- 14 قاڭ. 2020 00:00
- 287
قوجاناسىر مەن ماقتانشاق (ءى اڭگىمە)
ءبىر ماقتانشاق:
— دۇنيەدە مەنى ەشكىم دە الداي المايدى، — دەپتى.
قوجاناسىر مۇنى ەسىتىپتى دە، ماقتانشاقتى كەزدەستىرىپ:
— مەن سەنى ەش ۋاقىتتا ەسىڭنەن شىقپايتىنداي ەتىپ الدايمىن، — دەپتى.
— تۋھ! بۇل ءالى ويىڭىز شىعار، مەنى الدايتىن ادام ءالى تۋىلعان جوق. سەنبەسەڭ، كەلە عوي، باسەكەلەسەمىز.
قوجاناسىر:
— نەدەن؟
ماقتانشاق:
— ءسىزدىڭ شارتىڭىز نە؟
قوجاناسىر:
— مەن ءسىزدى داريانىڭ جاعاسىنا اپارىپ، سۋ ىشكىزبەي الىپ قايتامىن.
ماقتانشاق قارقىلداپ كۇلىپ، قوجانىڭ قولىن الىپ، دارياعا ءتۇسىپتى. كۇن وتە ىستىق، قاپىرىق. ولار شارشاپ-شالدىعىپ داريانىڭ جيەگىنە جەتكەن سوڭ قوجا ايتتى:
— كۋا جوق؟!
— قانداي كۋا؟!
ەگەردە مەن سەنى دارياعا بارعان سوڭ سۋ ىشكەن جوق دەپ تانىپ كەتسەم، قانداي دالەل ايتاسىڭ؟
— ءيا، دۇرىس، كۋا كەرەك ەكەن؟ — دەدى ماقتانشاق.
— ءجۇر، قايتىپ بارىپ ءبىر كىسىنى كۋا رەتىندە ەرتىپ كەلەمىز، — دەپ قالاعا قايتىپ كەلگەن سوڭ قوجاناسىر:
— الدادىم.
— قالاي؟ — دەپ ماقتانشاق تاڭقالدى.
— داريانىڭ جاعاسىنا باردىڭ با؟
— باردىم.
— سۋ ءىشتىڭ بە؟
— جوق.
— دەمەك، الداندىڭ! — دەدى قوجاناسىر.