جاڭا جىلعا ارنالعان ولەڭدەر
جاڭا جىلعا ارنالعان تاقپاقتار!
جاڭا جىل – جاڭا قادام، جاڭا باعىت،
بولاشاق سىيلايتىنداي جاڭا باقىت.
جاقسىلىقتىڭ بەلگىسى، جاڭا ۋاقىت،
كەلىپ، مىنە، جاتىرمىز، قاۋقىلداسىپ...
بىرگە سوعىپ بار الەمنىڭ ساعاتتارى،
ون ەكىنى كۇتەر، قالماي، تاعاتتارى،-
عاسىردىڭ ون ەكىنشى جىلى كەلدى،
قۇستاي ۇشىپ، قىراۋ شالعان قاناتتارى!
قۇتتى بولسىن جاڭا جىل، بارشا قاۋىم،
قۇتقا ورانسىن كەڭ بايتاق دارحان ەلىم.
قازاقتىڭ پەيىلىنە تارتۋ ەتسىن،
تابيعات اشىق اسپان، تاڭ شاپاعىن!
***
جىلدىڭ ءانىن باستايىن،
اياز - اتا كەپ قالدى.
مايىسادى جاس قايىڭ،
كوتەرە الماي كوپ قاردى.
باقشا ءىشى مەرەكە،
ويىن كۇلكى اسقاق ءان.
جاقسى اپكەلەر جاڭا كەپ،
مەرەكەنى باستاعان.
جاڭا جىلدى قارسى الدىڭ،
ءمىنىپ الىپ كۇيمەگە.
مەن دە بۇگىن ءان سالدىم،
ارالاستىم بيگە دە.
ورالدىڭ ولكەمە،
جاڭا جىل ارمىسىڭ.
وراندى اق كورپەگە،
اسقار تاۋ، قارلى شىڭ.
اق قىراۋعا مالىنعان
ساقالى دا مۇرتى دا.
اياز اتا ساعىنعان،
سالەم بepءدى جۇرتىنا.
بەزەندىرىپ شىرشانى
جىل قۋانتتى بارشانى.
توي - ماسكاراد باستالدى،
اياز ونى باسقاردى.
اپپاق تونعا ورانىپ،
بازارلىقتى مول الىپ.
كەلدى الىس ساپاردان،
اياز اتا ورالىپ.
قالىپ ەدىك ساعىنىپ،
Kءۇتىپ الدق جابىلىپ.
جولىن قويدىق جارىق قىپ،
شىرشالارعا شام ءىلىپ
اياز اتا ويدى قىردى
ارالاپ ءجۇر تۇگەل شولىپ.
قارسى العالى جاڭا جىلدى،
ول دا كوپتىڭ ءبىرى بولىپ.
قايدا قىزىق بولسا دۋمان،
اياز اتا سوندا بولدى.
كۇندىز ۇيدە ويناپ بىزبەن،
بالالارمەن بىرگە بولدى.
تىلەيمىن مەن بار الەمگە
دوس كوپ بولسىن جاڭا - جىل
اتا - اجە، اتا - اجە
قۇتتى بولسىن جاڭا جىل
جاڭا جىلىم مول بولسىن
باسقان قادام وڭ بولسىن
تورلە، تورلە جاڭا جىل
بىزگە قۇتتى جول بولسىن.
***
باياعىدا ءبىر جاقسى ادام ءومىر ءسۇرىپتى. ءوزى جومارت، قايىرىمدى، ءارى اسقان اقىلدى ادام ەكەن. جاسى جۇزگە جەتكەندە الگى ادام قاتتى سىرقاتتانىپ (اۋىرىپ) قالىپتى. اجالدى كۇتىپ بۇك ءتۇسىپ ۇيدە جاتقاندا، ءبىر كۇنى ونىڭ ەسىگىن بىرەۋ تاقىلداتىپ قاعىپتى. «بۇل كىم؟» دەپ سۇراپتى جاقسى ادام. «مەن – ماحابباتپىن، ساعان كومەكتەسەيىن دەپ كەلدىم، ەسىگىڭدى اش» - دەپتى قوناق. جاقسى ادام وعان: «ماحاببات، سەنىڭ ماعان كەرەگىڭ جوق، كومەكتەسە المايسىڭ، راحمەت، قايتا بەر» دەپ، ەسىكتى اشپاپتى. ءبىرازدان سوڭ، ەسىكتى تاعى بىرەۋ تاقىلداتىپتى. «كىمسىڭ؟» دەگەن سۇراققا ول: «مەن – بايلىقپىن! سەندەي جاقسى ادامعا كومەكتەسۋگە كەلدىم. اۋرۋىڭدى ەمدەي الام با؟» دەپ جاۋاپ بەرىپتى. جاقسى ادام:«راحمەت، بايلىق، سەن ماعان كەرەك جوقسىڭ ەندى» دەپ، ەسىكتى اشپاپتى. ءبىرازدان سوڭ، تاعى بىرەۋ اقىرىن عانا قاعىپتى. «كىم بۇل؟» دەپ سۇراپتى جاقسى ادام. «مەن - دەنساۋلىقپىن، پاراساتتى ادام!» - دەپتى ەسىكتىڭ سىرتىنداعى قوناق. جاقسى ادام سۇيرەتىلىپ بارىپ، ەسىكتى اشىپ جىبەرسە، ار جاعىندا ءۇش جىگىت تۇر دەيدى. «دەنساۋلىق، سەن بىرەۋ ەمەسسىڭ بە؟ مىنالار كىم؟»- دەپ تاڭ قالىپتى جاقسى ادام. سوندا: «دەنساۋلىق بولعان سوڭ، ءبىز دە بولامىز عوي مىندەتتى تۇردە» دەپ، بايلىق پەن ماحاببات جىميىپ كۇلىپ، دەنساۋلىقتىڭ ەكى قولىنان ۇستاپ، بوساعادان كىرىپ كەلە جاتىپتى.
قۇرمەتتى دوستار، جاڭا جىلدا ءبارىڭىزدىڭ شاڭىراعىزعا ءدال وسىلاي دەنساۋلىق، ماحاببات جانە بايلىق ۇشەۋى بىردەي قول ۇستاسىپ كىرىپ كەلسىن جانە ەشقاشان قايتىپ شىقپاسىن!
جاڭا جىل قۇتتى بولسىن!
جاڭا جىلعا ارنالعان ولەڭدەر. جۇكتەۋ
جاڭا جىل – جاڭا قادام، جاڭا باعىت،
بولاشاق سىيلايتىنداي جاڭا باقىت.
جاقسىلىقتىڭ بەلگىسى، جاڭا ۋاقىت،
كەلىپ، مىنە، جاتىرمىز، قاۋقىلداسىپ...
بىرگە سوعىپ بار الەمنىڭ ساعاتتارى،
ون ەكىنى كۇتەر، قالماي، تاعاتتارى،-
عاسىردىڭ ون ەكىنشى جىلى كەلدى،
قۇستاي ۇشىپ، قىراۋ شالعان قاناتتارى!
قۇتتى بولسىن جاڭا جىل، بارشا قاۋىم،
قۇتقا ورانسىن كەڭ بايتاق دارحان ەلىم.
قازاقتىڭ پەيىلىنە تارتۋ ەتسىن،
تابيعات اشىق اسپان، تاڭ شاپاعىن!
***
جىلدىڭ ءانىن باستايىن،
اياز - اتا كەپ قالدى.
مايىسادى جاس قايىڭ،
كوتەرە الماي كوپ قاردى.
باقشا ءىشى مەرەكە،
ويىن كۇلكى اسقاق ءان.
جاقسى اپكەلەر جاڭا كەپ،
مەرەكەنى باستاعان.
جاڭا جىلدى قارسى الدىڭ،
ءمىنىپ الىپ كۇيمەگە.
مەن دە بۇگىن ءان سالدىم،
ارالاستىم بيگە دە.
ورالدىڭ ولكەمە،
جاڭا جىل ارمىسىڭ.
وراندى اق كورپەگە،
اسقار تاۋ، قارلى شىڭ.
اق قىراۋعا مالىنعان
ساقالى دا مۇرتى دا.
اياز اتا ساعىنعان،
سالەم بepءدى جۇرتىنا.
بەزەندىرىپ شىرشانى
جىل قۋانتتى بارشانى.
توي - ماسكاراد باستالدى،
اياز ونى باسقاردى.
اپپاق تونعا ورانىپ،
بازارلىقتى مول الىپ.
كەلدى الىس ساپاردان،
اياز اتا ورالىپ.
قالىپ ەدىك ساعىنىپ،
Kءۇتىپ الدق جابىلىپ.
جولىن قويدىق جارىق قىپ،
شىرشالارعا شام ءىلىپ
اياز اتا ويدى قىردى
ارالاپ ءجۇر تۇگەل شولىپ.
قارسى العالى جاڭا جىلدى،
ول دا كوپتىڭ ءبىرى بولىپ.
قايدا قىزىق بولسا دۋمان،
اياز اتا سوندا بولدى.
كۇندىز ۇيدە ويناپ بىزبەن،
بالالارمەن بىرگە بولدى.
تىلەيمىن مەن بار الەمگە
دوس كوپ بولسىن جاڭا - جىل
اتا - اجە، اتا - اجە
قۇتتى بولسىن جاڭا جىل
جاڭا جىلىم مول بولسىن
باسقان قادام وڭ بولسىن
تورلە، تورلە جاڭا جىل
بىزگە قۇتتى جول بولسىن.
***
باياعىدا ءبىر جاقسى ادام ءومىر ءسۇرىپتى. ءوزى جومارت، قايىرىمدى، ءارى اسقان اقىلدى ادام ەكەن. جاسى جۇزگە جەتكەندە الگى ادام قاتتى سىرقاتتانىپ (اۋىرىپ) قالىپتى. اجالدى كۇتىپ بۇك ءتۇسىپ ۇيدە جاتقاندا، ءبىر كۇنى ونىڭ ەسىگىن بىرەۋ تاقىلداتىپ قاعىپتى. «بۇل كىم؟» دەپ سۇراپتى جاقسى ادام. «مەن – ماحابباتپىن، ساعان كومەكتەسەيىن دەپ كەلدىم، ەسىگىڭدى اش» - دەپتى قوناق. جاقسى ادام وعان: «ماحاببات، سەنىڭ ماعان كەرەگىڭ جوق، كومەكتەسە المايسىڭ، راحمەت، قايتا بەر» دەپ، ەسىكتى اشپاپتى. ءبىرازدان سوڭ، ەسىكتى تاعى بىرەۋ تاقىلداتىپتى. «كىمسىڭ؟» دەگەن سۇراققا ول: «مەن – بايلىقپىن! سەندەي جاقسى ادامعا كومەكتەسۋگە كەلدىم. اۋرۋىڭدى ەمدەي الام با؟» دەپ جاۋاپ بەرىپتى. جاقسى ادام:«راحمەت، بايلىق، سەن ماعان كەرەك جوقسىڭ ەندى» دەپ، ەسىكتى اشپاپتى. ءبىرازدان سوڭ، تاعى بىرەۋ اقىرىن عانا قاعىپتى. «كىم بۇل؟» دەپ سۇراپتى جاقسى ادام. «مەن - دەنساۋلىقپىن، پاراساتتى ادام!» - دەپتى ەسىكتىڭ سىرتىنداعى قوناق. جاقسى ادام سۇيرەتىلىپ بارىپ، ەسىكتى اشىپ جىبەرسە، ار جاعىندا ءۇش جىگىت تۇر دەيدى. «دەنساۋلىق، سەن بىرەۋ ەمەسسىڭ بە؟ مىنالار كىم؟»- دەپ تاڭ قالىپتى جاقسى ادام. سوندا: «دەنساۋلىق بولعان سوڭ، ءبىز دە بولامىز عوي مىندەتتى تۇردە» دەپ، بايلىق پەن ماحاببات جىميىپ كۇلىپ، دەنساۋلىقتىڭ ەكى قولىنان ۇستاپ، بوساعادان كىرىپ كەلە جاتىپتى.
قۇرمەتتى دوستار، جاڭا جىلدا ءبارىڭىزدىڭ شاڭىراعىزعا ءدال وسىلاي دەنساۋلىق، ماحاببات جانە بايلىق ۇشەۋى بىردەي قول ۇستاسىپ كىرىپ كەلسىن جانە ەشقاشان قايتىپ شىقپاسىن!
جاڭا جىل قۇتتى بولسىن!
جاڭا جىلعا ارنالعان ولەڭدەر. جۇكتەۋ
You Might Also Like
-
ساباقتىڭ تاقىرىبى: ءۇش تاڭبالى سانداردى قوسۋ جانە ازايتۋ
