انا تۋرالى ەسسە: اناشىم مەنىڭ ارداعىم!
اناشىم مەنىڭ ارداعىم!
(جانار امانجولقىزىنا)
دۇنيەدە انا ماحابباتىنان قاسيەتتى نارسە جوق. انانىڭ الاقانى – ءبىز ءۇشىن ەڭ جىلى ۇيا. انانىڭ جانى سونداي ءناپ - نازىك، مەيىرىمدى جان عوي. ءتۇن ۇيقىسىن ءتورت ءبولىپ، شىرىلداساڭ ۋاتىپ، الپەشتەپ، جىرىن ايتىپ، ءتىسىڭ شىققانشا اۋزىڭا تاماق سالىپ، كيىمىڭدى تازالاپ، ءدامدى اس ىشكىزىپ ماپەلەيدى، ەركەلەتەدى، قاناتتىعا قاقتىرماي، تۇمسىقتىعا شوقتىرماي ءوسىرىپ، باعىپ – قاعادى. مەن اناما قانشا العىس ايتسام دا، ءومىر بويى اناما قارىزدارمىن. سەبەبى ول مەنى توعىز اي، توعىز كۇندە جۇرەگىنىڭ استىندا امان ساقتاپ، جارىق مىنا كەرەمەت ءومىردى سىيلادى. مەن:
«ساعان ەشكىم تەڭ كەلمەيدى بۇل ومىردە،
اناشىم قامقورشىمسىڭ ماپەلەگەن.
ءبىر ءوزىڭسىڭ بويىما قۋات بەرەر،
ءاردايىم تەك الدىعا جەتەلەگەن.
بەسىككە بولەدىڭ سەن، جىرىڭدى ايتىپ،
ۇيقىسىز وتكىزدىڭ عوي تۇندەرىڭدى.
اناشىم التىنىمسىڭ باعاسى جوق،
ريزامىن سىيلادىڭ سەن وسى ءومىردى.
شەكسىز مەنىڭ ساعان دەگەن العىسىم،
سەبەبى سەن اقىلشىمسىڭ، داناسىڭ.
ءومىر بويى قارىزدارمىن مەن ساعان،
مەيىرىمدى، اقكوڭىل جان اناشىم» - دەپ
جىرلايمىن.
ءبىز انامىزدىڭ ءبىر بولشەگىمىز عوي. سوندىقتان دا ول ءبىزدىڭ قۋانعانىمىزدى، رەنجىگەنىمىزدى سەزىپ وتىرادى. «اناڭدى مەككەگە ءۇش رەت ارقالاپ اپارساڭ دا، قارىزىڭدى وتەي المايسىڭ»، ۇلكەندى سىيلاۋ بارىمىزگە مىندەت، ال اناڭدى سىيلاۋ ول ومىرلىك پارىزىڭ.
مەن انام جايلى ايتسام، ول كىسى وتە مەيىرىمدى، اقكوڭىل جان. انام مەنىڭ جاراتۋشىم، قاشان ەر جەتىپ وزىڭمەن ءوزىڭ بولىپ كەتكەنشە جانىمدى ساقتاۋشىم. مەيلى، ءبىر زاتتى قاتە جاساپ، بۇلدىرسەڭ دە ساعان ۇرىسقانىمەن، سەنى جامان بولسىن دەمەيدى. دۇرىس جولعا ءتۇسسىن، قاتەسىن تۇزەسىن دەيدى. قانشا اناڭدى رەنجىتسەڭ دە، بالاسىن كىم جەك كورسىن، ءبار قىلىعىڭدى كەشىرەدى – اۋ! سەن ءۇشىن جانىن شۇبەرەككە تۇيەدى. سەنىڭ بولاشاعىڭنان ۇلكەن ءۇمىت كۇتەدى.
اناشىم مەنىڭ! ءسابي كەزىمنەن ءوز قولىڭىزبەن توسەگىمە جاتقىزدىڭىز، قاراڭعىدان قورقىپ جىلاعان كەزىمدە قاسىمنان تابىلدىڭىز. مەن ءۇشىن بارىنە دايارسىز اناشىم. جىعىلسام تۇرعىزىپ، جىلاسام جۇباتىپ، ساباعىمدى وقۋعا كومەكتەسىپ، ءار جىلدا تۋعان كۇنىمدى اتاپ ءوتىپ، كوڭىلىمدى تاباسىز. سىزگە دەگەن العىسىم شەكسىز عوي مەنىڭ. ءسىزدى رەنجىتپەۋگە، ساباعىمدى جاقسى وقىپ، ايتقانىڭىزدى ەكى ەتپەي ورىنداپ، كوڭىلىڭىزگە قاياۋ تۇسىرمەۋگە تىرىسامىن.
«انا» دەگەن ءسوز ءۇش ارىپتەن قۇرالسا دا، ماعىناسى ءتۇپسىز تەرەڭدە جاتىر. دۇنيەدە «انا» دەگەن سوزگە ەشتەڭەدە جەتپەيدى عوي. الەمنىڭ قانشاما ءسوزى ءۇش ءارىپتى «انا» دەگەن ءسوزدىڭ ورنىن باسىپ، الماستىرا المايدى. «انا» دەگەن ءسوز قۇلاققا دا، جانىڭا دا جاعىمدى ءسوز عوي بۇل. ءبىر كەرەمەت سيقىرلى ءسوز دەپ تە ايتار ەدىم. راحمەت، اناشىم! ماعان وسى ءومىردى سىيلاعانىڭىز ءۇشىن، كوپ راحمەت!
وسى شىعارمامدى ولەڭ شۋماقتارىممەن اياقتاعىم كەلەدى:
شىر - پىر بولىپ شىرىلدايسىڭ،
قانات قاققان قۇستارداي.
بالاڭ ءۇشىن زىمىرايسىڭ،
جۇرسە ەكەن دەپ اش قالماي.
جان جۇرەگىم لۇپىلدەگەن،
جان بەرگەن سەن كەۋدەمە.
سول جۇرەگىم سەنى ىزدەر،
جان اناشىم ءار كەزدە.
ەركەلەيمىن ءبىر وزىڭە،
ەسەيسەم دە ەر جەتىپ،
تىڭدامايمىن كەي كەزدەردە،
سوڭى بولار قاتەلىك.
سەنىڭ ورنىڭ وتە بولەك،
قىمباتسىڭ سەن التىننان.
ەشبىرەۋى تەڭ كەلمەيدى،
بۇل جالعاندا ءبىر ساعان.
ءوزىڭ باردا باتىرمىن مەن،
سەن بار كەزدە ەركەمىن.
ەر جۇرەكتى جان اناشىم،
اسقان جان جوق ءبىر سەنەن.
سەنىمىڭدى ماعان ارتقان،
بارىنشا مەن اقتايمىن.
ەركەلەتكەن ءار ءسوزىڭدى،
جۇرەگىمدە ساقتايمىن.
تىلەيتىنىم ءبىر وزىڭە،
زور دەنساۋلىق قۋاتتى.
قابىل الشى شىن جۇرەكتەن،
ءسابيىڭ جازعان شۋماقتى.
انا تۋرالى ەسسە: اناشىم مەنىڭ ارداعىم! جۇكتەۋ
(جانار امانجولقىزىنا)
دۇنيەدە انا ماحابباتىنان قاسيەتتى نارسە جوق. انانىڭ الاقانى – ءبىز ءۇشىن ەڭ جىلى ۇيا. انانىڭ جانى سونداي ءناپ - نازىك، مەيىرىمدى جان عوي. ءتۇن ۇيقىسىن ءتورت ءبولىپ، شىرىلداساڭ ۋاتىپ، الپەشتەپ، جىرىن ايتىپ، ءتىسىڭ شىققانشا اۋزىڭا تاماق سالىپ، كيىمىڭدى تازالاپ، ءدامدى اس ىشكىزىپ ماپەلەيدى، ەركەلەتەدى، قاناتتىعا قاقتىرماي، تۇمسىقتىعا شوقتىرماي ءوسىرىپ، باعىپ – قاعادى. مەن اناما قانشا العىس ايتسام دا، ءومىر بويى اناما قارىزدارمىن. سەبەبى ول مەنى توعىز اي، توعىز كۇندە جۇرەگىنىڭ استىندا امان ساقتاپ، جارىق مىنا كەرەمەت ءومىردى سىيلادى. مەن:
«ساعان ەشكىم تەڭ كەلمەيدى بۇل ومىردە،
اناشىم قامقورشىمسىڭ ماپەلەگەن.
ءبىر ءوزىڭسىڭ بويىما قۋات بەرەر،
ءاردايىم تەك الدىعا جەتەلەگەن.
بەسىككە بولەدىڭ سەن، جىرىڭدى ايتىپ،
ۇيقىسىز وتكىزدىڭ عوي تۇندەرىڭدى.
اناشىم التىنىمسىڭ باعاسى جوق،
ريزامىن سىيلادىڭ سەن وسى ءومىردى.
شەكسىز مەنىڭ ساعان دەگەن العىسىم،
سەبەبى سەن اقىلشىمسىڭ، داناسىڭ.
ءومىر بويى قارىزدارمىن مەن ساعان،
مەيىرىمدى، اقكوڭىل جان اناشىم» - دەپ
جىرلايمىن.
ءبىز انامىزدىڭ ءبىر بولشەگىمىز عوي. سوندىقتان دا ول ءبىزدىڭ قۋانعانىمىزدى، رەنجىگەنىمىزدى سەزىپ وتىرادى. «اناڭدى مەككەگە ءۇش رەت ارقالاپ اپارساڭ دا، قارىزىڭدى وتەي المايسىڭ»، ۇلكەندى سىيلاۋ بارىمىزگە مىندەت، ال اناڭدى سىيلاۋ ول ومىرلىك پارىزىڭ.
مەن انام جايلى ايتسام، ول كىسى وتە مەيىرىمدى، اقكوڭىل جان. انام مەنىڭ جاراتۋشىم، قاشان ەر جەتىپ وزىڭمەن ءوزىڭ بولىپ كەتكەنشە جانىمدى ساقتاۋشىم. مەيلى، ءبىر زاتتى قاتە جاساپ، بۇلدىرسەڭ دە ساعان ۇرىسقانىمەن، سەنى جامان بولسىن دەمەيدى. دۇرىس جولعا ءتۇسسىن، قاتەسىن تۇزەسىن دەيدى. قانشا اناڭدى رەنجىتسەڭ دە، بالاسىن كىم جەك كورسىن، ءبار قىلىعىڭدى كەشىرەدى – اۋ! سەن ءۇشىن جانىن شۇبەرەككە تۇيەدى. سەنىڭ بولاشاعىڭنان ۇلكەن ءۇمىت كۇتەدى.
اناشىم مەنىڭ! ءسابي كەزىمنەن ءوز قولىڭىزبەن توسەگىمە جاتقىزدىڭىز، قاراڭعىدان قورقىپ جىلاعان كەزىمدە قاسىمنان تابىلدىڭىز. مەن ءۇشىن بارىنە دايارسىز اناشىم. جىعىلسام تۇرعىزىپ، جىلاسام جۇباتىپ، ساباعىمدى وقۋعا كومەكتەسىپ، ءار جىلدا تۋعان كۇنىمدى اتاپ ءوتىپ، كوڭىلىمدى تاباسىز. سىزگە دەگەن العىسىم شەكسىز عوي مەنىڭ. ءسىزدى رەنجىتپەۋگە، ساباعىمدى جاقسى وقىپ، ايتقانىڭىزدى ەكى ەتپەي ورىنداپ، كوڭىلىڭىزگە قاياۋ تۇسىرمەۋگە تىرىسامىن.
«انا» دەگەن ءسوز ءۇش ارىپتەن قۇرالسا دا، ماعىناسى ءتۇپسىز تەرەڭدە جاتىر. دۇنيەدە «انا» دەگەن سوزگە ەشتەڭەدە جەتپەيدى عوي. الەمنىڭ قانشاما ءسوزى ءۇش ءارىپتى «انا» دەگەن ءسوزدىڭ ورنىن باسىپ، الماستىرا المايدى. «انا» دەگەن ءسوز قۇلاققا دا، جانىڭا دا جاعىمدى ءسوز عوي بۇل. ءبىر كەرەمەت سيقىرلى ءسوز دەپ تە ايتار ەدىم. راحمەت، اناشىم! ماعان وسى ءومىردى سىيلاعانىڭىز ءۇشىن، كوپ راحمەت!
وسى شىعارمامدى ولەڭ شۋماقتارىممەن اياقتاعىم كەلەدى:
شىر - پىر بولىپ شىرىلدايسىڭ،
قانات قاققان قۇستارداي.
بالاڭ ءۇشىن زىمىرايسىڭ،
جۇرسە ەكەن دەپ اش قالماي.
جان جۇرەگىم لۇپىلدەگەن،
جان بەرگەن سەن كەۋدەمە.
سول جۇرەگىم سەنى ىزدەر،
جان اناشىم ءار كەزدە.
ەركەلەيمىن ءبىر وزىڭە،
ەسەيسەم دە ەر جەتىپ،
تىڭدامايمىن كەي كەزدەردە،
سوڭى بولار قاتەلىك.
سەنىڭ ورنىڭ وتە بولەك،
قىمباتسىڭ سەن التىننان.
ەشبىرەۋى تەڭ كەلمەيدى،
بۇل جالعاندا ءبىر ساعان.
ءوزىڭ باردا باتىرمىن مەن،
سەن بار كەزدە ەركەمىن.
ەر جۇرەكتى جان اناشىم،
اسقان جان جوق ءبىر سەنەن.
سەنىمىڭدى ماعان ارتقان،
بارىنشا مەن اقتايمىن.
ەركەلەتكەن ءار ءسوزىڭدى،
جۇرەگىمدە ساقتايمىن.
تىلەيتىنىم ءبىر وزىڭە،
زور دەنساۋلىق قۋاتتى.
قابىل الشى شىن جۇرەكتەن،
ءسابيىڭ جازعان شۋماقتى.
انا تۋرالى ەسسە: اناشىم مەنىڭ ارداعىم! جۇكتەۋ
You Might Also Like
-
تاقىرىبى: ماقتان تۇتار ۇلى تۇلعا
