- 22 ناۋ. 2020 00:00
- 226
اق تيىن مەن قاسقىر
اق تيىن بۇتاقتان-بۇتاققا قارعىپ ءجۇرىپ، ۇيىقتاپ جاتقان قاسقىردىڭ ۇستىنە قۇلايدى. قاسقىر قارعىپ تۇرىپ، ونى جەگىسى كەلەدى.
اق تيىن جالىنىپ:
— مەنى جەمە، جىبەر؟ — دەيدى.
— جارايدى، جىبەرەيىن، ءبىراق سەن ماعان ايت: نەلىكتەن سەندەر ءار ۋاقىتتا شات بولىپ جۇرەسىڭدەر؟
سوندا اق تيىن:
— مەنى جىبەرىڭىز، سونان سوڭ ايتايىن، ايتپەسە جۇرەگىم دىرىلدەپ سويلەي الاتىن ەمەسپىن، — دەيدى.
قاسقىر اق تيىندى بوساتادى. اق تيىن اعاش باسىنا شىعىپ الىپ:
— سەن، قاسقىر، زالىمسىڭ، زالىمدىق ءىشىڭدى جاندىرادى، سوندىقتان ءارقاشان قاپالى جۇرەسىڭ. ءبىز ەشكىمگە جاۋىزدىق ىستەمەيمىز، سول ءۇشىن دە ءار ۋاقىتتا شات بولىپ جۇرەمىز، — دەپتى.