InfoHub Logo

جاڭا جىل مەرەكەسىنە ارنالعان سەناريي

قاتىسۋشىلار: باستاۋىش سىنىپ وقۋشىلارىنا ارنالىپ ۇيىمداستىرىلعان (1-4 سىنىپتار)

ماقساتى: قىس مەزگىلىندەگى بالالاردىڭ سۇيىكتى مەرەكەسى جاڭا جىلمەن تانىستىرۋ. مەرەكەلىك كوڭىل كۇيلەرىن وياتۋ. ءار بالانىڭ مەرەكەگە قاتىسۋىن قاداعالاپ، مەرەكەنى بالالاردىڭ ەسىندە قالاتىنداي ەتىپ وتكىزۋ.

بارىسى
فانفارى. ساحناعا كۇلدىرگىشتەر جۇگىرىپ شىعادى.
كۇلدىرگىش 1: سالەمەتسىزدەر مە، بالالار!-
قوياندار مەن مارعاۋلار،
قونجىقتار مەن تۇلكىلەر،
پەرىلەر مەن قاراقشىلار!

كۇلدىرگىش 2: قانە، دوستار كەلەيىك،
قول ۇستاسىپ جۇرەيىك.
ءبىر - بىرىمىزگە كۇلىمدەپ،
ءان اندەتىپ، بيلەيىك!

بي «ارريۆا»

كۇلدىرگىش 1: بۇل - كاميلا!
كۇلدىرگىش 2: بۇل - الي!
كۇلدىرگىش 1: ال، سەنىڭ اتىڭ قالاي؟ (بالالارعا قاراپ ايتادى)
كۇلدىرگىش 2: سەنىكى شە؟ سەنىكى شە؟
كۇلدىرگىش 1: ويباي، ەگەر بۇلاي تانىسا بەرەتىن بولساق، مەرەكەمىز دە اياقتالىپ قالار!
كۇلدىرگىش 2: سولاي ما؟ ەندى نە ىستەيمىز؟
كۇلدىرگىش 1: بىلاي ىستەيمىز.
اينالاعا قارايىق،
دوسىمىزدى سانايىق.
اليحان مەن نارگيز بۇل،
راحات پەنەن نازگۇل.
ءبىراق، جاڭا دوستارىمىز دا از ەمەس. مەنىڭ كوماندام بويىنشا اركىم ءوز اتىن داۋىستاپ ايتادى. «تانىسۋ» ويىنى
كۇلدىرگىش 2: مىنە، تانىسىپ تا بولدىق!
كۇلدىرگىش 1: بالالار، ءبىز بۇگىن جاڭاجىلدىق قالىڭ ورمانعا ساياحاتقا شىعامىز!
كۇلدىرگىش 2: ول قىزىقتى عاجايىپتارعا، قۇپيالارعا تولى!

ءان ايتۋ
ساۋىسقان: كار! كار! كار!
مەن ساۋىسقانمىن، ساۋىسقان!
الىستان ۇشىپ، اداسقان.
ورماندى ارالاپ ۇشتىم،
جاڭالىقتى مەن ءبىلدىم.
اسىعىسپىن مەن ءقازىر،
كۇلدىرتۋگە مەن ءازىر!

وي، نە دەپ كەتتىم! «ءبارىن ەسكەرتۋ كەرەكپىن» دەگەنىم دۇرىس بولار. ءبارى قايدا جوعالىپ كەتكەن؟ ەشكىم جوق! ەندى نە ىستەيمىن؟ قايدا ۇشامىن؟ بارلىعىن قايدا ىزدەيمىن؟ بارىنە بارلىعىن ايتۋ كەرەك قوي! وي، نە بولىپ قالدى ەكەن؟ نە بولىپ قالدى ەكەن؟

مۋزىكا... قونجىق شىعادى
قونجىق: بالالار، مەن بۇگىن سەندەرگە كەلۋگە اسىقتىم. سەندەرگە سىيلىق رەتىندە جاڭعاق اكەلدىم! قانە، كوڭىلىمىزدى كوتەرۋ ءۇشىن بي بيلەپ، ءان سالايىق!
ساۋىسقان قونجىققا باس سالادى..
ساۋىسقان: كار! (قونجىق شوشىپ، قۇلايدى.) نەگە سونشا قورقاسىڭ؟! ءالى ءسوزىمدى باستاعان دا جوقپىن عوي، سەن بولساڭ شوشىپ قالدىڭ!
قونجىق ورنىنان تۇرادى.
قونجىق: ءماسساعان، نە دەگەن ءسوزىڭ – اي!
ساۋىسقان: بولدى، قويساڭشى ەندى!
قونجىق: مەن ەشكىمگە تيىسپەي، اندەتىپ كەلە جاتتىم.
ساۋىسقان: بۇل قانداي ولەڭ؟
قونجىق: مەرەكەلىك ولەڭ عوي!
ساۋىسقان: ولەڭ ايتۋ ءالى ەرتە، قونجىق! بۇگىنگى مەرەكە بولمايدى!
قونجىق: نەلىكتەن؟ ەشتەڭە ءتۇسىنىپ وتىرعان جوقپىن!
بالالارعا كورسەتەدى
مىنە، بالالار جينالىپ قالدى عوي! اياز اتانى كۇتىپ وتىر، سولاي ەمەس پە؟!
ساۋىسقاندى يتەرىپ، كەتەدى
بولدى، ساۋىسقان، ماعان كەدەرگى جاساما!
ساۋىسقان: قونجىق، سەن ءالى اسىقپا! بولعان جاعدايدى بالالار ءالى بىلمەيدى عوي!
قونجىق: قانداي جاعداي تۋرالى بىلمەيدى؟
ساۋىسقان: بالالار، مىستان كەمپىر ءبىزدىڭ مەرەكەمىزدىڭ شىرقىن بۇزامىن دەپ شەشكەن ەكەن. ول ءبىزدىڭ اياز اتامىزدى سىرقاتتانىپ قالدىم دەپ الداپ، ونى ورمانداعى ۇيشىكتە قاماپ قويدى! ەندى، اياز اتامىز بىزدەن كومەك سۇراپ جاتىر.
كۇلدىرگىش 1: بالالار، بولعان جاعدايدى ەستىدىڭدەر مە؟ اياز اتامىز ءبىزدىڭ مەرەكەگە كەلە جاتقاندا، قيىن جاعدايعا تاپ بولدى!
قونجىق: تۇلكىنى شاقىرساق، قايتەدى؟ ول اياز اتانىڭ قايدا ەكەنىڭ بىردەن سەزىپ، تاۋىپ الادى!
مۋزىكا... تۇلكى كەلەدى
تۇلكى: ارينە، كومەكتەسەمىن! اياز اتامىزدى تاۋىپ، بالالارعا ەرتىپ اكەلەمىن. ءبىراق، سىيلىقتارىن جەتكىزۋ ماعان قيىن بولار.
كۇلدىرگىش 2: ەندەشە، تەزىرەك اڭداردى جىبەرەيىك! بىرەۋ اتامىزدى تاۋىپ، مەرەكەگە الىپ كەلسە، بىرەۋى جولدى تازارتىپ، سىيلىقتاردى اكەلەدى.
ساۋىسقان: سونىمەن، ورمان تۇرعىندارى،
ورمانعا بارۋعا كەلىسەمىز بە؟

قويان، ءتيىن، كىرپى جۇگىرىپ شىعادى.
تۇلكى: تاماشا، بارلىعىمىز جينالدىق. ەندى جولعا اتتانايىق!
قويان، ءتيىن، كىرپى: تەزىرەك جەتىپ الايىق،
اياز اتانى تابايىق!
كۇلدىرگىش 1: ءيا، باراتىن جەرلەرىن الىس، قيىن ساپار بولماق، ءبىراق ءبىز مۇڭايمايمىز!
كۇلدىرگىش 2: ءبىز سەندەرگە كومەكتەسسەك، قالاي قارايسىڭدار؟ ەندەشە، اتتانايىق!
بي «ۆوكزالدا قاۋىشقان قىز»
مۋزىكا وينايدى.. اقشاقار كىرىپ كەلەدى
اقشاقار: وي، بالالار توقتاڭدار! مەرەكە مەنسىز قالاي وتپەك؟ تۋۋف، اڭداردى كەزدەستىرە المادىم عوي!

اقشاقار شىرشا بويىمەن ءجۇرىپ وتەدى
مىنە، كەرەمەت! مەرەكەگە قانشاما بالالار جينالىپ قالىپتى! سالەمەتسىزدەر مە، مەنىڭ دوستارىم! ءبارى مەنى اقشاقار دەپ اتايدى، وسىنداي جاڭا جىلدىق شىرشادا اسىعا كۇتىپ وتىرادى! مەرەكەگە بارلىق بالالار كەلىپتى، ءبىراق ءبىزدىڭ اياز اتامىز قايدا ەكەن؟ كەلەتىن ۋاقىتى جاقىنداپ قالدى. اۋ، اۋ، اياز اتا! ەستىپ تۇرمىسىڭ سەن مەنى؟

مۋزىكا وينايدى.... اققالا جۇگىرىپ كەلەدى، شىرشا بويىمەن جۇگىرىپ وتەدى
اققالا: اۋ، اۋ، مەن كەلە جاتىرمىن! نە بولىپ قالدى؟ نەگە ايقايلايسىڭدار!
اقشاقار: بۇل نە دەگەن عاجاپ! كىمسىڭ سەن؟ قايدان بولاسىڭ؟
اققالا: مەن اققالا بولامىن! شىرشانى ادەمى قىلىپ بەزەندىرگەنى، بارلىعىن دا مەرەكەگە شاقىرعانى جايلى ورمان اڭدارىنان ەستىدىم! (وكپەمەن ايتادى) ال، مەن جايلى ۇمىتىپ كەتتىڭدەر! مەن سەندەرگە قاتتى اشۋلىمىن! ءيا، ءيا! (بالالاردى قۋىپ، ۇستاعىسى كەلەدى)
اقشاقار: اققالا، سەن بىزگە وكپەلەمە! اينالاعا قاراشى، بۇل بالالار سەنى كورۋگە وتە قۋانىشتى! قانە، بىزبەن بىرگە بيلەپ، كۇلىمدەسەڭشى!

«ارريۆا» ءبيى
اققالا: وح، ىستىقتاپ كەتتىم عوي! ءقازىر ەرىپ كەتەمىن دەپ قورقامىن!
اقشاقار: توقتاي تۇر! ءقازىر سيقىرىمدى كورسەتەمىن. بالالارمەن بىرگە ساعان ۇرلەيمىز!
اققالا بويىمەن ءجۇرىپ، بالالارمەن بىرگە اققالاعا ۇرلەيدى

اققالا: وو، ەندى سالقىنداپ كەتتى! تاماشا!
كۇلدىرگىش 1: شىرشامىزدىڭ قاسىندا،
عاجايىپتار بولۋدا!
كۇلدىرگىش 2: تىڭدايىقشى بالالار، بۇل نە دەگەن ايقاي - شۋ؟

گۇرىل، ايقاي - شۋ ەستىلەدى. مىستان كەمپىر جانە ورمان پەرىسى (لەشيي) كىرىپ كەلەدى.

مىستان كەمپىر: سالەمەتسىزدەر مە، قىزدار مەن ۇلدار!
بۇزاقىلار مەن ماقتانشاقتار!
جالقاۋلار مەن سالاقتار!
ساباققا كەشىگىپ كەلەتىندەر!

ورمان پەرىسى: ۇقىپسىزدار مەن سوتقارلار،
ولاقتار مەن وتىرىكشىلەر!

مىستان كەمپىر ونى ءار سوزدەن كەيىن يتەرىپ وتىرادى.

ورمان پەرىسى: مەن كوڭىلدى اياز اتامىن،
مىنە، سەندەرگە زاقپى اكەلدىم (زاقپىنى شىعارادى)
سەندەرگە ساعىزدى دا اكەلدىم، (ۇلكەن قوراپ ساعىزدى شىعارادى)
تەمەكىنى دە الا كەلدىم!
(مىستان كەمپىر ونى قاتتى يتەرەدى)

جاڭا جىل مەرەكەسىنە ارنالعان سەناريي. جۇكتەۋ