InfoHub Logo

ءبىر كۇنى اقىنسىماق بىرەۋ قوجاعا جولىعىپ قاپ:

— قوجەكە، — دەيدى، — اۋىردىم بىلەم، بىرنەشە كۇن بولدى، جۇرەگىم ءزىل قارا تاستاي اۋىرلاپ، كوتەرتپەيدى. بارماعان دارىگەرىم جوق جانە ەم ايتقان بىرەۋى جوق. مۇمكىن، سەن ءبىر نارسە دەرسىڭ.

قوجا پاقىردىڭ جۇزىنە تەسىلە ءبىر قاراپ الىپ:

— سوڭعى كۇندەرى ولەڭ جازىپ پا ەدىڭ؟ — دەپ سۇراپتى.

— ءيا، جازعانمىن.

— بىرەۋ-مىرەۋگە وقىپ پا ەدىڭ، جوق پا؟ وقىماساڭ، وقى، تىڭدايىق، — دەپ تىزە بۇگە باستايدى.

— وقۋ ەشقايدا قاشپاس. الدىمەن جۇرەگىمنىڭ اۋرۋىنىڭ داۋاسىن ايتىپ بەر.

— ولەڭىڭدى وقى، داۋا ايتىلادى.

اقىن ولەڭىن وقي باستايدى. ولەڭ ءارى شۇبالاڭقى، ءارى ماعىناسىز بىردەڭە ەكەن... ولەڭدى اقىرىنا دەيىن تىڭداۋعا ءتوزىمى ارەڭ جەتكەن قوجا:

— باسقا بىرەۋگە وقىپ بەرمەگەن سوڭ جۇرەگىڭدى باسىپ، اۋىرلاتىپ تۇرعان وسى ولەڭ ەكەن. ەندى سەنىڭ جۇرەگىڭ جەڭىلدەندى، اۋىرتپالىعىڭ ماعان كوشتى. ءبىراق، ەسىڭدە بولسىن، بۇدان بىلاي مۇنداي، ماعىنادان جۇرداي اۋىر ولەڭ جازۋشى بولما، جۇرەگىڭ كوتەرە الماي، جارىلىپ كەتۋى ىقتيمال، — دەپتى.

---