ءۇش پەرىشتەنىڭ شەشەسى
ساۋدىراعان سۇيەگىن سۇيرەتىپ ءبىر شال كەلە جاتىر. تەكتەن-تەك كەلە جاتقان جوق، شىم-شىتىرىق وي ويلاپ كەلەدى ول:
«ءوز سالماعىڭدى ءوزىڭ كوتەرە الماعاننان قيىن جوق...»
«مىناۋ اۆتوموبيلدەر جىن قۋعانداي زىمىرايدى...»
«سالماعىڭ ازايعان سايىن شاماڭ ازاياتىنى قىزىق ەكەن...»
«سان ءتۇستى، سان ءتۇرلى نەتكەن اسەم اۆتوموبيلدەر بار دەسەڭشى!..»
«مەنىڭ سالماعىم قانشا دەيسىڭ؟ ەلۋ كيلوگرامم با؟ جو-عا! مىقتاعاندا قىرىق بەس شىعار!..»
ول كۇركىلدەپ جوتەلدى. سونسوڭ كۇرسىندى:
«وسىنداي ءومىر كەشەمىن دەپ كىم ويلاعان... شىركىن-اي، تىم قۇرىسا ەكى توقاشقا، ءبىر ستاكان ىستىق شايعا جەتەتىن تيىن-سيىنىم بولساشى...»
اۆتوموبيلدەر جىن قۋعانداي زىمىراپ ءوتىپ جاتىر.
جالتىلداعان كوكشىل ليمۋزين كورىنەدى. ءرۋلىن ايەل ۇستاپ وتىر، — اڭساپ جۇرگەن انىڭدەي اسەم-اق! شاشى جىبەكشە جەلبىرەگەن. اۆتوموبيل ءجۇرىسىن باياۋلاتتى. شال رۋلدەگى ايەلدىڭ وزىنە تەسىلە قاراعانىن اڭعارعانداي بولدى.
ارۋاقتاي ارىق شال: «ماعان جەتپەي جۇرگەنى جەلوكپەلىك ەدى!» دەپ ىشتەي كۇلدى.
جالتىلداعان كوكشىل ليمۋزين وزىڭقىراپ بارىپ توقتادى. شال جانىنان وتە بەرگەندە ايەل تەرەزەدەن باسىن شىعارىپ قارادى. ءيا، شال قاتەلەسپەپتى، ايەل وعان كوز سالىپ وتىر.
كوكشىل ليمۋزين تاعى دا وزىڭقىراپ بارىپ توقتادى. ايەل كوزىن الار ەمەس. الدە باسقا بىرەۋمەن شاتاستىرىپ كەلە مە؟ الدە جانى اشىعانى شىعار؟ «مەن وسىعان ۇناپ قالمايىن؟» دەپ شال ىشتەي قۋلانىپ قويدى.
كوكشىل ليمۋزين ءبىر جۇرەدى، ءبىر توقتايدى. شال كوشەنىڭ وڭ جاعىنا ءوتتى. سۇلۋ ايەل ەندى وعان ماشيناسىنىڭ وڭ جاق تەرەزەسىنەن قارادى. شال: «جىگىت شاعىندا سىمباتتى-اق ەدىم»، دەپ ويلاپ، ەڭسەسىن كوتەرىڭكىرەپ اياڭدادى.
ول كوشەنىڭ سول جاعىنا قايتا ءوتتى. كوكشىل ليمۋزين جاناسالاپ كەلىپ توقتادى دا، ايەل:
— ەسىكتى اش تا، كەل، وتىر! — دەپ داۋىستادى.
شال ساسىپ قالدى. ءبىراق، ايەلدىڭ جىميىسى دەرەۋ جىگەر بەرىپ، ول قالبالاقتاپ بارىپ ماشيناعا وتىردى. ليمۋزين جايلاپ سىرعي جونەلدى. ايەلدە ءۇن جوق. شال دا ۇندەي المادى. ليمۋزين ۇلكەن ءۇيدىڭ الدىنا توقتادى. سىرتقى ەسىكتە قارسى العان قىزمەتشى ايەل شالعا شوشىنا قارادى.
ولار جاساۋ-جيھازدى بولمەگە كىرىسىمەن-اق ايەل:
— شەشىن! — دەپ بۇيىردى شالعا.
— امىرىڭىزگە قۇلدىق، تەك جۋىنىپ الايىن.
— شەشىن دەدىم عوي مەن!
«شىداي الماي تۇرعانىنا قاراعاندا، ىندىنى كەۋىپ جۇرگەن بولدى». شال قىرىق جاماۋ كىر كويلەگىن شەشىپ تاستاي بەردى.
— شالبارىڭدى دا شەش!
شالدىڭ ەندى ەش كۇمانى قالمادى. ءىشى ۇلىپ تۇرعان اش ەكەنىن دە، دىڭكەسى قۇرىپ شارشاعانىن دا ۇمىتىپ، سۇلۋدىڭ داليعان مىقىنى مەن دىرىلدەگەن توسىنە اشقاراقتانا قارادى. «تاڭداناتىن نە بار؟ — دەپ ويلادى ول. — مەنى قالادى. جۇرەگىمەن ۇقتى دا ۇناتتى مەنى!»
شال: «ا، قۇداي، ءوزىڭ قۋات بەر، قور قىلا كورمە!» دەپ ىشتەي جالبارىندى دا، شالبارىن شەشىپ تاستاپ، ايەلگە قاراي اياق باستى.
— دامبالىڭدى دا شەش! — دەپ بۇيىردى ايەل. قوڭىراۋدى قاعىپ قالىپ ەدى، ءوزى سياقتى جالپيعان قىزمەتشى ايەل جەتىپ كەلدى.
شال ساسقالاقتاپ قالدى. «بۇلارى جارامايدى! — دەدى ول ىشتەي. — مەنىڭ جاسىمدا ەكەۋىنە بىردەي شاما جەتۋ قايدا!»
قوجايىن ايەل:
— تاربيەشىگە ايت، بالالاردى ەرتىپ كەلسىن! — دەدى قىزمەتشىسىنە.
قىزمەتشىسى شىعىپ كەتتى. تىرجالاڭاش بوپ شال تۇر. ءدىر-دىر ەتەدى. نە توڭعانى، نە تولقىعانى. وپاسىزدىق جاساعان كۇيەۋىنەن ەسە قايتارۋعا اسىققان ءبىر ايەل كوشەدە كەز كەلە كەتكەن ءبىر بەيتانىس ەركەكتى ۇيىنە الىپ بارىپتى دەگەندى ەستىگەن ول. «مىنا ايەل دە مەنى ەرەگەستىڭ ەرمەگى ەتپەك-اۋ» دەپ ويلادى شال. ول باسقاعا جاراماسا دا، ارينە، ەرمەككە جارايتىن ەدى.
تاربيەشى، قىزمەتشى جانە ءۇنى بالاقاي كىردى. بالالاردىڭ ەكەۋى — قىز، بىرەۋ — ۇل؛ ۇلكەنى ون جاستا، كىشىسى التى جاستا بولار. ۇشەۋى دە پەرىشتەدەي.
«قىزمەتشىنى دە، تاربيەشىنى دە قويشى، تاۋەكەل، — دەپ ويلادى شال، — ال مىنا بالالاردىڭ كوزىنشە...»
شالدىڭ موينى قىلدىرىقتاي، اياق-قولى ەربيگەن قۋ شىبىقتاي. قابىرعاسىن كوز جەتەر جەردەن ساناپ الۋعا بولاتىن. ءتىرى ادام سياقتى ەمەس، سالتاق-سالتاق سارى تەرىمەن قاپتاپ قويعان قۋ سۇيەك سەكىلدى...
قوجايىن ايەل:
— اسەل تاماق ءىشتى مە؟ — دەدى تاربيەشىگە.
— ازعانتاي عانا ءىشتى. كوفەسىن ىشپەي قويدى، — دەپ جاۋاپ بەردى تاربيەشى.
— گەكسەل شە؟
— ول مۇلدە ىشكەن جوق.
— العان شە؟
— شوكولادتان ءبىر تىستەدى دە قويدى.
اسەم ايەل كىر-قوجالاق شالدى بالالارعا نۇسقاپ كورسەتىپ:
— مىنا كىسىنى كوردىڭدەر مە؟ — دەدى. — بۇل ابدەن جۇدەپ، تارامىسىنا عانا ءىلىنىپ تۇر. ەگەر تاماق ىشپەسەڭدەر، سەندەر دە ءدال وسىنداي بولىپ قۋراپ قالاسىڭدار!
شوشىپ كەتكەن ءۇش پەرىشتە شەشەلەرىنىڭ داليعان مىقىنىن پانالادى. اڭساعان اندەي اسەم ايەل:
— تەز كيىن دە، قاراڭدى باتىر! — دەپ اقىردى شالعا.
ورىسشادان اۋدارعان عابباس قابىشيەۆ
You Might Also Like
-
(جاركەنت ويازى، تۇزكول بولىسى، قۇرماش اۋىلىنىڭ البانى)
-
باياعى زاماندا بولىپتى باي داۋلەتتى وتباسى. سول شاڭىراقتا 4-5 وتباسى تۇرعان ەكەن كەزىندە. ۇلكەن ءۇيدىڭ شاڭىراعى كىشكەنتاي بوبەك پەن بالا-شاعا، نەمەرەگە تولى بولىپتى. ارتىندا ۇلكەن اتا-اجە ، اتا-انا، ...
