اللانىڭ بiز سىيىندىق پاناسىنا،
بايانتاۋ بارا قالساڭ قالاسىنا.
سالەمدi جولىققانىڭ كوپ ايتىڭىز:
ءماشھۇردiڭ كارiپ (عارىب) بولعان اناسىنا!

جالعاندا بiر ەڭبەگىم جانباعان جان،
تiءلىمدi جان دەپ ادام الماعان جان.
تاپتالىپ نادانداردىڭ تابانىندا،
ساۋلەسi، بولماس مەندەي، قالماعان جان.

اتامىز بەرگەن ەكەن اۋەل باستا،
مەكتەپكە دوڭىز جىلى ءدال بەس جاستا.
"ىسمايىل قىزىل اعاشى" - دەگەن جەردە
بەس شاقىرىم جەردە اۋىل: بۇزاۋتاستا.

مەدرەسە باياناۋلا قالاسىندا،
امالسىز، اتاڭ قايتسا، قالاسىڭ دا.
ويلايسىڭ:كىم بولدى،-دەپ،-بiزدەن كارiپ،
جيىلعان كوپ شاكiرتتiڭ اراسىندا؟!؛

سوندا مولدا ناجمەددين حازiرەت ەكەن،
ءدال سول قىس بايانتاۋدى قىلعان مەكەن.
قالاعا بiر قىس قىستاپ، پاتەر الىپ،
ءساتقوجا ەكەن، مولدا ۇستاپ، قىلعان دۇكەن.

بەس جاستا نەسiپ بولىپ بiزگە دۇكەن،
بيقيساپ كوردiك تاعى قانشا تiكەن؟!
ناجمەددين حازiرەت ءسۇيiپ شىن كوڭiلiسەن:
"بۇحارلىعىم!"- دەپ لەپەس قىلعان ەكەن.

بەل بوسانباي ومىردە بۇگiلۋدەن،
كوز جاسى بiر تىيىلماي توگiلۋدەن.
سەبەبi: "بۇحارلىعىم" دەپ ايتقانى،
قاققان قازىق سياقتى جۇگiنۋدەن.

ارتىنا مىنگەستiرiپ الىپ كەلدi،
بەس جاستا بەس شاقىرىم جەرگە بەردi.
ال، اكەسi قايتقاندا ەندi ءۇيiنە،
سوڭىنان جۇگiرمەي مە جاس بالا ەندi؟!

اتامىز دiن جولىنا بەلiن بۋدى،
بۇل ءماشھۇر سول سەكiلدi ەردەن تۋدى.
كوشەنiڭ قاق باسىنان قۋعانىنان،
جەتكەنشە مەدرەسەگە اتپەن قۋدى.

باسقا قامشى تيگەن سوڭ، جامان ساستىم،
قورعالارعا جەر تاپپاي، ابدەن قاشتىم!
مەدرەسەگە قۋىپ كەپ، بiر-اق تىقتى،
قايتىپ اكەم دەمەستەي، امانداستىم.

بايجان حازiرەت كوشەسi- قۋعان كوشە،
قامشىمەن شىقپىرتقانداي الدەنەشە.
ەنەسiنەن ءتۇڭiلگەن جاس قوزىداي،
كىم ويلاپتى: "بار عوي،- دەپ- اكە-شەشە!"

ۇمىتپايمىن: تورى ات بار سوندا استىندا،
اتامىز شىن نيەتi دiن قاسىندا.
"كەل، تۇيەباس قىلايىق!" دەپ بالالار،
بiز جاتامىز ءبارiنiڭ ەڭ استىندا.

اۋىل ءالi باياعى بۇزاۋتاستا،
بالالاردىڭ تاياعى بiزدiڭ باستا.
شوكەلۇعلى ءدۇرجانباي حالفە بولدى-
كەلەر جىلى، وندا بiز التى جاستا.

"جەتi جاستا،-دەپ سۇرا- بولدىڭ قايدا؟"
دۇنيە-جاستان كەلگەن جوق بiزگە مايدا.
تورتۋىل-حالفە تۇرعان قىزىلتاۋدا،
ورمانشى- "قوجان سوپى"- دەگەن جايدا.

تۋعاننان كارiپلiكتi تۋدىق ۇستاي،
اداسقان، باۋ-باقشادان، بۇلبۇل قۇستاي.
حالفەنiڭ بيبiسiنەن ساباق الىپ،
وتكiزدiك ءومىر سوندا الا قىستاي.

"بولام-دەپ-تiرi جەتىم !"-كىم ويلاعان؟!
بiزدi ۇيگە-اتا-انامىز بiر قويماعان.
جەردەن مايدا، بiز جۇمساق بولدىق سول كۇن،
بالالار ۇستىمىزدە كوپ ويناعان.

"شار كiتاپ" - التى جاستا ۇستاعانىم،
سول كۇندە ولەڭ جاتتاپ قوستاعانىم.
ەكi جىل-بايان، بiر جىل قىزىلتاۋدا،
ءۇش جىلداي تۇنەپ تۇزگە قىستاعانىم.

ۇيرەنiپ بالا جاستان بiءلدىم تiلدi،
سابادىم شار كiتاپتى مەن جاتقا ەندi.
ءۇش جاستان سوڭ ورنىعىپ كورە المادىم،
تۋعان جەر مەن اعايىن، باۋىر ەلدi.

قوي جىلى بالا ەكەنمىن جەرگە تۇسكەن،
كiندiگىم قىزىلتاۋدا توقتىق كەسكەن.
تاۋىقتا جۇتاپ قالىپ مالدان تازا،
جاز شىعا باياناۋلا تاۋعا كوشكەن.

"ءمانi" - وقىعان جوق مەنەن باسقا بالا،
اراب، پارسى ولەڭدi جاتقا جانە (جانا).
سامارداي قاقساعانىم-بار جازىعىم،
ءۇش جىلداي جەر اۋداردى اتا-انا.

بiر جەردە جىن بار دەسە، "وقۋ" - اتتى،
جالما-جان دايارلايدى اكەم اتتى.
"تيمەشi، ۇيدە وتىرسىن!" - دەپ، ايتپايدى،
شەشەم قانداي، مىنەزi تاستان قاتتى؟!

كوزىم جاسىن قۇدايىم يگەن ەمەس،
جاستان ماعان جاقسى ورىن تيگەن ەمەس.
بiر جىل جاتىپ بiر جەردە، كەلسەم ۇيگە،
شەشەم يiسكەپ، بەتىم نەن سۇيگەن ەمەس.

جاس تا بولىپ كورگەم جوق قۇندى، پۇلدى،
بالا بiتكەن ءبارi دە مەنەن وڭدى.
تالاي ەلدiڭ بالاسى تۋلاق قىلعان،
قىس بولسا ءۇستىم دەگi قاتقان توندى.

اۋىزى اشىقتار اياماي كوپ سابايدى،
پەيiءلىم ە ءوزىم نiڭ ءدوپ سابايدى.
"سەن ساباقتى الاسىڭ جىلدام-جىلدام،
بiزگە مولدا ۇرسادى!"- دەپ، سابايدى.

جازىعىم سول: زەرەكپiن، نەگەن ەمەن،
نەسيە ءسوز جاسىمنان دەگەن ەمەن.
ساباق بiلمەي، بولماسا ويىن ويناپ،
مەن تاياقتى مولدادان جەگەن ەمەن.

اس كەلمەيدi الدىما تولىق اياق،
بەس پەن التى، جەتiدە ءجۇردىم ساياق.
قايدا باسى قۇرالعان كوپ بالادان،
تويىپ ءجۇردىم جەۋمەنەن كۇندە تاياق.

بەينەت بەرۋ جاعىنا قۇداي مىرزا،
قۇداي ءوزi بەرگەن سوڭ، ني كاك نەلزيا!
ويناعانى- قىلادى اقتۇيەباس،
شىنداعانى-شىڭعىرعان داۋسىما ريزا.

الدى-ارتىمدا سەرiك جوق، جالعىز ءوستىم ،
بەس جاستا كارiپلiككە تۇتقىن ءتۇستىم .
جاعا كiر، شىبىن-ماسا بiزدە قوناق،
جەڭ دال-دال، تۇتە-تۇتە بولىپ ءوستىم .

بiر ءۇش جىل ۇدايىمەن سولايشا ءوتتi،
ولمەي تiرi جۇرۋمەن سەگiز جەتتi.
قۇدiرەتi قۇدايىمنىڭ ەرiكسiز ايداپ،
كەلتiردi بايانتاۋعا حازiرەتتi.

اتامىز ءۇي سالۋعا تالاپ ەتتi،
بالا ءۇشiن كۇزەتەم دەپ بiر مەشiتتi.
تاۋىق جىلى سالام دەپ باستاعان ءۇي،
كەمدiكپەن شاتىرسىز بوپ، سول جىل بiتتi.

قىستادى مەشiت ءتۇبiن، سالعان ءۇيiن،
كوڭiلiندە بiزدi وقىتۋ بولىپ ءتۇيiن.
مولداسى، ءدۇرجانباي، حالفە-سالپە،
ولاردىڭ بiز تاۋىستىق گوي-گوي كۇيiن.

تۇرماي ما بايانتاۋدا حازiرەت ەندi،
مەرگەن جاقىپ ءۇيiنە پاتەرگە ەندi.
گوي-گويدi تاۋىستىم عوي دەپ تۇرعاندا،
ومىرگە تاۋسىلمايتىن ءدوي-دوي كەلدi.

ەلۋدiڭ توعىزىنا كەلگەن جاسى،
ون توعىزدا، جالعىز ۇل، بار بالاسى.
بiر قىزى بار توعىز جاسار بيبiسiنەن،
ءتورت-اق جان بiر ءۇيلi بولعان باسى.

قالاعا، باياناۋلا، بۇگiن كەلدi،
اپارىپ ەرتەڭiنە مەنi بەردi.
مەنەن باسقا وقىعان بiر بالا جوق،
جارىدىم مەن اكە مەن شەشەگە ەندi.

"بيداننان بەك بiل!"- دەۋمەن ساباق بەردi،
مەن ەكi ايتقىزبايمىن بiر ءسوزدi ەندi.
اعۋزى، بيسميللانى ءمانiءسىم ەن،
قىزىعىپ ۇيرەتەتiن ءجونi كەلدi.

عىلىمدى ون ەكi ءپان ءوزi بiلدi،
كiسi ەدi: سوزگە ۇستا، شەشەن تiلدi.
ايتقانىن دوپتاي قاعىپ ءتۇسiرمەيتiن،
الدىنا ءدال ءوزiندەي بالا كەلدi.

ەڭبەگiن جاندىرۋعا قۇداي بەردi،
كەزسە دە، كورە الماعان تالاي جەردi.
ءسوزi جەردە قالماسىن بiلگەننەن سوڭ،
ۇيرەتتi كۇن-تۇن دەمەي توگiپ ەندi.

بالاسىن سەرiك قىلىپ بiرگە قوستى،
بەرگەن سوڭ قۇداي قولعا قىران قۇستى.
قۇلبولدى- يشان بالاسى: فازىل، ماعزۇم،
وتكiزدiك وسى ۇشەۋمىز بiر جىل قىستى.

كوز، كوڭiل قۇلىن جاستان نۇرعا تويعان،
تاۋسىلماس كول، تەڭiز قىپ قۇداي قويعان.
"حازiرەتتەن ساباق الىپ، وقىسىن!" - دەپ،
كۇتتiرiپ [كوشiرiپ] مۇسا مىرزا بiر قىس قويعان.

سويدىرىپ تۋ بيە مەن سەمىز تايدى،
ءۇيدiرiپ جان-جاعىنا قانت پەن شايدى.
"الدىندا تiكە تۇرىپ، [قىزمەت قىل] كۇتiپ تۇر!" دەپ،
ساتىلعان، جالداپ بەرگەن، بايانايدى.

جاراسىپ ەكi ماعزۇم قاتار جۇرگەن،
ساۋىق پەن، ويناپ-كۇلiپ، داۋرەن سۇرگەن.
بiز ءجۇردiك ەكەۋiنiڭ ورتاسىندا،
يتiندەي اسقاپ، كاھاپ سوڭىنا ەرگەن.

نە كەرەك ەندi بiزگە: ۇيقى، تاماق؟
ەت جەۋسiز تۇرۋمەن[ەن] قالدى تاباق.
ءۇش-اق جانبىز ەڭ العاش كەلگەن جىلى،
حازiرەتتەن الا قىستاي العان ساباق.

سول قىستا كوزi اۋىرىپ، حازiرەت جاتتى،
قينالىپ ءوز جانىنا جامان باتتى.
نەمەنە "بيدان"- دەگەن ءسوز بە ولارعا،
جاتقا ايتىپ، جۇندەي ساباپ تارسىلداتتى.

جازادى ۇيرەنگەنiن ءماشھۇر حاتقا،
ولەڭدi جۇرە بەردi سوعىپ جاتقا.
"بiر بالا iشتەن قاقساي تۋىپتى!"- دەپ،
Iلiندi جۇرت اۋزىنا سول كۇندە اتقا.

ال، ەندi اعا بەردiك بولىپ بۇلاق،
بەرمەدiك تىڭداۋشىعا تىنىس، قوناق.
"سارىپ، ناقۋ" - دەگەن وقۋ بار ەكەنiن،
قازاقتا ەستىم ەگەن بۇرىن قۇلاق.

نۇر بولعىر جاتقان جايىڭ، قايران، مۇسا!
بالالار، شاماڭ كەلسە، ماعان ۇقسا!
جازىلعان حات ءجۇزiنە قالاممەنەن،
قازاقتا ەش بولماعان ولەڭ، قيسسا.

"تارعىن" مەن "قوزى كورپەش" شىقپاي ما ەندi؟!
كىم بiلگەن وقىپ بۇرىن مۇنداي تiلدi.
ولەڭi "ءتورت جiگiتتiڭ"- قوساقتالىپ،
حازiرەتتiڭ ءۇيىم ەنەن بiرگە كەلدi.

كورگەننەن ونى ءماشھۇر جازىپ الدى،
سوقتىرىپ جۇرت الدىنا جاتقا سالدى.
اۋىزىنان سiلەكەيi شۇبىرۋمەن،
تاماشا، ەستiگەن جان (جۇرت) اڭ-تاڭ قالدى.

"سويلە!"- دەپ، ۇمتىلىپ تۇر بiزدiڭ وڭەش،
تiءلىم تاعى تاقىلداق، كومەس ەمەس.
"كوپەيدiڭ بiر بالاسى قاقساپ تۇر"- دەپ،
سول كۇندە جۇرت اۋزىندا بولدىم كەڭەس.

كۇنi ەدi اعا سۇلتان سول كۇندە ەندi،
بايانتاۋ قالاسىنا مۇسا كەلدi.
الدىنا كورەمىن دەپ الدىرعاندا،
تىنباستان جازعان ءماشھۇر قاقساي بەردi.

پاراسات نۇرىمەنەن ابدەن بiلدi:
-قاققاي،-دەپ،-قۇداي مۇنان كوز بەن تiلدi!
-مىناۋ ءماشھۇر بولاتىن بالا ەكەن!-دەپ،
ەر نازارى تيۋمەن ءنافiس قىلدى.

-ەي، سوپى، بۇل بالاڭدى جاقسى ب ا ق!-دەپ،
-نە بولسىن مۇنان ارتىق تiل مەن جاق؟!- دەپ.
اياۋمەن مەيiرi ءتۇسiپ، بۇلايشا ايتتى:
-بالاڭا منان بىلاي ۇكi تاق!-دەپ.

جالعاندا از كۇن تiرi تۇرسىن!-دەيدi،
-قاندىرار تالاي قۇلاق قۇرشىن!-دەيدi.
-مىناۋ نە عىپ تۇر دەپ سiلتەمەدi،
باقىر-اي، كوپ جاساعىر، بولسىن!-دەيدi.

سول كۇندە ايتقان ءسوزىم جۇرتقا جاقتى،
ەرلەر، نازار قىلعان سوڭ سونداي باقتى.
قىزىنىڭ باسىنداعى بiر تال شوعىن،
قولىمەن بيبi ءماريام ءوزi تاقتى.

تابىلدى ماعان قامقور اتا-انا،
تۋىسقان باۋىرداي بوپ ماعزۇم جانە (جانا).
كوز اشىلدى، ءجۇزىم ە نۇر شاشىلدى،
سۇيكىم دi، كورiنگەنگە، بولدىم بالا.

بەتىم دi بiر جان ەندi قاققان ەمەس،
ۇستازعا ەشكىم مەندەي جاققان ەمەس،
ۇcتازدىڭ جاماعاتى قوينىنداعى،
قىزىنان بiر ەلi كەم باققان ەمەس.

كوڭiءلىم دە سايراپ تۇرعان ءبارi دايىن،
مەنەن اياپ كورگەن جوق كوزدiڭ مايىن.
عابدوللا، حالفە قىزى- بيبi ءماريام،
اتى اۋزىمنان قالمايدى جۇما سايىن.

سولاردىڭ سوندا تۇسكەن ماحابباتى،
ءسۇيسiنگەن، ارتىلۋمەن جان ءلاززاتى.
ەردەن، پiردەن iلتيپات، نازار بولىپ،
ءماشھۇردiڭ جۇرت اۋزىندا قالعان اتى.

قىس ءوتتi، جەر جiبiدi، جەردiڭ ءۇستi،
قالادان حازiرەت ءۇيi ەلگە كوشتi.
مۇستافا- بولىس، مۇسا-دۋانباسى
شورماننىڭ ورداسىنا بارىپ ءتۇستi.

دۇنيەدە تابىلعان سوڭ مۇنداي مولدا،
اتامىز نە ساقتاسىن بiزدi قولدا؟!
بiر كوك قاسقا قۇنانعا مىنگiزدi دە،
اپارىپ تاستاپ كەتتi تاعى سوندا.

مۇستافا شورمان ۇلى، ءوزi- بولىس،
ۇستاعان مولداسى بار، مولدا ءجۇنiس.
كۇتۋگە حازiرەت ءۇيiن مىندەتتەنiپ،
بiر جازشا iرگەسiنەن بەرگەن قونىس.

حازiرەتتەن وقىمايدى ۇساق بالا،
بالا جوق مەنەن باسقا تاعى جانە.
مۇقتاسار، شارىق عابدوللا قوسا وقۋمەن،
ونى ەسە تۇتپايمىن، دەپ: "از عانا!"

حازiرەتتiڭ ون جاس ۇلكەن ۇلى مەنەن،
جانە ارتىق قادiر، پ ۇلى، قۇنى مەنەن.
شورماننىڭ كوپ توبىنا كiرگەننەن سوڭ،
مەن قالاي بiر جۇرە الام ونىمەنەن؟!

ءماشھۇردiڭ جاس شاماسى توعىز كەزi،
مەنىم ەن تۇيدەي قۇرداس جالعىز قىزى.
ۇل مەن قىز بiرگە ءجۇرiپ كورگەن بار ما،
قاڭعىدى تاعى ءماشھۇر جالعىز ءوزi.

ءۇي تولا بالا وقىتقان مولدا ءجۇنiس،
بارادى قاڭعىپ ءماشھۇر قىلىپ ءجۇرiس.
بارعانمەن ۇندەمەي جاي وتىرا ما،
شىقپاي ما ايتىسۋمەن جانجال، كەرiس؟!

اۋىزىن "ءا" دەگiزiپ، اشتىرمايمىن،
ايتىسۋعا كەلگەندە، باس بۇرمايمىن.
حازiرەتتەن ەستiپ، بiلگەن جات سوزبەنەن،
بالا تۇگiل مولداسىن باستىرمايمىن.

"ەي، سەنi مە؟!"-دەسۋمەن كiجiنەدi،
ءماشھۇردiڭ ءوزi نە ەدi، ءسوزi نە ەدi؟!
تامام بالا وقۋدان شىعىپ السا،
جازعان ءماشھۇر تاپتالىپ ەزiلەدi.

"ال، قىلايىق،- دەسەدi،- اقتۇيەباس!"
ءماشھۇردiڭ بiر شىقپايدى كوزiنەن جاس.
ەڭ اياعان-استىنان تۇرعىزىپ اپ،
بار بولعان بولىسقانى: "ال،-دەيدi -قاش!"

ماعان سوندا جوق شىعار تيمەگەن قول،
مۇستافادا بىقىعان ۇل مەن قىز مول.
بiر اقبۋرا: حازiرەتتiڭ جالشىسى بار،
ادامزاتتا ايايتىن جالعىز-اق سول!

اياعانمەن جەتە مە ءالi كوپكە،
بiر ءوشiكسە، كوپ بالا كونە مە ەپكە؟!
بالالىقتا باسىمنان وتكەن كۇندi،
قالاي تiزiپ سويلەيiن ءبارiن جiپكە؟!

اياماستان قۇدايدىڭ بەرگەنiن بiل،
قىزدار قالدى تiرiدەي ءار جەردە تۇل.
سوندا اياماي-اشىماي ۇرعان جاندار،
تiكە تۇردى الدىما قۋسىرىپ قول.

اينالايىن قۇدايدان قىلعان مۇنداي،
سول كەزدە جۇرگەم جوق بولىپ جىمداي.
كىم كەتiپتi ۇندەمەي سىرت اينالىپ،
تيگەن جاندى قىپ-قىزىل شيە قىلماي؟!

بالا جاستان ەمدەدiك تالاي تازدى،
ساعان، ءماشھۇر، وبال جوق ءوزiڭە از-دى!
حازiرەتتiڭ ءۇيi سوندا جۇرۋمەنەن،
سول اۋىلدا وتكiزدiك ەكiء-ۇش جازدى.

وسۋمەن بايانتاۋدىڭ قالاسىندا،
قۇدايدىڭ جان ساقتاۋمەن پاناسىندا.
نە بەرسە دە قۇدايدىڭ بەرگەن باعى،
سەگiز بەنەن ون بەستiڭ اراسىندا.

كەۋدەگە ون بەس جاستا عىلىم تولدى،
تولۋمەن تاسىپ كەتiپ ولەڭ قوندى.
ءاش-شاھريات اپاتقا تاتبيق كەلiپ،
اپات سول جۇرت اۋزىندا ءماشھۇر بولدى.

كەۋدەنi كەتكەننەن سوڭ ولەڭ كەرنەپ،
وي كەتتi بەت الدىنا ساي-سايدى ورلەپ.
باس جوق، كوز جوق، بەت الدى شابا بەردiك،
كىم بولدىرىپ كورiپتi كوزi تەرلەپ؟!

بiلەدi مۇنى تەگiس بۇل ورتا ءجۇز،
جاز وتسە، تاقاۋ تۇر عوي سوڭىندا كۇز.
قىزدارعا تۇمار قىلىپ تاقتىرۋعا،
ولەڭمەنەن عاشىقلىقتان قوزعادىق ءسوز.

قۇدايدىڭ، مىنە، شەبەر قۇدiرەتiن كور،
بiلمەدiك قايدا ەكەنiن ەسiك پەن ءتور.
ولەڭiن عاشىقلىقتىڭ سەزiپ قالىپ،
اتامىز ون التىدا اۋداردى جەر.

بۇلبۇلداي قاقساعان سوڭ كۇن-تۇن سايراپ،
بەكiتiپ تۇرا المادىق تiلدi بايلاپ.
"بالا وقىت، مال تاۋىپ بەر، تۇرما ۇيدە!"- دەپ،
جiبەردi جەر سiبiر قىپ ەرiكسiز ايداپ.

عاشىقلىق، نەم بار ەدi قىسپاي كوتتi؟!
ءوز تiءلىم ، ءوز باسىما كوپ پالە ەتتi.
اتانىڭ قىلعان iسi ميراس بولىپ،
سونىمەن جەر سiبiر بوپ ءومىر ءوتتi.

جيىرما توعىز جاستا بۇحار باردىم،
باسىمنان ارىلماستاي سىباعا الدىم.
دامولدا، حامزا قوجا كەزدەي ۇشىراپ،
توعىز اي سوندا الدىندا تۇرىپ قالدىم.

بەس جاستا بيسميللا ايتىپ، جازدىم حاتتى،
بۇل دۇنيە تاستاي ماعان كەلدi قاتتى.
سەگiزدەن توعىزعا اياق باسقان كۇندە،
مۇسا ەدi قوساقتاعان "ءماشھۇر" اتتى.

Iلتيپات كوپ جاقسىلار ەتiپ ەدi،
شاراپات ۇستاز پiردەن جەتiپ ەدi.
ۇستازىم قامار حازiرەت سۇيگەندiكپەن:
"ۋاي، قۇزعىن-اي!" دەۋمەنەن كەتiپ ەدi.

تاپپادى جانىم سايا كۇيگەنiنەن،
ماڭدايعا، توقتالمادىم، تيگەنiنەن.
دامولدا حازiرەت كۇلiپ ءار سوزىمە:
"ۋاي، اۋليە!"- دەۋشi ەدi، سۇيگەنiنەن.

قولداعان ءار ورىندا عايىپ پiءرىم ،
تارقاعان ءسوز سويلەۋمەن iشتە شەرىم .
قايدا بارسام جوق بولعان بۇل جاھاندا
ۇستازعا جەككورiنiشتi بولعان جەرىم .

دەپ كەتكەن بiرەۋi “جىندى”، بiرەۋi “باقسى”،
بiر كiسi كوپكە قالاي ۇناماقشى؟!
تاشكەنتتەگi ۇستازىم وسى كۇنگi
ىقىلاسىمدى قوش الىپ، كورگەن جاقسى.

كەلەدi شىعىپ جاڭا اششى تەرىم ،
شابۋعا بۇكتەتiلiپ جەتپەي جەرىم .
كۇندiز-تۇندە باسىما پانا بولعان،
قوجاي- باھاۋالدين كامىل پiءرىم.

جۇرگەن، تۇرعان جەرىم نەن پالە قاشقان،
تاس باسىپ، قانشا قيىن تاۋدان اسقان؟!
جانكەشتi: “قىر قىدىرعان، سۋ سىدىرعان”،
قىدىردىڭ قىدىرعاندا، iزiن باسقان!

قاڭعىرىپ جۇرگەندiكتەن، جۇرگەن ساياق،
جەرىم كوپ ءار ورىندا جەگەن تاياق.
قۇدايعا شۇكiر، حاقتىڭ پەندەسىم iن
مەيiربان توككەن لۇتىن اياماي-اق.

ينشاللا، ءسوزىم دە جوق تيتتەي جالعان،
اۋزىما ءسوزدiڭ شىنىن ءتاڭiءرىم سالعان.
لۇتىحي قانداي ەسەپسiز كوپ بولسا دا،
تاعى ءوزi قاھارىنا سونداي العان.

جالعاندا كۇيiپ تەككە جاساعان جاس،
بويىما ءومىر بويى بiر سiڭبەي اس.
ريزامىن قىلعان ءبارiن يەم ءوزi،
قىسقانى، جادىراتقانى- ءبارi بiر باس.

مەن ولەڭدi ءومىرىم شە ءوتتىم قويماي،
جiبەرمەس سەمىرتۋمەن جانە سويماي.
قايعى عام-بالا جاستان قۇمار iءسىم ،
بەرۋشi ءوزi بولعان سوڭ تiپتi تويماي.

ەي، اللا، اينالايىن بەرگەنiڭە،
عيبراتپەن، شىن ىقىلاسپەن كورگەنiڭە!
كەرەكسiز بۇل جالعانعا قىلدىڭ بiر جان،
جۇدەمەس، قاجىپ ەشكىم ولگەنiڭە!

ولسەڭ، ساعان، ايتشى كىم، قامىعادى؟!
ءتۇسiنبەگەن ءسوزiڭە، شالا ۇعادى.
تۇرا بەرسەڭ جالعاندا بۇل قالىپپەن،
قاتى، بالا كۇتۋدەن جالىعادى.

بۇل ءسوزىم نiڭ ءبارi شىن، جالعانىم جوق،
جالىعۋمەن تiپتi ءوزىم قالعانىم جوق.
بۇل جالعاندا كوڭiءلىم ە العان iستi
قولىم جەتiپ ەشبiرiن العانىم جوق.

بولماي كەتتi ءومىرىم شە ماعان تويىم،
حات، قالامىم، ولەڭىم -جىلقى، قويىم.
مەن دەگەندە، جان بiتكەن تەرiس اينالىپ،
ورنىنا كەپ كورگەن جوق ەشبiر ويىم.

بۇحار باردىم، ەڭبەگىم وندا قالدى،
تاشكەنتتەگi، جولداعى ەل ۇرلاپ الدى.
قىدىرساڭ دا دۇنيەنi، تابا الماسسىڭ:
بiر ەڭبەگi جانباعان بiزدەي جاندى.

كىم -كىم مەنەن باس قوسسام، ويى باسقا،
ۇيدە وتىرىپ جاريمىن ءوش پەن قاسقا.
ۇيدە، تۇزدە كۇن كەشتىم جالعىزدىقپەن،
جاري الماي ءومىرىم دە بiر جولداسقا!

دەپ ويلاپ: “الدانبايىن بولماشىعا”،
بiلمەدىم بالا كۇننەن قىرعا شىعا.
كەۋدەگە قۋات بiتكەن كەتiپ قالىپ،
جەرىم جوق حوش كورiنگەن ۇرعاشىعا!

جوعارى قاراي بەرiپ، تومەن باقپاي،
ءوزىم دiء-وزىم جاسقانشاق، قىلىپ قاقپاي،
قارا قۇلدىڭ جۇمىسىن قىلماعان سوڭ،
قاتىن دەگەن حالىق، جۇرتقا كەتتىم (قالدىم) جاقپاي.

بەرگەن ونەر قۇدايىم تiل مەن جاقتان،
بۇل-شىن ءسوز، بiلەدi جۇرت، ەمەس ماقتان.
تiل مەن جاقتىڭ قاتىنعا كەرەگi نە،
قۇلدى ارتىق كورەتiن جۇرت مال مەن باقتان.

ناداننان بويىڭدى الىس قىلىپ، ساقتان!
بەرiلگەن عىلىم، حيكمەت ماعان حاقتان.
اق جاعىڭنان كورەتiن كوزدi جوق بوپ،
وڭشەڭ سوقىر قارايدى قارا جاقتان!

ءجۇسiپتi اق جاعىنان جاقىپ كوردi،
قىرىق جىل جىلاپ، كوزi اعىپ، ءومىر ءسۇردi.
قارا جاعىن كورۋمەن اعالارى
جويىلتىپ، جوق قىلۋعا اڭدىپ ءجۇردi.

كەرۋەنگە باقىرتۋمەن قۇل دەپ ساتتى،
مىسىر بارىپ، زىنداندا ناقاق جاتتى.
زىليقا اق جاعىنان كورiپ قالىپ،
ءورت بولىپ ءوز-وزiنەن كۇيدi قاتتى.

بiر جاعىڭ اق بولعاندا، بiر جاق- قارا،
ءتاڭiرiڭ سولاي جاراتقان، بار ما شارا؟!
قارا جاقتان قاراۋشى ورتاسىندا،
جالعىز قالدىڭ سوپايىپ، ەي، بەيشارا!

بiلگەنگە بولدى تامام، ەندi ءسوز جوق،
ەلۋدەن استىڭ انىق، ساعان ءجۇز جوق.
تۇر مەيلiڭ، بۇل جالعاندا، جونەل مەيلiڭ،
اق جاعىڭنان كورەتiن بiر دە كوز جوق!

جاۋدىڭ باسى ءوز ءناپسiڭ بەرمەيدi ەرiك،
قوساقتالىپ لاعىن تۇر وعان سەرiك.
قانشا اينالساڭ قۇدايدان، از-دى ساعان،
دۇشپانىڭا وسىنشا قىلعان جەرiك!

بiلمەي ءجۇرسiڭ جۇگiڭدi موينىڭداعى،
ءومىر بويى قانباعان ويىڭ-داعى.
قارا جاقتان، قاق باسى، قاراۋشىنىڭ
ءومىر-جولداس قاتىنىڭ قوينىڭداعى.

قارتايۋمەن جاستارعا بولدىڭ سۋىق،
باس ورنىندا بۇل كۇندە- ۇرگەن قۋىق.
ەمەن بولسىن، كوتەرسiن، قالايشا ءۇيدi،
Iسكە جاراپ جالعاندا جالعىز ۋىق.

جۇرەگiڭنiڭ باسىندا قالدى داعىڭ،
كۇننەن-كۇنگە جۋىقتاپ ولەر شاعىڭ.
اق جاعىڭنان كورۋشi جان جوق بولىپ،
ايماعىڭا ايقىن بوپ قارا جاعىڭ!

بۇل جالعاننىڭ ءجۇزiندە كوڭiلiڭ وسپەي،
كورiنگەننiڭ جۇرتىندا قالدىڭ كوشپەي.
قاشان كوزگە كورiنگەن اسىل نارسە
اسىلدىقتان قور بولدىڭ، كوزگە تۇسپەي!

بالا كۇندە تولۋمەن كەۋدەڭ نۇرعا،
ماستىقپەن ءتۇسiپ كەتتiڭ تالاي سورعا.
شارق ۇرىپ ۇشىپ جۇرگەن دەر كۇنiڭدە،
زەرەك قۇستاي جاڭىلىپ، ءتۇستiڭ تورعا!

ەسكە ءتۇستi-اۋ باسىمنان كەشكەن كۇندەر،
تالاي ۋىن جالعاننىڭ iشكەن كۇندەر!
بوپالامداپ iشiندە كەتiپ جاتىر،
نەشە ءتۇرلi كوكەيدi كەسكەن كۇندەر.

تiرشiلiك كورسەتتi ءبارiن مۇنىڭ،
سەن قازبالاپ سۇرايسىڭ نەسiن ونىڭ؟!
تiلiڭ سويلەپ، جۇرەگiڭ ويانعانمەن،
قايدا جەتكەن سوزعانمەن قىسقا قولىڭ؟!

تەككە شارشاپ، زارىقپا، قىزىل تiءلىم !
سالعان مەنi بەينەتكە عىلىم-بiءلىم .
زەرەكتiكتiڭ سازايىن كوپ تارتۋمەن،
قاقساۋمەنەن دامىلسىز ءوتتi كۇنىم .

جارىق ساۋلە كورە الماي، بiر تاڭ اتىپ،
كەتكەن كۇندi، ايتاسىڭ، قاشان باتىپ!
ساتۋ، سويۋ جاعىنا جارامسىز بوپ،
قويعا ەرە الماي قوتاندا قالدىق جاتىپ.

ارام بولدى جالعاندا بiزگە بازار،
تiرiلەي كورگە ءتۇسiپ، بولدىق مازار.
مىنە، وسىنداي ءمان-جايى كارiپتەردiڭ (عارiپلاردىڭ)،
شاراپاتتى ەرلەردەن تيگەن نازار.

---