- 08 قاڭ. 2020 00:00
- 239
قوجاناسىردىڭ اۋرۋدى ەمدەۋى
قارنى اشىپ، جولاۋشىلاپ كەلە جاتقان قوجاناسىردى شاقىرىپ:
— مىنا ءبىر اۋرۋدى كورە كەتىڭىزشى، — دەدى ايدالادا وتىرعان جالعىز ءۇيلى ادامنىڭ تۋىستارى. قايدان ءبىلسىن، باسىندا سالدەسى بولعان سوڭ ءارى دەم وقيتىن مولدا، ءارى ءتاۋىپ بولسا كەرەك دەپ ويلاعان جۇرت. ەسەگىنەن ءتۇسىپ ۇيگە كىردى دە:
— ءبىر توستاعان باۋىرساق، ءبىر توستاعان ايران اكەلە عوي، — دەدى دە، اۋرۋدىڭ باسىنا تىزەرلەپ وتىرا قالدى.
— ە، اللا، شيپاسىن بەرگەي، — دەپ شۋلاپ تۇرعاندارعا:
— شىعا تۇرىڭدار، — دەپ جەكىردى.
لاجسىز جۇرت دالاعا شىعىپ كەتتى. قوجاناسىر ايرانعا باۋىرساقتى سالىپ جەپ تويىپ الدى. دالاعا شىقتى دا، ەسەگىنە ءمىنىپ جۇرە بەردى.
— اۋرۋدىڭ ءحالى قالاي؟ — دەگەندەرگە باسىن يزەدى دە:
— جاقسى، ءبىرازدان سوڭ دىبىس شىعارىپ قالار، — دەپ دامەلەندىردى. كەتىپ بارا جاتقان قوجا موينىن بۇرىپ ارتىنا قاراسا، شۋلاعان داۋىس تا شىعىپتى. قۋعىنشىلار ۇستاپ الىپ سۇراسا:
— تاڭىرىنە نالەت، نەگە وتىرىك ايتاسىڭ؟ — دەي بەرىپ ەدى،
قوجا:
— قانشا قارعاساڭ قارعاي بەر، باۋىرىڭنىڭ جانىن سول ءتاڭىرى الدى، — دەيدى.