- 28 قاڭ. 2020 00:00
- 297
ءوز قۇنىنا ساتىپ جىبەردىم
ءبىر كۇنى قوجا كوك ەسەگىنە ءمىنىپ، ۇزاق جول ءجۇرىپ، شارشاپ-شالدىعىپ كەلە جاتسا، ءبىر بايدىڭ ءۇيىنىڭ سىرتىندا كەرمەدە سايگۇلىك اتى بايلاۋلى تۇرادى. قوجا قىزىعىپ كەتىپ، بولدىرىپ كەلە جاتقان ەسەگىن كەرمەگە بايلاپ، اتقا ءمىنىپ ءجۇرىپ كەتەدى.
اۋلىنا كەلگەن سوڭ اعايىندارى:
— قوجەكە، مىنانداي ارعىماق اتتى قايدان الدىڭ؟ — دەپ سۇراعاندا، جوندەپ جاۋاپ قايىرماي، مۇرنىنىڭ استىنان مىڭگىرلەپ:
— قايدان الۋشى ەدىم، ساتىپ الدىم، — دەيدى.
ارادا بىرنەشە كۇن وتكەن سوڭ قوجانىڭ اتى كوزدەن عايىپ بولادى، تۇندە بىرەۋ ۇرلاپ كەتەدى. ەرتەڭىندە اۋىلداستارى
قوجادان:
— اتىڭ قايدا؟ — دەپ سۇرايدى.
سوندا قوجا ەش نارسە بىلمەگەن كىسى قۇساپ:
— ءوز قۇنىنا ساتىپ جىبەردىم، — دەپتى.