- 03 قاڭ. 2016 00:00
- 227
دۇمشە مولدا
باياعىدا ءبىر مولدا بولىپتى. ول تەك كەيبىر ارىپتەردى تانىعانى بولماسا، تۇك بىلمەيتىن دۇمشەنىڭ ءوزى ەكەن.
ءبىر كۇنى مولدا ءبىر اۋىلعا كەلەدى دە: «بالالارىڭدى ماعان بەرىڭدەر، مەن وقىتامىن»، – دەيدى. اۋىل ادامدارى بالالارىن جينايدى، ءارى وقىتاتىن ءۇي تىگىپ بەرەدى.
مولدا ساباققا كىرىسەدى. بالالاردى الگى ۇيگە جيىپ الىپ: «كوپ وقىعانىڭ از وقىعانىڭا ۇيرەت» دەپ، ءوزى ەسىكتىڭ الدىنا شىعىپ، قولىن ماڭدايىنا تىرەپ وتىرادى دا قويادى. «بۇل قانداي وقىتۋ؟» دەپ، سۇراعان كىسىگە:
— بالالار وزىمەن-وزى بولسا، ساباققا دا جاقسى زەيىن قويادى، – دەپ جاۋاپ بەرەدى مولدا.
ءبىر كۇنى قۇرداس ەكى ادام الىستان استىق اكەلۋگە اتتانادى. قايتار كەزدە ەكەۋدىڭ بىرەۋى ءبىر شارۋامەن سوندا قالىپ قويادى دا ۇيىنە: «ەكى-ۇش كۇننەن كەيىن بارامىن» – دەپ حات جازادى. اۋىلىنا كەلگەن كىسى ءبىر قۋلىق ويلايدى. اۋىلدا قالىپ قويعان كىسىنىڭ زايىبىنا بارىپ:
— كۇيەۋىڭ دۇنيە سالدى، مىناۋ كوز جۇمار الدىندا حوش ايتىسىپ، جازعان حاتى ەدى، – دەپ، الگى حاتتى بەرەدى. ايەل جىلاپ-ەڭىرەپ مولداعا كەلەدى. وعان بولعان جايدىڭ ءبارىن ايتىپ، كۇيەۋى جازعاڭ حاتتى ونىڭ قولىنا ۇستاتادى. ءبىراق مولدا اۋزىن جىبىرلاتقاننان باسقا ءلام-ميم دەمەيدى. شىدامى تاۋسىلعان ايەل:
— ايتساڭىزشى، ولگەنى راس پا ەكەن؟ – دەيدى. مولدا نە دەرىن بىلمەي:
— ءيا، سولاي، سولاي... – دەيدى ساسقانىنان. ايەل ۇيىنە كەلىپ، ءبىر سيىرىن سويىپ، مولداعا قۇران وقىتادى.
حات اكەلگەن كىسى قۇرداسىنىڭ ۇيىنە كەلسە، ءۇي ءىشى ابىر-سابىر، ايەل جىلاپ وتىر.
— نەگە جىلايسىڭ؟ – دەپ كۇلەدى الگى ادام.
— كۇيەۋى ولگەن كىسى جىلاماي قايتەدى؟! – دەيدى ايەل.
— حاتتى كىمگە وقىتىپ ەدىڭ، ولاي دەپ جازىلماعان ەدى عوي!
— حات مولدەكەمدە، سول كىسى وقىدى، – دەيدى. سوندا توردە وتىرعان مولدا ماسقارا بولعانىن ۇعىپ، ۇيدەن شىعا جونەلىپتى.