(مياتلوۆتان)
ايتشى، بۇتاق، قاي جاققا،
جولىڭ بولسىن، جۇزەسىڭ؟
تولقىننان تاۋداي قورىقپاستان،
تەڭىزدى ءتۇپسىز كەزەسىڭ!
اپىرم-اي، جانىم، بايقاي كور،
اشۋلى تەڭىز مەرت قىلار.
شاماڭ بار ما تەڭىزبەن
«بىلگەنىڭ قىل!»- دەپ سەرت قىلار
بۇتاق دەيدى: «تەڭىزدەن
ساقتانۋ ماعان نە كەرەك؟
مەن - قۇرىعان ءبىر دەنە،
جوق ەندى مەندە تىرشىلىك!
اتا-انام - اعاشتان
ايىردى مەنى جاۋىز جەل.
ەندى مەيلى ايداسىن
تىلەگەن جاققا سۋ، داۋىل!

---