- 14 اقپ. 2020 00:00
- 231
ءسابىز بەن شومىر
قوجاناسىر تۇندە بىرەۋدىڭ باقشاسىنا ءتۇسىپ، قابىن ءسابىز بەن شومىرعا تولتىرا باستايدى. كەنەتتەن كەلىپ قالعان باقشا يەسى:
— ەي، اپەندى، ءسىز مۇندا نە ىستەپ جاتىرسىز؟ — دەيدى ايقايلاپ.
— جاي، تازا اۋا جۇتىپ ءجۇرمىن، — دەيدى اپەندى.
— ال، كانە، ءجۇر مۇندا!
— ءتۇن ىشىندە قايدا بارامىز؟
— تۇنىمەن كوكونىستى ۇرلايتىنداردى ەستەن شىقپاستاي ەتىپ جازالايتىن جەرگە.
— اعاتاي، — دەيدى قوجاناسىر جالىنىپ، — نە ىستەسەڭ، ونى ىستە، تەك مەنى جۇرت كوزىنشە ماسقارالاي كورمە.
— وندا ءوزىڭىز جۇلعان ءار ءسابىز، ءار شومىردان جازا تارتىڭىز.
اپەندىنىڭ كەلىسپەسكە امالى قالمايدى، قوجايىن ەكى بىلەگىن سىبانىپ، سابىزدەرمەن ماي قۇيرىقتان ۇرا باستايدى. اپەندى ءار سوققى جەگەن سايىن:
— قۇدايىم، ءبىر كەرەمەت جاساي گور! — دەپ جالبارىنا تۇسەدى.
— قانداي كەرەمەت جاساۋدى سۇراپ جاتىرسىز، اپەندى؟ — دەپ سۇرايدى قوجايىن.
— قاپتاعى سابىزدەردىڭ استىندا ءداۋ شومىر جاتىر. سونى سابىزگە اينالدىرا گور دەپ سۇراپ جاتىرمىن، — دەپتى قوجاناسىر.