«رامىزدەرىم – ماقتانىشىم» شىعارما - رەفەرات
«رامىزدەرىم – ماقتانىشىم»
شىعارما - رەفەرات
بۇگىندە جاستاردى پاتريوتتىققا تاربيەلەۋدىڭ ءتۇرلى جولدارى قاراستىرىلىپ كەلەدى. سونىڭ ءبىرى جاستار، جاس ورەندەر اراسىندا ۇلتتىق ناقىشتارىمىز رامىزدەردى ناسيحاتتاۋ. ءرامىز – بۇل مەملەكەتتىڭ ءتولقۇجاتى دەسە ارتىق ايتپاعان بولار ەدىك. رامىزدەردى ناسيحاتتاۋداعى ماقسات – ءاربىر جاس بۋىن جەتكىنشەكتىڭ وتان، قازاقستان، تۋعان جەر تۋرالى تۇسىنىكتەرىن كەڭەيتۋ. قازاقستان رەسپۋبليكاسىنىڭ رامىزدەرى تۋارلى تۇسىنىكتەرىن قالىپتاستىرۋ. ولاردى وتانسۇيگىشتىككە، ادامگەرشىلىككە، وتانىنا، حالقىنا ادال قىزمەت ەتۋگە، ەلىنىڭ تۋىن، ەلتاڭباسىن، ءانۇرانىن قاستەرلەۋگە، حالقىنىڭ تەگىن، تاريحىن بىلۋگە تاربيەلەۋ.
باتىرلىقتىڭ ۋىزىنا جارىعان،
ەر تۇركىنى بايراعىنان تانىعان
ءوزى اقىن، ءوزى ءانشى حالىقتا،
كىم ايتا الار بولماعان دەپ ءانۇران –
دەپ اقىن جىرعا قوسقانداي، گرەكتىڭ «گيمن» ءسوزى قازاقشا «ۇران»، «ۇران سالۋ» دەگەن ۇعىمدى بىلدىرەدى. باسقا ۇلتتار سەكىلدى قازاق ەلىنىڭ دە ءاربىر رۋ - تايپاسىنىڭ وزىنە ءتان تاڭبا بەلگىلەرى، جالاۋىمەن قاتار، ءانۇرانى دا بولعان. ەلدى جاۋ شاپقاندا جەر - جەردەگى ساربازداردى جيناۋعا ات شاپتىرىپ، ۇران سالادى، حابار بەرەدى. كەزىندە ساربازدارعا رۋح بەرگەن، جاۋعا قارسى ەرلىكپەن كۇرەسە بىلۋگە جۇمىلدىرعان.
ەجەلدەن ەر دەگەن،
داڭقىمىز شىقتى عوي.
نامىسىن بەرمەگەن،
قازاعىم مىقتى عوي!
ۇرپاققا جول اشقان،
كەڭ بايتاق جەرىم بار.
بىرلىگى جاراسقان،
تاۋەلسىز ەلىم بار.
ءانۇرانىندا جازىلعان ولەڭ شۋماقتارى – ادامعا زور رۋحاني اسەر بەرەتىن كۇشتىڭ، حالىقتىڭ، ۇلتتىڭ، مەملەكەتتىڭ، ەلدىڭ بىرلىگىنىڭ نىشانى سيپاتتالادى.
ال ەلىمىزدىڭ كوك تۋىنا كەلەر بولساق. تۋ – بەيبىت كەزدە قۇرمەتپەن ساقتالىپ، ول تەك جاۋگەرشىلىك كەزدە عانا شىعارىلىپ وتىرعان. تۋدان ايىرىلۋ – ولىممەن تەڭ بولعان. باۋىرجان مومىش ۇلى ايتقانداي «تۋ – قاسيەت! تۋ – اسكەرلەردىڭ ار نامىسى»! تاريح بەتتەرىنە كوز جۇگىرتسەك، قازاق جەرىنە كوز تىگۋشىلەر از بولماعان. سونداي ءبىر قيىن - قىستاۋ كەزەڭدە ۇلى دانا بابالارىمىز تولە بي، قازىبەك بي، ايتەكە بي ورداباسىنداعى جيىننان كەيىن، ءابىلحايىر حان ءۇش ءجۇزدىڭ باسىن قوسىپ، بوگەنباي باتىرعا قازاقتىڭ تۋىن ۇستاتقان ەكەن.
1992 جىل 4 - ماۋسىم – قازاق ەلىنىڭ تاريح بەتىنە التىن ارىپتەرمەن جازىلاتىن ەلەۋلى كۇن. ءدال وسى كۇنى رەسپۋبليكا جوعارى كەڭەسى تاۋەلسىز ق ر - نىڭ مەملەكەتتىك تۋى مەن ەلتاڭباسىن بەكىتتى. 1992 جىلى ماۋسىم ايىندا تۇڭعىش پرەزيدەنت ن. ءا. نازاربايەۆ ۇلت تۋىنا تاعزىم ەتتى.
تۋ ورتاسىندا كۇن، ونىڭ استىندا قالىقتاپ ۇشقان قىران، تۋدىڭ سابىنىڭ تۇسىندا ۇلتتىق ورنەك ناقىشتالعان تىك جولاق كوكتەپ وتەدى. كۇن شۇعىلا، قىران، ورنەك بەينەسى التىن تۇستەس.
كوك تۋدىڭ جەلبىرەگەنى –
جانىما قۋات بەرەدى.
تالاسقا تۇسسە جان مەن تۋ
جان ەمەس ماعان كەرەگى –
كوك تۋدىڭ جەلبىرەگەنى –
دەپ، اقىن الماس احمەتبەك ۇلى جاستاردى ناعىز پاتريوتتىق رۋح پەن تاربيەگە شاقىرا ءبىلدى. اقىن بولسىن، جاس بولسىن، كارى بولسىن بارلىعىنىڭ مىندەتى دە سول – ەگەمەندى ەلىمىز جەر الەمىندەگى باسقا مەملەكەتتەرمەن تەرەزەسى تەڭ وركەنيەتتى ەل رەتىندە ءوزىنىڭ ەلتاڭباسى مەن ءانۇرانىن، تۋى مەن جالاۋىن بەلگىلەپ، وسى ءبىر قاسيەتتى بەلگىلەردىڭ ءمانىن ءاربىر ۇرپاقتىڭ تەرەڭ ءتۇسىنىپ، ادەپتىلىك راسىمدەرىن ورىنداۋ بورىشىمىز دەپ ساناۋىن كوزدەيدى.
كۇن ساۋلەسى، كوك اسپان، شاڭىراق، جۇلدىز، قاناتتى تۇلپار، بيداي ساباقتارى – بارلىعى ەلتاڭبانى بەينەلەيتىن ناقىشتار.
قازاقستان رەسپۋبليكاسىنىڭ مەملەكەتتىك ەلتاڭباسىنىڭ نەگىزىنە شاڭىراق الىنعان. ول ەلتاڭبانىڭ جۇرەگى ىسپەتتەس.
شاڭىراق الەمنىڭ ءبىرتۇتاستىعىن، مەملەكەتتىڭ باستاۋى وتباسى وشاعىن بەينەلەسە، قاناتتى تۇلپار ماڭگىلىك ءومىر، شەكسىز دامۋ جانە قازاقستان سەكىلدى ءبىر شاڭىراق استىندا ءومىر ءسۇرىپ جاتقان حالىقتاردىڭ رۋحاني بايلىعىنىڭ بەلگىسى. قاناتتى تۇلپار بولاشاققا ءۇمىت ارتار جاس ۇرپاقتىڭ ارمانى، سامعاۋ بيىگى. ەلتاڭباداعى بەس جۇلدىز، جارىق جۇلدىز وتانىمىزدىڭ جۇلدىزى بيىكتەپ، باقىت جۇلدىزىنان نۇر شاشىپ تۇرعانىن بىلدىرەدى. بيداي ساباقتارى – مولشىلىقتىڭ نىشانى. اسپان اشىق، جۇلدىزى جارقىراعان، شاڭىراعى بيىك، جەڭىمپاز، مولشىلىق ەلىنىڭ پەرزەنتى بولۋ.
ءسوز سوڭىن قورىتا كەلگەندە، ەلىمىزدىڭ، جەرىمىزدى، رامىزدەرىمىزدى، وتانىمىزدى قۇرمەتتەۋگە جانە پاتريوتتىق سەزىمىمىزدى نىعايتا تۇسۋگە تىرىسۋ – ول ءاربىر ازاماتتىڭ پارىزى! تۋعان جەر دەگەن كيەلى ۇعىمدى ءاربىر قازاقستاندىق قۇرمەت تۇتۋعا، قاستەرلەۋگە مىندەتتى ەكەنىن ەستەن شىعارماۋعا ءتيىسپىز.
«رامىزدەرىم – ماقتانىشىم» شىعارما - رەفەرات. جۇكتەۋ
شىعارما - رەفەرات
بۇگىندە جاستاردى پاتريوتتىققا تاربيەلەۋدىڭ ءتۇرلى جولدارى قاراستىرىلىپ كەلەدى. سونىڭ ءبىرى جاستار، جاس ورەندەر اراسىندا ۇلتتىق ناقىشتارىمىز رامىزدەردى ناسيحاتتاۋ. ءرامىز – بۇل مەملەكەتتىڭ ءتولقۇجاتى دەسە ارتىق ايتپاعان بولار ەدىك. رامىزدەردى ناسيحاتتاۋداعى ماقسات – ءاربىر جاس بۋىن جەتكىنشەكتىڭ وتان، قازاقستان، تۋعان جەر تۋرالى تۇسىنىكتەرىن كەڭەيتۋ. قازاقستان رەسپۋبليكاسىنىڭ رامىزدەرى تۋارلى تۇسىنىكتەرىن قالىپتاستىرۋ. ولاردى وتانسۇيگىشتىككە، ادامگەرشىلىككە، وتانىنا، حالقىنا ادال قىزمەت ەتۋگە، ەلىنىڭ تۋىن، ەلتاڭباسىن، ءانۇرانىن قاستەرلەۋگە، حالقىنىڭ تەگىن، تاريحىن بىلۋگە تاربيەلەۋ.
باتىرلىقتىڭ ۋىزىنا جارىعان،
ەر تۇركىنى بايراعىنان تانىعان
ءوزى اقىن، ءوزى ءانشى حالىقتا،
كىم ايتا الار بولماعان دەپ ءانۇران –
دەپ اقىن جىرعا قوسقانداي، گرەكتىڭ «گيمن» ءسوزى قازاقشا «ۇران»، «ۇران سالۋ» دەگەن ۇعىمدى بىلدىرەدى. باسقا ۇلتتار سەكىلدى قازاق ەلىنىڭ دە ءاربىر رۋ - تايپاسىنىڭ وزىنە ءتان تاڭبا بەلگىلەرى، جالاۋىمەن قاتار، ءانۇرانى دا بولعان. ەلدى جاۋ شاپقاندا جەر - جەردەگى ساربازداردى جيناۋعا ات شاپتىرىپ، ۇران سالادى، حابار بەرەدى. كەزىندە ساربازدارعا رۋح بەرگەن، جاۋعا قارسى ەرلىكپەن كۇرەسە بىلۋگە جۇمىلدىرعان.
ەجەلدەن ەر دەگەن،
داڭقىمىز شىقتى عوي.
نامىسىن بەرمەگەن،
قازاعىم مىقتى عوي!
ۇرپاققا جول اشقان،
كەڭ بايتاق جەرىم بار.
بىرلىگى جاراسقان،
تاۋەلسىز ەلىم بار.
ءانۇرانىندا جازىلعان ولەڭ شۋماقتارى – ادامعا زور رۋحاني اسەر بەرەتىن كۇشتىڭ، حالىقتىڭ، ۇلتتىڭ، مەملەكەتتىڭ، ەلدىڭ بىرلىگىنىڭ نىشانى سيپاتتالادى.
ال ەلىمىزدىڭ كوك تۋىنا كەلەر بولساق. تۋ – بەيبىت كەزدە قۇرمەتپەن ساقتالىپ، ول تەك جاۋگەرشىلىك كەزدە عانا شىعارىلىپ وتىرعان. تۋدان ايىرىلۋ – ولىممەن تەڭ بولعان. باۋىرجان مومىش ۇلى ايتقانداي «تۋ – قاسيەت! تۋ – اسكەرلەردىڭ ار نامىسى»! تاريح بەتتەرىنە كوز جۇگىرتسەك، قازاق جەرىنە كوز تىگۋشىلەر از بولماعان. سونداي ءبىر قيىن - قىستاۋ كەزەڭدە ۇلى دانا بابالارىمىز تولە بي، قازىبەك بي، ايتەكە بي ورداباسىنداعى جيىننان كەيىن، ءابىلحايىر حان ءۇش ءجۇزدىڭ باسىن قوسىپ، بوگەنباي باتىرعا قازاقتىڭ تۋىن ۇستاتقان ەكەن.
1992 جىل 4 - ماۋسىم – قازاق ەلىنىڭ تاريح بەتىنە التىن ارىپتەرمەن جازىلاتىن ەلەۋلى كۇن. ءدال وسى كۇنى رەسپۋبليكا جوعارى كەڭەسى تاۋەلسىز ق ر - نىڭ مەملەكەتتىك تۋى مەن ەلتاڭباسىن بەكىتتى. 1992 جىلى ماۋسىم ايىندا تۇڭعىش پرەزيدەنت ن. ءا. نازاربايەۆ ۇلت تۋىنا تاعزىم ەتتى.
تۋ ورتاسىندا كۇن، ونىڭ استىندا قالىقتاپ ۇشقان قىران، تۋدىڭ سابىنىڭ تۇسىندا ۇلتتىق ورنەك ناقىشتالعان تىك جولاق كوكتەپ وتەدى. كۇن شۇعىلا، قىران، ورنەك بەينەسى التىن تۇستەس.
كوك تۋدىڭ جەلبىرەگەنى –
جانىما قۋات بەرەدى.
تالاسقا تۇسسە جان مەن تۋ
جان ەمەس ماعان كەرەگى –
كوك تۋدىڭ جەلبىرەگەنى –
دەپ، اقىن الماس احمەتبەك ۇلى جاستاردى ناعىز پاتريوتتىق رۋح پەن تاربيەگە شاقىرا ءبىلدى. اقىن بولسىن، جاس بولسىن، كارى بولسىن بارلىعىنىڭ مىندەتى دە سول – ەگەمەندى ەلىمىز جەر الەمىندەگى باسقا مەملەكەتتەرمەن تەرەزەسى تەڭ وركەنيەتتى ەل رەتىندە ءوزىنىڭ ەلتاڭباسى مەن ءانۇرانىن، تۋى مەن جالاۋىن بەلگىلەپ، وسى ءبىر قاسيەتتى بەلگىلەردىڭ ءمانىن ءاربىر ۇرپاقتىڭ تەرەڭ ءتۇسىنىپ، ادەپتىلىك راسىمدەرىن ورىنداۋ بورىشىمىز دەپ ساناۋىن كوزدەيدى.
كۇن ساۋلەسى، كوك اسپان، شاڭىراق، جۇلدىز، قاناتتى تۇلپار، بيداي ساباقتارى – بارلىعى ەلتاڭبانى بەينەلەيتىن ناقىشتار.
قازاقستان رەسپۋبليكاسىنىڭ مەملەكەتتىك ەلتاڭباسىنىڭ نەگىزىنە شاڭىراق الىنعان. ول ەلتاڭبانىڭ جۇرەگى ىسپەتتەس.
شاڭىراق الەمنىڭ ءبىرتۇتاستىعىن، مەملەكەتتىڭ باستاۋى وتباسى وشاعىن بەينەلەسە، قاناتتى تۇلپار ماڭگىلىك ءومىر، شەكسىز دامۋ جانە قازاقستان سەكىلدى ءبىر شاڭىراق استىندا ءومىر ءسۇرىپ جاتقان حالىقتاردىڭ رۋحاني بايلىعىنىڭ بەلگىسى. قاناتتى تۇلپار بولاشاققا ءۇمىت ارتار جاس ۇرپاقتىڭ ارمانى، سامعاۋ بيىگى. ەلتاڭباداعى بەس جۇلدىز، جارىق جۇلدىز وتانىمىزدىڭ جۇلدىزى بيىكتەپ، باقىت جۇلدىزىنان نۇر شاشىپ تۇرعانىن بىلدىرەدى. بيداي ساباقتارى – مولشىلىقتىڭ نىشانى. اسپان اشىق، جۇلدىزى جارقىراعان، شاڭىراعى بيىك، جەڭىمپاز، مولشىلىق ەلىنىڭ پەرزەنتى بولۋ.
ءسوز سوڭىن قورىتا كەلگەندە، ەلىمىزدىڭ، جەرىمىزدى، رامىزدەرىمىزدى، وتانىمىزدى قۇرمەتتەۋگە جانە پاتريوتتىق سەزىمىمىزدى نىعايتا تۇسۋگە تىرىسۋ – ول ءاربىر ازاماتتىڭ پارىزى! تۋعان جەر دەگەن كيەلى ۇعىمدى ءاربىر قازاقستاندىق قۇرمەت تۇتۋعا، قاستەرلەۋگە مىندەتتى ەكەنىن ەستەن شىعارماۋعا ءتيىسپىز.
«رامىزدەرىم – ماقتانىشىم» شىعارما - رەفەرات. جۇكتەۋ