ارۋدىڭ سولداتقا حاتى
ارۋدىڭ سولداتقا حاتى
اسكەردەسىڭ،
سەنسىز جالعىز جۇرگەنىم
بولماسا تەك -
سەنىمەنەن بىرگەمىن.
سۇيگەن جۇرەك كۇن سانايدى وسىندا،
كەلدى مە انت قابىلدايتىن كۇندەرىڭ؟!
كۇندەر، كۇندەر -
كۇتەر ءالى الدا مىڭ،
سەنىمەنەن ورتاق، بىرگە ارمانىم.
وتانىڭا اسكەردە انت بەرگەنىڭ -
سەنىڭ ەندى ناعىز سولدات بولعانىڭ!
جاراسادى فورماسى اسەم سولداتقا،
ەلەڭدەمە، الاڭداما ەل جاققا.
سەنى ادال كۇتەمىن دەپ اسكەردەن،
مەن دە انت بەرگەم ىشتەي بۇل جاقتا.
مەيلى، اينالىپ كەتسە - داعى عالام مىڭ،
ساعان دەگەن سەزىمىمە ادالمىن.
كۇتىپ ءجۇرمىن، جۇرەكتە بار ساعىنىش،
ورنى بولەك بولعانداي - اق باعاڭنىڭ.
ماعان جاقسى ءۇمىت ارتىپ سەنگەنىڭ،
ەلەسىڭمەن ساعىنىشىمدى ەمدەدىڭ.
سەنى كۇتكەن بۇل جۇرەكتىڭ تىلەگى -
سەنىڭ ماعان امان - ەسەن كەلگەنىڭ.
حات جازامىن ساعىنىشپەن جىراقتان،
جۇرەك بىرگە، تەك ءوزىڭدى ۇناتقام.
جاتتىعۋدا بولسا اۋىر، سول ساتتە
سوزدەرىمدى ەسىڭە ال دا، قۋاتتان.
وتانىمىز - بىزگە بۇگىن ىرگەلى ەل،
ءۇمىت كۇتەر وتان ءۇشىن بىزدەن ەل.
قىزمەتىڭدى ابىرويمەن اياقتاپ،
بىزگە دە ءالى تابىساتىن كۇن
كەلەر!
نازىك مۇڭى بىرگە كەتىپ كوپ كۇنمەن،
ۇشادى ولار قىرانعا ءتان ەكپىنمەن:
دەمالىسقا قىستىگۇنى كەلسە دە -
ارۋ قىزدار، قارسى الىڭدار شوق گۇلمەن!
جاس جۇرەكتەر ساعىنىسقان بولسا انىق -
قارسى الىڭدار جايراڭ قاعىپ، ءان سالىپ.
سەزدىڭدەر مە ول سەندەردى، اۋىلدى
وسى جىلدا اڭساعانىن قانشالىق!
تىنىشباي راحىم
ساربازدىڭ ارۋعا سالەمى
وندا كۇز ەدى، تاعى دا ەندى كۇز كەلدى،
حازار جاقتان اقشا بۇلتتار ءجۇزدى ەندى.
سول بۇلتتاردان ساربازدىڭ ۇق سالەمىن،
قاۋىشتىرار كۇن دە جاقىن ءبىزدى ەندى.
حات جازىستىق، سىر ايتىستىق، ۇعىستىق،
دەگەم تالاي: شەكارامىز تىنىشتىق.
ەلىمىزدىڭ شەكاراسىن كۇزەتتىك،
سول تىنىشتىق - وتان ءۇشىن ىرىس-قۇت.
ءبىز وتكىزدىك اسكەردەگى جىلدى، ايدى،
ەندى كوڭىل جۇرەك ءانىن تىڭدايدى.
ساربازدارعا تۋعان جەرى قول بۇلعاپ،
ساعىنىشى بۇرىنعىدان ۇلعايدى.
ولار بۇگىن سولدات بولدى - شىڭدالدى،
وتكىزدى دە جاۋىنگەرلىك سىنداردى.
دەيدى ەندى: تۋعان جەر مەن تۋىسقا
ورالۋعا بىزگە قانشا كۇن قالدى.
ولار مۇندا الدى قۇرىش-تاعىلىم،
سالەمدەرىن ەلگە جەتكىز ءبارىنىڭ.
ۇمىتقان جوق سارباز ءبىر ءسات دوستارىن،
ويلادى ءار كەز اتا-اناسىن، ارۋىن.
وتان باردا - قالماس ۇلدار ەلەنبەي،
قورعان ولار ساۋىت-بولمىس بەرەندەي.
ءوز كوڭىلىم ءوزىڭ جاققا قول بۇلعاپ -
تۋعان وتان - سىرعا سالەم دەگەندەي.
كەشە كۇز ەدى، تاعى، مىنە، كۇز كەلدى،
سارباز كوڭىل ساعىنىش بوپ ءجۇزدى ەندى.
حازار جاقتان تىنىشتىق بوپ كۇلگەن كۇن
امان-ەسەن قاۋىشتىرسىن بىزدەردى!
اۆتورى:
عابيدەن قوجاحمەت،
قىزىلوردا قالاسى
اسكەردەسىڭ،
سەنسىز جالعىز جۇرگەنىم
بولماسا تەك -
سەنىمەنەن بىرگەمىن.
سۇيگەن جۇرەك كۇن سانايدى وسىندا،
كەلدى مە انت قابىلدايتىن كۇندەرىڭ؟!
كۇندەر، كۇندەر -
كۇتەر ءالى الدا مىڭ،
سەنىمەنەن ورتاق، بىرگە ارمانىم.
وتانىڭا اسكەردە انت بەرگەنىڭ -
سەنىڭ ەندى ناعىز سولدات بولعانىڭ!
جاراسادى فورماسى اسەم سولداتقا،
ەلەڭدەمە، الاڭداما ەل جاققا.
سەنى ادال كۇتەمىن دەپ اسكەردەن،
مەن دە انت بەرگەم ىشتەي بۇل جاقتا.
مەيلى، اينالىپ كەتسە - داعى عالام مىڭ،
ساعان دەگەن سەزىمىمە ادالمىن.
كۇتىپ ءجۇرمىن، جۇرەكتە بار ساعىنىش،
ورنى بولەك بولعانداي - اق باعاڭنىڭ.
ماعان جاقسى ءۇمىت ارتىپ سەنگەنىڭ،
ەلەسىڭمەن ساعىنىشىمدى ەمدەدىڭ.
سەنى كۇتكەن بۇل جۇرەكتىڭ تىلەگى -
سەنىڭ ماعان امان - ەسەن كەلگەنىڭ.
حات جازامىن ساعىنىشپەن جىراقتان،
جۇرەك بىرگە، تەك ءوزىڭدى ۇناتقام.
جاتتىعۋدا بولسا اۋىر، سول ساتتە
سوزدەرىمدى ەسىڭە ال دا، قۋاتتان.
وتانىمىز - بىزگە بۇگىن ىرگەلى ەل،
ءۇمىت كۇتەر وتان ءۇشىن بىزدەن ەل.
قىزمەتىڭدى ابىرويمەن اياقتاپ،
بىزگە دە ءالى تابىساتىن كۇن
كەلەر!
نازىك مۇڭى بىرگە كەتىپ كوپ كۇنمەن،
ۇشادى ولار قىرانعا ءتان ەكپىنمەن:
دەمالىسقا قىستىگۇنى كەلسە دە -
ارۋ قىزدار، قارسى الىڭدار شوق گۇلمەن!
جاس جۇرەكتەر ساعىنىسقان بولسا انىق -
قارسى الىڭدار جايراڭ قاعىپ، ءان سالىپ.
سەزدىڭدەر مە ول سەندەردى، اۋىلدى
وسى جىلدا اڭساعانىن قانشالىق!
تىنىشباي راحىم
ساربازدىڭ ارۋعا سالەمى
وندا كۇز ەدى، تاعى دا ەندى كۇز كەلدى،
حازار جاقتان اقشا بۇلتتار ءجۇزدى ەندى.
سول بۇلتتاردان ساربازدىڭ ۇق سالەمىن،
قاۋىشتىرار كۇن دە جاقىن ءبىزدى ەندى.
حات جازىستىق، سىر ايتىستىق، ۇعىستىق،
دەگەم تالاي: شەكارامىز تىنىشتىق.
ەلىمىزدىڭ شەكاراسىن كۇزەتتىك،
سول تىنىشتىق - وتان ءۇشىن ىرىس-قۇت.
ءبىز وتكىزدىك اسكەردەگى جىلدى، ايدى،
ەندى كوڭىل جۇرەك ءانىن تىڭدايدى.
ساربازدارعا تۋعان جەرى قول بۇلعاپ،
ساعىنىشى بۇرىنعىدان ۇلعايدى.
ولار بۇگىن سولدات بولدى - شىڭدالدى،
وتكىزدى دە جاۋىنگەرلىك سىنداردى.
دەيدى ەندى: تۋعان جەر مەن تۋىسقا
ورالۋعا بىزگە قانشا كۇن قالدى.
ولار مۇندا الدى قۇرىش-تاعىلىم،
سالەمدەرىن ەلگە جەتكىز ءبارىنىڭ.
ۇمىتقان جوق سارباز ءبىر ءسات دوستارىن،
ويلادى ءار كەز اتا-اناسىن، ارۋىن.
وتان باردا - قالماس ۇلدار ەلەنبەي،
قورعان ولار ساۋىت-بولمىس بەرەندەي.
ءوز كوڭىلىم ءوزىڭ جاققا قول بۇلعاپ -
تۋعان وتان - سىرعا سالەم دەگەندەي.
كەشە كۇز ەدى، تاعى، مىنە، كۇز كەلدى،
سارباز كوڭىل ساعىنىش بوپ ءجۇزدى ەندى.
حازار جاقتان تىنىشتىق بوپ كۇلگەن كۇن
امان-ەسەن قاۋىشتىرسىن بىزدەردى!
اۆتورى:
عابيدەن قوجاحمەت،
قىزىلوردا قالاسى
You Might Also Like
