- 04 قار. 2019 00:00
- 320
سالەم الماعاننىڭ سازاسى
ەرتەدە وزىنەن باسقانى مەنسىنبەيتىن، تاكاپپارلىعىمەن ءدۇيىم ەلگە اتى شىققان توقسوبا دەگەن ءبىر باي ادام بولىپتى. سول كىسى كۇندەردىڭ كۇنىندە سالت اتپەن جولاۋشىلاپ كەلە جاتسا، ءبىر اۋىلدىڭ ىرگەسىندە قوزى باعىپ جۇرگەن سەگىز-ون جاستار شاماسىنداعى بالاعا كەزدەسەدى.
سالت اتتى جولاۋشى جاقىنداي بەرگەندە بالا ەكى قولىن كەۋدەسىنە قويىپ، ءيىلىپ سالەم بەرىپتى. ماڭايىندا مالى، جەلىگە بايلانعان بيەسى كوپ وسى ۇيگە تۇسىكىسى كەلگەن جولاۋشى ەرىندەرىن بولار-بولماس قيمىلداتىپ، قويشى بالاعا كوز قىرىن سالماي وتە بەرىپتى دە، كەنەت اتىنىڭ باسىن ىركىپ، ءجون سۇراپتى.
— بالام، مىنا قوزى كىمدىكى؟ — دەيدى.
— قوزى قويدىكى، — دەيدى ۇلكەن ادامنىڭ سالەمدى دۇرىس الماعانى كوڭىلىنە كەلگەن بالا.
بويى قامشىنىڭ سابىنداي عانا قارا دومالاقتان مۇنداي جاۋاپ كۇتپەگەن جولاۋشى:
— اكەڭنىڭ اتى جوق پا ەدى؟ — دەپ ەدىرەيەدى.
— اكەمنىڭ اتى تولىپ جاتىر. قارا اتى بار، تورى اتى بار، سارى اتى بار، قۇلا اتى بار، — دەپ كىشكەنتاي تاقىلداق شۇبىرتا جونەلىپتى.
امالى تاۋسىلۋعا اينالعان تاكاپپار باي پۇشپاق بوركىن ءبىر جاق شەكەسىنە قاراي قيسايتا كيگەن بويى تاپقىر بالاعا نە ايتارىن بىلمەي، ويلانىپ قالادى. سالدەن كەيىن جان قالتاسىنان تاۋتەكەنىڭ مۇيىزىنەن جاسالعان شاقشاسىن الادى دا، ەردىڭ قاسىنا تىق-تىق قاعىپ جىبەرىپ، ەرنىنىڭ استىنا ۋىستاپ توڭكەرە سالادى. ءتىلىنىڭ ۇشىمەن ناسىبايدى قوعامداپ، شىرت-شىرت تۇكىرە باستاعان سالت اتتىعا بالا قاراپ تۇرادى دا:
— اتا، مىنا شاقشا نەنىڭ مۇيىزىنەن جاسالعان؟ — دەپ سۇرايدى. «توسىلار جەرىڭ ەندى كەلگەن شىعار» دەپ ميىعىنان كۇلگەن شال:
— بۇل قوياننىڭ مۇيىزىنەن جاسالعان، — دەپتى ۇزىندىعى جارتى كەزدەي كۇمىستەلگەن قارا شاقشانى سالماقتاي تۇرىپ.
سوندا بالا:
— ەە، ازعاننىڭ جەرى توزعان دەگەن راس ەكەن. ءبىزدىڭ ەل قوياننىڭ مۇيىزىنەن شاڭىراق ويۋشى ەدى، سىزدەردىڭ ەل ونى تەك شاقشاعا عانا جاراتادى ەكەن، — دەپتى.
سالەمدى دۇرىس الماعانى ءۇشىن سوزدەن توسىلىپ، سازاسىن جاس بالادان العان توقسوبا الدىنداعى ەلگە توقتاماستان ءارى اسىپ ءجۇرىپ كەتىپتى.