- 08 قاڭ. 2020 00:00
- 248
ەسەكتى تاربيەلەۋ
اپەندى شاي ءىشىپ وتىرعاندا، ەسەگى بازاردى كەزىپ كەتەدى. كوكونىس ساتىپ جاتقان قاتارعا بارىپ، ءسابىز، قيار سالعان كارزەڭكەلەردى تىپ-تيپىل ەتەدى. ەسەك قاشىپ بارا جاتىپ، قۇمىراشىنىڭ ءۇيىپ قويعان قىش ىدىستارىن دا قيراتىپ كەتەدى.
بازارداعى بار ساتۋشى شايحاناعا كەلىپ:
— ەي، اپەندى، مىناۋ سەنىڭ ەسەگىڭ بە؟ — دەيدى.
— ءيا.
— وندا شىعىندى تولە!
— نەگە تولەيمىن! ءسابىزدى مەن جەدىم بە، قۇمىرالاردى مەن قيراتتىم با؟
— جوق، ءبىراق سەنىڭ ەسەگىڭ عوي.
— اھا، — دەيدى اپەندى، — مۇنىڭ ءبارىن مەن ەمەس، ەسەك ىستەدى عوي.
ءبىراق اشۋلانعان ساۋداگەرلەر باسىلاتىن ەمەس. مۇنى سەزگەن اپەندى:
— بارلىق ەسەكتى وسىندا الىپ كەلىڭدەر! — دەيدى.
بازارداعى بار ەسەكتى ايداپ كەلگەندە، اپەندى تومەن ءتۇسىپ، ەسەگىنە جاقىنداپ:
— سەن نە دەگەن وڭباعانسىڭ، ەسەكتىڭ بالاسى، مەن سەنى وسىلاي تاربيەلەدىم بە؟ ۇياتسىز! ءما، سازايىڭدى بەرەيىن! ال سەندەر، كۇرمەتتى ەسەكتەر، سەندەرگە دە ساباق بولسىن! — دەيدى ايقايلاپ.
ەسەگىن ءبىراز تاياقتاپ الادى دا:
— مىنە، سازايىن تارتتى، ەسەك باسقا ەسەكتەردىڭ كوزىنشە جازاسىن الدى. ادىلدىك جەڭدى! — دەپ اپەندى بۇل ءىستى تىڭدىرىپ، شايىن ىشۋگە شايحاناعا بەتتەگەن ەكەن.