- 31 قاز. 2019 00:00
- 287
سۋ جۇرەك قويان
ءبىر كۇنى قويان ۇزاپ سەرۋەن دەمەك بولادى. ءبىراق ول ءۇش قادام جاساماي-اق بۇتانىڭ اراسىنان ءبىر سىبدىردى ەستيدى.
وسى مەنى تۇلكى شىعار اڭدىپ جۇرگەن! — دەپ قويان قورقىپ زىتا جونەلەدى.
جۇگىرىپ، جۇگىرىپ، دەم الايىن دەپ تومارشاعا وتىرعانى سول ەدى، تاعى دا بۇتانىن اراسىنان سىبدىرلاعان داۋىس شىقتى.
قاسقىر ەمەس پە ەكەن، مەنى اڭدىپ جۇرگەن! — دەپ ۇرەيى قاشىپ، قويان تاعى قاشا جونەلەدى. ول جۇگىرىپ، جۇگىرىپ، دەم الايىن دەپ ءسال دامىلدايدى.
نەلىكتەن مەن سونداي باقىتسىزبىن؟ مەنەن ەشكىم قورىقپايدى، مەن بولسام بارىنەن قورقامىن؟ سورلى باسىم-اي، ودان دا بۇل قايعىدان سۋعا باتىپ ولگەنىم ارتىق قوي، — دەيدى ول قامىعىپ. ءسويتىپ، ول وزەنگە جۇگىرىپ كەلسە، جاعادا باقا وتىر ەكەن. سۇر قوياندى كورە سالا باقا ەسى شىعىپ باقىلداپ سۋعا سەكىرىپ كەتەدى. مۇنى كورگەن قويان توقتاي قالىپ، تاڭدانا، وز-وزىنە: — مەن وسى نەسىنە سۋعا باتام، مەننەن دە قورقاتىندار بار ەكەن عوي! — دەپ رايىنان قايتىپتى.