- 14 قاڭ. 2020 00:00
- 249
قوجا احمەت ياساۋي تۋرالى
بىردە قوجا احمەتتىڭ اكەسى بىلاي دەپتى:
— ە، بالام، ەكى قوشقاردىڭ باسى ءبىر قازانعا سيمايدى دەگەندەي، ەندى بۇل جەردەن نە سەن، نە مەن كەتۋىم كەرەك، — دەپتى.
سوندا قوجا احمەت تۇرىپ:
— ءسىز جاسىڭىز كەلگەن كىسىسىز، مەن جاسپىن، مەن كەتەمىن، — دەپ ياسى قالاسىنا ورنالاسىپتى. ارادا ءبىراز ۋاقىت وتكەن سوڭ، اتا-اناسىنا سالەم بەرەيىن دەپ سايرام قالاسىنا كەل گەندە اكە-شەشەسى:
— ە، قاراعىم، قايدا بولدىڭ، قاي جەردەن قونىس تاپتىڭ؟ — دەپ سۇراپتى. سوندا ول ياسى قالاسىن، ياعني كەيىننەن وزىنە عيمارات سالىنعان جەردى اتاپتى.
— بالام، سەن ول جەردىڭ حالقىمەن سۇحباتتاستىڭ با؟ نە بايقادىڭ؟ — دەگەن يبراھيم شايحقا احمەت.
— ءيا، اتا، سۇحباتتاستىم. ول جەردىڭ حالقى ارقاڭنان قاعىپ تۇرادى، اياعىڭنان شالىپ تۇرادى. سونى بىلە تۇرا نەگە قونىس تەپتىڭ دەرسىز، جاقسىنى جولعا سالۋ وڭاي، جاماندى دا جولعا سالىپ كورەيىن، — دەگەن ەكەن.