مىڭ توعىز ءجۇز وتىزىنشى،
فيەۆرالدىڭ ءبىر جەتىسى،
جۇرەككە سالعان وت سونبەي.
التىنشى يۋل تىم اۋىر كۇن،
بولىپ ماعان قاراڭعى ءتۇن،
بۇلاردى مۇتپايمىن ولمەي.

بىرىندە كەپ عافىردى الدى،
بالاسى دا قوساقتالدى،
«سەن قالما،– دەپ،– كوگەندەلمەي».
مۇلىك-مالىن تۇگەل الىپ،
ەكەۋىن تۇرمەگە سالىپ،
ءبىراز عانا ايال بەرمەي!

جەتىسىندە ءوزىمدى الدى،
سىپىرىپ ءۇي، جاساۋ-مالدى،
كەتەر مە ويدان ءولىم كەلمەي!
ونىندا مەنى شىعاردى،
ءۇي تۇتقىن قىپ، قاعاز الدى،
«جاتاسىڭ،– دەپ،– ءىس جوندەلمەي».

عافىردى الىپ سەمەي باردى،
ەكەۋىن تۇرمەگە سالدى،
پودسۋدوم دەپ، ءبىر تەكسەرمەي.
اباقتىدا بەس اي ءوتىپ،
ءيۋلدىڭ التىسى جەتىپ،
عافىر ءولدى اتاقتى ەردەي.

«جازاسىزعا جانىم قۇربان»،–
دەپ، وسى ويمەن باۋىزدالعان،
«كەتەم،– دەپ،– قورلىققا كونبەي!»
ادەيى اللاعا كەتكەن،
شاھيتتىككە قولى جەتكەن،
بۇ جالعانعا كوڭىل بولمەي!

سەزدىرمەگەن ەش جولداسقا،
نە بالاسى، نە دوستاسقا،
مۇنى قالعان ادام كورمەي.
الدىنا قويعان ول لەگەن،
سول قولىن جەرگە تىرەگەن،
وڭ قولىمەن باكى سەرمەي!

ءبىر تارتقانىن بىرەۋ كورىپ،
كۇرە قيعان تاعى ورىپ،
اعىزىپ قان قىزىل سەلدەي!
«بۇ نە؟!» – دەپ، جولداسى جەتكەن،
«ءوزىم»،– دەپ يشارات ەتكەن،
الىس جولعا جونەلگەندەي.

ادىلەتسىز بالامدى الدى،
ءبىر ۇل مەن ءتورت قىزى قالدى
ەنەسى ولگەن جەتىم تولدەي!
اتا-انا مەن باۋىرلارى،
بالالار مەن قوساق-جارى
اعىزدى كوز جاسىن كولدەي!

اعايىن، كورشى، دوس، قۇدا،
عافىر دەپ زارلادى بۇ دا،
جيىلىپ كەپ وشار ەلدەي!
اكەتكەنگە، ءمىنى، بۇگىن،
تولىپ ءبىر جىل جەتىنشى ءتۇن،
وتە شىققان ءومىر جەلدەي!

سەن وتكەنگە جەتى اي بولدى،
سونى ويلاپ سابىرىم ءولدى،
جامان تامىم بولىپ كوردەي!
بىلمەدىم، قايعى ما، جىن با؟
«بۇگىن بار،– دەدى،– وسىندا»،
سيقىرشى ۇشكىرگەن جەلدەي!

شىداپ، ىشكە تولىپ جالىن،
ءمىنى شىقتى بولىپ سارىن،
اۋلاقتا زارلاپ يمەنبەي.
انا كۇنى تۇسىمە ەندىڭ،
اق كۇمبەزدەن تۇرە كەلدىڭ،
تاياۋ تۇردىڭ ەسىك-توردەي!

وتكەنىڭ تۇر كوڭىلىمدە،
بىزگە ەرمەس ولىك دەپ مۇلدە،
ءجۇزىڭ تۇر بەينە كۇلگەندەي!
حالىققا بىردەمە دەدىڭ،
قۋانىپ مۇتقانىم مەنىڭ،
ءتۇسىمدى ءوڭىم دەپ، سەنبەي!

شەشىلدى سول ءتۇسىم ەندى،
دەپسىڭ سەن «فيەۆرال كەلدى»،
مۇتىپپىن مەن ەسىمە ەنبەي!
وسى فيەۆرال، وسى ءتۇسىم،
قابات كەلىپ جارىلدى ءىشىم،
جۇرەككە قانجار ىلگەندەي!

وسىنى ويلاپ، اعىپ جاسىم،
سۋ بوپ قاعاز، قارىنداشىم،
نەشە بۇزىپ، نەشە جوندەي!
يەسىز تامىم بولىپ مولا،
سابىرىم كەتتى ءبىر جولا.
وتىرمىن جازۋىم ونبەي!

قاراعىم، مومىنىم، عافىر،
بۇگىن بولىپ اكەڭ پاقىر،
قويا المادى ءبىر كۇڭىرەنبەي!
قۇلىنىم قوش، باقىتتى بول،
جاڭا فيەۆرال، التىنشى يۋل
مۇتىلمايدى مەنى كومبەي!
ول اي كەلسە، وسى جىرىم
تۇسىرەر ويعا ءار ءبىرىن،

---