- 25 قار. 2019 00:00
- 228
بۇلدى قۇس
قانشا تىربانسا دا، ەڭبەگى ەش، تۇزى سور بولعان، تىرشىلىگى بارعان سايىن كەرى كەتكەن ءبىر كەدەي جىگىت، ءاۋىل-ۇيىن تارىك ەتىپ، ءوزىنىڭ باقىتىن ىزدەپ جولعا شىعادى. كەلە جاتىپ قاقپانعا تۇسكەن ءبىر سۋىرعا كەزدەسەدى. زاتىندا جۇرەگى جۇمساق، مەيىربان پاقىر، قاقپاننىڭ ەزۋىن اشادى دا، سۋىردى بوساتىپ قويا بەرەدى. سول كەزدە تىلسىمنىڭ كۇشىمەن سۋىرعا ءتىل ءبىتىپ ادامشا سويلەپ بەرەدى. ول: «ەي ادامزات، سەن ماعان ۇلكەن جاقسىلىق قىلدىڭ. باعىما وراي سەن كەزدەسپەگەندە، بۇگىن مەنىڭ تەرىم تۇزدالىپ ايىرعا كەرىلەر ەدى. بىلە-بىلسەڭ، مەن سۋىرلاردىڭ پاتشاسى ايدانانىڭ ۇلكەن ۇلىمىن. ەكەۋمىز كازىر جەردىڭ استىنا تۇسەمىز. مەنىڭ اكەمنىڭ الدىنا بارامىز. سول كەزدە مەنىڭ اكەم جاقسىلىعىڭنىڭ وتەۋىنە وسىلاردىڭ ىشىنەن «قالاعانىڭدى ال، قالاعانىڭشا ال» دەپ بۇكىل قازىنا-مۇلىكتى اشىپ تاستايدى، جەر قايىسقان مالىن ارالاتادى. ءبىراق سەن ونىڭ ەشقايسىسىن الما. بۇلدى قۇستى سۇرا. ول قۇستى قايدان بىلەسىڭ دەسە، بىلسەم بولدى ەمەس پە، تاقسىر، قالاعانىم وسى دەپ سۇراپ تۇرىپ ال»، — دەيدى.
جىگىت سۋىردىڭ ايتقانىن ىستەپ، بۇلدى قۇستى سۇراپ الىپ قايتادى. بۇل قۇستىڭ كەرەمەتى — ول كادىمگى ارپا بيداي، تارى جەپ التىن ساڭعيدى ەكەن. ءسويتىپ، بەلشەدەن باتقان قارىزدان قۇتىلىپ، ءوزىن عانا ەمەس، رۋلى ەلىن دە داۋلەتتى، باقىتتى قىلعان ەكەن.