- 14 ءساۋ. 2015 00:00
- 296
جىلىم – قوي، جۇلدىزىم – يۋل...
جىلىم – قوي، جۇلدىزىم – يۋل،
جاسىم – جەتi ءجۇز ون جەتi اي.
تولىق الپىس بولادى جىل،
قوسىلسا يۋن، اپرەل، ماي.
قازاقشىلاپ ەسەپ قىلسام،
بەسiنشi مۇشەلiم – بۇل سان.
ءولiم قاشان‚ ءومiر قانشا‚
ەمەس ول بiز بiلەرلiك جاي.
تiرلiكتiڭ ءتۇرiن كوردiم،
كوڭiلدiڭ سۇيگەنiن بەردiم.
جەمiس دەپ، بiلمەي ۋ تەردiم،
بولا الماي شىن عىلىمعا باي.
تالايدان بار بiر وي مەندە:
بۇل الەمدi جاراتقان نە؟
جوعالا ما جان ولگەندە،
ءتۇزۋ جول، iستەر iس قالاي؟
نە سىر بار دiن دەگەن جولدا،
كiتاپ، ءتاپسiر، قوجا مولدا...
بوياۋلى بiر شاتاق ول دا،
سىنارلىق قارۋىم جوق ساي.
ول ويدى ءجۇر ەدiم قاعىپ،
قۇمار، پايدا، اتاق باعىپ.
Iزدەنبەي قالعامىن ناعىپ،
كەزەگiن وتكiزiپ، دۇنيە-اي!
قاز iلگەن لاشىن ەم كولدەن،
جاس ءوتتi ءتورت پەنەن نولدەن.
ازايىپ وت-جالىن سونگەن،
داريعا، كارiلiك، قازا-اي.
الاقتاپ iزدەدiم قارۋ،
بەكiگەن ارتىما بارۋ.
كەرەك بوپ كوپ عىلىم تابۋ،
بولىپ تۇر كۇن قاراڭ، اي‚ ھاي!
ورىسشا‚ نە ارابشادان
تiلiم جوق جەتiلiپ العان.
كiتاپ وقىپ ءتۇرiك جازعان،
ۇعىندىم وسىنى ازعانتاي.
عىلىمنىڭ‚ دiننiڭ كiتاپتارىن،
جازىپتى ءتۇرiكشە ءبارiن.
فيلوسوف، بiلگiش ويلارىن،
سەزiندiم بiرازىن بايقاي.
كiتاپ، عىلىم، وي الماققا‚
ماعان جول بولدى سول جاقتا.
جۇمىلدىم مەكە بارماققا،
الاڭ بولىپ‚ iشە الماي شاي.
پاروحودپەن اي ءجۇرiپ جولدا،
ءار ەلدە كەز كەلiپ مولدا،
ون ءۇش كۇن بوپ ستامبولدا،
كەرەك كiتاپ تابىلعانى-اي!
پاريجدە دە وقىعان جان،
ءتۇرiك، سەركەش ءام ءۇندiستان،
اراب، باشقۇرت، قىزىلباستان،
پەريەۆودچيك – ءتۇرiك، نوعاي.
سولارمەن كiرiسiپ سوزگە،
جوعارعى وي-ماقساتىم وزگە،
ءتۇسiپ ساۋلە سوقىر كوزگە،
اۋىر تۇمان اشىلۋى-اي!
ول ويعا كوپ كەرەك تارماق،
ءار تiلدەن سلوۆار الماق.
سىناپ ناعىزىنا نانباق
نادانعا بولمادى-اۋ وڭاي!
سول ويدى بەس جىل جازدىم،
ارىدىم، شارشادىم، ازدىم.
كوپ ينەمەن قۇدىق قازدىم،
سىرىم، ويىم‚ جايىم سولاي.
«نەدەن بارمىن؟ نە قىلعان ءجون؟
جوعالا ما جان ولگەن سوڭ؟» –
بۇل ءۇش ويدى ەلەمەگەن،
تالاپ-ويسىز، ەسەر، باڭگi-اي!
جاسىم – جەتi ءجۇز ون جەتi اي.
تولىق الپىس بولادى جىل،
قوسىلسا يۋن، اپرەل، ماي.
قازاقشىلاپ ەسەپ قىلسام،
بەسiنشi مۇشەلiم – بۇل سان.
ءولiم قاشان‚ ءومiر قانشا‚
ەمەس ول بiز بiلەرلiك جاي.
تiرلiكتiڭ ءتۇرiن كوردiم،
كوڭiلدiڭ سۇيگەنiن بەردiم.
جەمiس دەپ، بiلمەي ۋ تەردiم،
بولا الماي شىن عىلىمعا باي.
تالايدان بار بiر وي مەندە:
بۇل الەمدi جاراتقان نە؟
جوعالا ما جان ولگەندە،
ءتۇزۋ جول، iستەر iس قالاي؟
نە سىر بار دiن دەگەن جولدا،
كiتاپ، ءتاپسiر، قوجا مولدا...
بوياۋلى بiر شاتاق ول دا،
سىنارلىق قارۋىم جوق ساي.
ول ويدى ءجۇر ەدiم قاعىپ،
قۇمار، پايدا، اتاق باعىپ.
Iزدەنبەي قالعامىن ناعىپ،
كەزەگiن وتكiزiپ، دۇنيە-اي!
قاز iلگەن لاشىن ەم كولدەن،
جاس ءوتتi ءتورت پەنەن نولدەن.
ازايىپ وت-جالىن سونگەن،
داريعا، كارiلiك، قازا-اي.
الاقتاپ iزدەدiم قارۋ،
بەكiگەن ارتىما بارۋ.
كەرەك بوپ كوپ عىلىم تابۋ،
بولىپ تۇر كۇن قاراڭ، اي‚ ھاي!
ورىسشا‚ نە ارابشادان
تiلiم جوق جەتiلiپ العان.
كiتاپ وقىپ ءتۇرiك جازعان،
ۇعىندىم وسىنى ازعانتاي.
عىلىمنىڭ‚ دiننiڭ كiتاپتارىن،
جازىپتى ءتۇرiكشە ءبارiن.
فيلوسوف، بiلگiش ويلارىن،
سەزiندiم بiرازىن بايقاي.
كiتاپ، عىلىم، وي الماققا‚
ماعان جول بولدى سول جاقتا.
جۇمىلدىم مەكە بارماققا،
الاڭ بولىپ‚ iشە الماي شاي.
پاروحودپەن اي ءجۇرiپ جولدا،
ءار ەلدە كەز كەلiپ مولدا،
ون ءۇش كۇن بوپ ستامبولدا،
كەرەك كiتاپ تابىلعانى-اي!
پاريجدە دە وقىعان جان،
ءتۇرiك، سەركەش ءام ءۇندiستان،
اراب، باشقۇرت، قىزىلباستان،
پەريەۆودچيك – ءتۇرiك، نوعاي.
سولارمەن كiرiسiپ سوزگە،
جوعارعى وي-ماقساتىم وزگە،
ءتۇسiپ ساۋلە سوقىر كوزگە،
اۋىر تۇمان اشىلۋى-اي!
ول ويعا كوپ كەرەك تارماق،
ءار تiلدەن سلوۆار الماق.
سىناپ ناعىزىنا نانباق
نادانعا بولمادى-اۋ وڭاي!
سول ويدى بەس جىل جازدىم،
ارىدىم، شارشادىم، ازدىم.
كوپ ينەمەن قۇدىق قازدىم،
سىرىم، ويىم‚ جايىم سولاي.
«نەدەن بارمىن؟ نە قىلعان ءجون؟
جوعالا ما جان ولگەن سوڭ؟» –
بۇل ءۇش ويدى ەلەمەگەن،
تالاپ-ويسىز، ەسەر، باڭگi-اي!