- 28 اقپ. 2020 00:00
- 240
مۇنىڭ بايتالى سەمىز ەكەن
بۇرىنىراق حالىق ىشىندە ءور مىنەزدى، وجەت ءسوزدى، تاقۋا، تاقپاقشىل بىرەۋ وتكەن ەكەن. ول ءبىر بايدىڭ اۋىلىنا قونىپ جاتقاندا، بىرەۋدەن سۇراپ مىنگەن بايتالىن جوعالتىپتى. كوپ قاراپ ءىز-تۇزى بولعان سوڭ اقىرى ەلدىڭ زاڭگىسىنە بارىپ:
— زاڭگى تاقسىر، اۋىلىڭىزعا قونىپ جاتقانىمدا جىگىتتەرىڭىز بايتالىمدى ۇرلاپ قويدى، سۇراپ بەرىڭىز، — دەپتى. سوندا زاڭگى:
— كورسەڭ ايت، ايتپەسە، بەتالدى سويلەمە! — دەپتى. سوندا الگى جىگىت وسى رۋدىڭ المان بولاتىن توپتى جينالىسىن توسىپ ءجۇرىپتى. ويتكەنى بۇل جينالىسقا ءتۇتىن باسىنان ادام قالماي قاتىناسادى ەكەن. ەل ابدەن جينالىپ بولعان كەزدە ول كەنەت كەلىپتى دە، زاڭگىگە قاراپ جۇرەلەپ وتىرا قالىپ:
— ەنەڭدى ۇرايىن، زاڭگى،
قۇدايدى بىلمەيتىن پاڭگى.
كوزىڭنىڭ قىرىن سال،
قۇلاعىڭنىڭ ءبىرىن سال،
ارىز ايتام دەگەن، — ەكەن.
— نە ايتاسىڭ؟ ايتشى قانە، — دەپتى زاڭگى. باياعىداعى بايتال ونىڭ ەسىنەن دە كوتەرىلىپ كەتسە كەرەك، سوندا الگى جىگىت:
— مەنىڭ اق بايتالىمدى
قيامەتتە بەرەمىسىڭ،
قيا بەتتە بەرەمىسىڭ.
قۇداي الدىندا بەرەمىسىڭ،
جۇڭگو الدىندا بەرەمىسىڭ.
بولىس الدىندا بەرەمىسىڭ،
ورىس الدىندا بەرەمىسىڭ.
ەگەر، بەرمەسەڭ،
قارعاپ-قارعاپ،
ءىشىڭدى كەپتىرىپ،
وكپەڭدى ءبورتتىرىپ،
ورنىڭنان تۇرماستاي،
موينىڭدى بۇرماستاي
ەتەيىن بە؟ — دەپتى. سوندا الگى جىگىت:
— مەنىڭ اق بايتالىمنان جەگەن ەتىڭ قان بولسىن.
ءۇيىڭدى قويىن قۇلاتىپ،
اۋزى-باسىڭ شاڭ بولسىن.
ەل ەت جەسە،
سەن دەرت جە.
ەل جال شايناسا،
سەن تال شاينا.
ەل جىلىك جەسە،
سەن بۇلىك جە.
ەل مويىن جەسە،
سەن سويىل جە.
ەل ايران جەسە،
سەن ويران ءىش.
اۋدارعان تاستاي بول،
مۇجىلعان باستاي بول.
يت ءمىنىپ يرەك قامشىلاپ،
كوزىڭنەن جاس تامشىلاپ،
قۋ سۇيەك ارىق،
اياعىڭدا شارىق،
تۇقىم-جۇراعاتىڭ ءعارىپ بولىپ قۇرىسىن، — دەگەن ەكەن. سوندا شىداي الماي زاڭگى ورنىنان ۇشىپ تۇرىپ:
— ەي، مىنانىڭ قارعىسى تىم قاتتى ەكەن، وڭدىرمايدى. العانىڭ ءقازىر ايتساڭ، ايىبى جوق، باسپا-باس تولەيسىڭ. ارتىنان ءبىلىنىپ قالسا، ماعان وكپەلەمەيسىڭ، — دەپتى. ءسوز وسى اراعا كەلگەندە، وتىرعاندار ىشىنەن بىرەۋ ورنىنان تۇرىپ:
— تاقسىر، مۇنىڭ بايتالى سەمىز ەكەن، كوزىم ءتۇسىپ كەتىپ مەن ۇرلاپ سويىپ تاستاعان ەدىم، كەشىرىڭىز، — دەپ استىنداعى اتىن سول مايداندا ءتۇسىپ بەرىپ قۇتىلعان ەكەن.