقتاپ كەتىپ ەم دەگەنگە سايىتادى. گرەكتىڭ ارام ويىن اڭعارماعان اقكوڭىل جۇرت قىزدىڭ اشۋلانعانىنا قاراماستان، كومەككە ءتىپتى، سونىڭ ءوزىنىڭ شاقىرعانىن دا ۇمىتىپ، جىگىتتىڭ سوزىنە يلانا كەتەدى. حريستيان دىنىندەگىلەردىڭ بار ءىسىن بىلىقتىرۋعا بولا گرەكتەردى، ءسىرا، سايتان شوقىندىرعان عوي. گرەك وتىرىك ايتىپ تۇر دەپ قىز انت-سۋ ىشكەنمەن، ءبىراق ول جۇرتتى دجۋليا شىندىقتى مويىنداۋعا ۇيالىپ، كارلونەنىڭ زىلدەي قولىنان قورقىپ تۇر دەپ يلاندىرادى؛ اقىرى جىگىت جەڭەدى دە قىز اقىلىنان الجاسقانداي بولىپ، قولىنا تاس الىپ كورىنگەنگە ۇمتىلا بەرگەن سوڭ، جۇرت ونىڭ قولىن بايلاپ، قالاعا قاراي تارتادى. سول جەردە كورلونە قىزدىڭ شىرىلداعان داۋسىن ەستىپ، ونىڭ الدىنان ۇمتىلعان ەكەن، ءبىراق بولعان مالاعامدى جۇرتتان ەستىپ، ءنوپىردىڭ ورتاسىنا كەپ شارت جۇگىنىپ وتىرا كەتەدى، سودان سوڭ ورنىنان اتىپ تۇرىپ، سول قولىمەن قالىڭدىقتى بەتكە ءبىر پەرەدى دە، وڭ قولىمەن گرەكتى بۋىندىرا باستايدى، سول ارادا جۇرت ونى ارەڭ ايىرىپ الادى.

— اڭگۇدىك جىگىت ەكەن،— دەدى سولدات كۇڭك ەتىپ.

— ادال ادامنىڭ اقىلى جۇرەگىندە بولادى! بۇل وقيعا ايسا پەرزەنتىنىڭ دۇنيەگە كەلگەن مەيرامى الدىندا، قىستىكۇنى بولعان ەدى دەدىم عوي. نەبارى بىرنەشە كۇن عانا بۇرىن. بۇل مەيرامدا جۇرت بىزدە مولشىلىقتان بىر-بىرىنە شاراپ، جەمىس، بالىق، قۇستارىن سىيعا تارتادى، جۇرتتىڭ ءبارى دە قۇشىر بەرەدى، سونىمەن بىرگە قۇشىردى وزگەلەردەن گورى، ارينە، ەڭ جارلى دەگەندەر كوپ الادى. شىندىقتى كارلونەنىڭ قالاي بىلگەنى ەسىمدە بولماعانمەن، ءبىراق ول اڭگىمەنىڭ انىق سىرىنا قانادى، ءسويتىپ دجۋليانىڭ ۇيىنەن ءتىپتى اتتاپ شىعىپ شەركەۋگە دە بارماعان اكەسى مەن شەشەسى مەيرامنىڭ العاشقى كۇنى كارلونە گاليارديدىڭ قاراعاي بۇتاعىنان توقىلعان شاعىن سەبەتتىڭ ىشىنە دجۋليانى ۇرعان سول قولىنىڭ ساۋساقتارىن شاۋىپ سالىپ جىبەرگەن جالعىز-اق قانا سيلىعىن الادى. زارەلەرى زاننەمگە كەتكەن ەكەۋى قىزىن ەرتىپ، ۇكىدەي ۇشىپ كارلونەگە كەلگەن ەكەن، قولىن قانعا شىلقىعان شۇبەرەكپەن تاڭىپ العان ول ۇشەۋىن ءۇيىنىڭ ەسىگى الدىندا جۇگىنە وتىرىپ قارسى الادى دا، بالاشا ەڭىرەپ قويا بەرەدى.

— وزىڭە-وزىڭ نە ىستەدىڭ؟ — دەپ سۇراعان ەكەن سوندا ولار.

ول تۇرىپ:

— لايىعىن ىستەدىم: ماحابباتىمدى قورلاعان ادام ءومىر سۇرمەۋگە ءتيىس بولسا، مەن ونىڭ كوزىن قۇرتتىم... عاشىق جارىما جازىقسىزدان تيگەن قولىمدى قورلىق كورىپ ونى دا شاۋىپ تاستادىم... ءسويتىپ ەندى، دجۋليا سەنەن، سەنىڭ تۋعاندارىڭنان كەشىرىم تىلەيمىن... — دەپتى.

ارينە، ۇشەۋى كەشىرۋىن-كەشىرگەنمەن، ءبىراق سۇمداردى دا قورعايتىن زاڭ بار ەمەس پە، گرەك ءۇشىن گالياردي اباقتىدا ەكى جىل وتىرادى، ءسويتىپ كارلونەنى ودان شىعارىپ الۋ ماشاقاتى اعايىندارىنا اسا قىمباتقا تۇسەدى...

سودان سوڭ ول دجۋلياعا ۇيلەنىپ، ونىمەن بىرگە قارتايعانشا كۇلىپ-ويناپ ءومىر سۇرەدى دە، ارالدا شولاققول-سەنسامانە دەپ جاڭادان اتالىپ كەتەدى...

قارت قورقورىن ۇستى-ۇستىنە سورىپ، ۇندەمەي قالعان ەدى.

— بۇل وقيعاڭ ماعان ونشا ۇناعان جوق،— دەدى سولدات اقىرىن عانا. — كارلونەڭنىڭ ءوزى ءبىر تاعى ەكەن... ءارى ءبارى دە اقىلعا سىيىمسىز ەكەن...

— وسىدان ءجۇز جىل وتكەن سوڭ سەنىڭ ءومىرىڭ دە اقىلعا سىيىمسىز بولىپ كورىنەدى ءالى،— دەدى قارت زىلدەنە سويلەپ، ءسويتiپ قاراڭعىدا اپپاق ءتۇتىندى اۋزىن تولتىرا ءبىر بۇرق ەتكىزىپ، قوسىپ قويدى:

— جەر بەتىندە تىرشىلىك ەتكەنىڭدى تەك ەگەر بىرەۋ ەسىنە الار بولسا...

تىم-تىرىس تىنىشتىقتا سۋ الگىدەگىدەن دە گورى قاتتى ءارى قاربالاس تاعى دا ءبىر شولپ ەتە تۇسكەن ەدى؛ قارت پلاششىن سىپىرىپ تاستاپ، ورنىنان جالما-جان اتىپ تۇردى دا، جاعالاۋى بالىقتىڭ كۇمىس قابىرشاعىنشا كوگىلدىر تارتىپ، جارقىراي بۇيرالانعان نۇكتەلەرمەن جايناي قالعان ءنىل قارا سۋعا بەينە ءبىر كۇمپ بەرگەندەي، كوزدەن عايىپ بولدى.


You Might Also Like

جاڭالىقتار

جارناما