تاماشا تاماشا، شىرشامىز تۇر جاراسا!
تاماشا تاماشا، شىرشامىز تۇر جاراسا!
ماقساتى: بالالارعا مەرەكەلىك كوڭىل – كۇي سىيلاۋ. «جاڭا جىل» مەرەكەسىنىڭ كەيىپكەرلەرىمەن تانىستىرىپ، مەرەكە تۋرالى تۇسىنىك بەرۋ.
دامىتۋشىلىعى: ەرتەگىنى ساحنالاۋ ارقىلى بالالاردىڭ ءتىل بايلىعىن، وي قيالىن دامىتا وتىرىپ، رولگە كىرە بىلۋگە ۇيرەتۋ.
تاربيەلىگى: ءار كەيىپكەردىڭ قيمىلىن اۋەن ارقىلى جاساي بىلۋگە تاربيەلەۋ.
«جاڭا جىل» مەرەكەسىنە ساي بەزەندىرىلگەن زالدا قوناقتار، اتا – انالار مەن بالالار وتىر. ورتاعا ادەمى كيىنگەن فەيا كىرەدى.
بالالار ءارتۇرلى قيمىلمەن كىرەدى، اۋەن ويناپ تۇرادى.
فەيا: قۇرمەتتى ءبىزدىڭ بوبەكتەرىمىز، مەرەكە قوناقتارى قوش كەلىپسىزدەر. بارلىعىڭىزدى جاڭا جىل مەرەكەسىمەن قۇتتىقتايمىن. جاڭا جىل تەك تابىس بەرەكە، بىرلىك اكەلسىن. ءاربىر ادام جاڭا جىلدان جاڭالىق كۇتىپ، ۇمىتپەن قارايدى. وسى مەرەكەگە جينالعان ءار ءبىرىڭىزدىڭ ۇمىتتەرىڭىز اقتالىپ ءاربىر وتباسىندا ارمان - تىلەكتەرىڭىز ورىندالسىن. بۇگىن ەرەكشە كۇن «ايگولەك» ورتاڭعى توبىنىڭ «تاماشا تاماشا، شىرشامىز تۇر جاراسا!»
ەرتەڭگىلىگىن تاماشالايمىز. مەن سيقىرلى فەيامىن.
كەلدى، مىنە، جاڭا جىل ورتامىزعا
قۇت - بەرەكە اكەلسىن بارشاڭىزعا.
اڭساعان ارمانىڭىز ورىندالىپ،
ءومىرىڭىز باقىت پەن تولسىن نۇرعا
فەيا: مەن سەندەرمەن بىرگە «جاڭا جىلدى» قارسى الۋعا قۇر قول كەلگەن جوقپىن.
جۇمباك: ءبالىش تولى سەبەتتى
اجەگە الىپ بارادى.
سىيلىققا وعان اجەسى
تەلپەك الىپ بەرەدى.
مەن سەندەرگە ەڭ جاقسى كورەتىن ەرتەگىمدى ايتىپ بەرگىم كەلىپ تۇر.
تىڭدايسىزدار ما؟
بالالار: ءيا، تىڭدايمىز!
فەيا: باياعى ءبىر زاماندا ءبىر قىز بولىپتى. ول ۇنەمى باسىنا قىزىل تەلپەك كيىپ جۇرەدى ەكەن، سول سەبەپتى ونى ءبارى قىزىل تەلپەك دەپ اتاپ كەتكەن ەكەن. ءبىر كۇنى قىزىل تەلپەكتى اناسى «كوركەماي» بالاباقشاسىنىڭ «ايگولەك» توبىنا جاڭا جىلعا ارنالعان مەرەكەلىك شىرشاعا جىبەرەدى.
اناسى: قىزىم، سەن بۇگىن «كوركەماي» بالاباقشاسىنا بارىپ قايت. ول جاقتا بالالارعا مەرەكەلىك شىرشا ءوتىپ جاتىر ەكەن – دەيدى.
قىزىل تەلپەك: جارايدى! مەن دوستارىممەن بىرگە بارسام بولادى ما؟
اناسى: ارينە، ءبىراق ورماننان وتكەندە بايقاپ ءجۇر –
فەيا: — دەپ اناسى قىزىل تەلپەكتى شىعارىپ سالادى. قىزىل تەلپەك ۇيالى تەلەفونىمەن ورمانداعى دوستارىنا قوڭىراۋ سوعادى.
قىزىل تەلپەك: اللو! قويان، سالەم! مەن قىزىل تەلپەكپىن! سەن ورمانداسىڭ با؟ سول جاقتا بول، مەن ءقازىر كەلەمىن، ساعان ايتار ءسوزىم بار.
فەيا: — دەپ، قىزىل تەلپەك جولعا شىعادى.
جولدا كەلە جاتقاندا قىزىل تەلپەكتىڭ الدىنان قاسقىر شىعادى.
قاسقىر: قىزىل تەلپەك، قايدا باراسىڭ؟
قىزىل تەلپەك: «كوركەماي» بالاباقشاسىنىڭ «ايگولەك» توبىنىڭ بۇلدىرشىندەرىنە بارا جاتىرمىن. «جاڭا جىلدى» سول جاقتا قارسى الامىن.
قاسقىر: ماعان سەنىمەن بىرگە بارۋعا بولادى ما؟
قىزىل تەلپەك: جوق، بولمايدى! ول جاققا تەك قانا مەنىڭ دوستارىم عانا بارادى. سەن مەنىڭ دوسىم ەمەسسىن.
قاسقىر: جارايدى، قىزىل تەلپەك، سەن مىنا جولمەن جۇرسەڭ، «كوركەماي» بالاباقشاسىنا تەز جەتەسىڭ.
قىزىل تەلپەك: راحمەت، قاسقىر! ساۋ بول!
فەيا: وسىلاي قاسقىر قىزىل تەلپەككە بالاباقشاعا باراتىن ۇزاق جولدى كورسەتىپ، ءوزى قىسقا جولمەن اتتانادى. ەندى، بالالار، جولدا قىزىل تەلپەك دوستارىن قالاي كەزدەستىرەتىنىن تاماشالاڭدار.
(قىزىل تەلپەك پەن قويان كەزدەسەدى)
قىزىل تەلپەك: Cالەم، قويان! «كوركەماي» بالاباقشاسىنىڭ «ايگولەك» توبىندا بۇگىن مەرەكەلىك شىرشا ءوتىپ جاتىر ەكەن، اياز اتا مەن اقشاقار دا كەلەدى ەكەن، ءجۇر مەنىمەن بىرگە قوناققا بارايىق.
فەيا: قىزىل تەلپەك پەن قويان كەلە جاتىرسا، قاتتى جىلاپ كەلە جاتقان قونجىقتى كەزدەستىرەدى.
قىزىل تەلپەك: قونجىق، ساعان نە بولدى؟ كىم ءتيدى؟
قونجىق: مەن جاڭا جىلدا اياز اتا مەن اقشاقار كەلەدى، بىزگە سىيلىق الىپ كەلەدى دەسەم، قاسقىر مەن تۇلكى ولار كەلمەيدى دەيدى. مەنى مازاقتاپ جىبەردى.
قىزىل تەلپەك: جىلاماشى، قونجىق، ءبىز قويان ەكەۋمىز بالاباقشاعا مەرەكەلىك شىرشاعا بارا جاتىرمىز. سەن بىزبەن ەرىپ ءجۇر، سول جاقتان اياز اتا مەن اقشاقاردى دا كورەمىز.
فەيا: قونجىق قۋانىپ، قويان مەن قىزىل تەلپەكپەن بىرگە كەتەدى. الدارىنان اياق استىنان تۇلكى شىعا كەلەدى.
تۇلكى: سەندەر ءبارىڭ جينالىپ قايدا باراسىڭدار؟
قىزىل تەلپەك: ايتپايمىز!
تۇلكى: ايتپاساڭدار، مەن سەندەردى ۇستاپ، جىبەرمەي قويامىن – دەيدى
قىزىل تەلپەك: جارايدى تۇلكى، ايتايىن، ءبىراق الدىمەن سەن كوزىڭدى جۇم.
فەيا: تۇلكى كوزىن جۇمىپ تۇرعاندا قىزىل تەلپەك دوستارىنا «قاشىڭدار» دەيدى دە، قاشىپ كەتەدى. تۇلكىنىڭ اشۋىنان جارىق ءسونىپ – جانىپ، ورمان دۇركىرەيدى.
قاسقىر: نە بولدى ساعان، تۇلكى؟ سونشاما اشۋلاناتىنداي، ورماندى دۇركىرەتىپ…
تۇلكى: قىزىل تەلپەك قايدا بارا جاتقاندارىن ايتپاي، مەنى الداپ، قاشىپ كەتتى.
قاسقىر: اشۋىڭدى باس، تۇلكى. مەن ولاردىڭ قايدا بارا جاتقانىن بىلەمىن. قىزىل تەلپەك مەنى دە ەرتپەي كەتتى. سوندىقتان مەن وعان ۇزاق جولدى كورسەتىپ جىبەردىم. ال ءبىز ەكەۋمىز مىنا قىسقا جولمەن بارساق، ولاردان بۇرىن بارامىز.
تۇلكى: ءجۇر وندا جۇرەيىك، مەن ولارعا الداعاندى كورسەتەيىن.
فەيا: ءسويتىپ قىزىل تەلپەك دوستارىمەن ۇزاق جولمەن جۇرسە دە، ولاردان تەز جەتەدى.
قىزىل تەلپەك: وي، دوستار، مىنا ۇلكەن ادەمى شىرشاعا قاراڭدار! بۇل شىرشا نەگە ءسونىپ تۇر؟ قانە ءبارىمىز بىرگە شىرشانىڭ شامىن جاعايىق. ءبارىمىز بىرگە «شىرشا جان» دەپ ايقايلايىق.
ءبارى: تاماشا، تاماشا
شىرشامىز تۇر جاراسا.
باسىندا اسەم جۇلدىزى
كوز تويمايدى كاراسا
قۋانت، ءبىزدى، تاڭىرقات
شامدارىڭدى جارقىرات! 3 رەت
(شىرشا شامى جانادى، «الاقايلاپ» قول سوعادى)
حور: «ۆ لەسۋ روديلاس ەلوچكا»
(تارسىلداعان دىبىس ەستىلەدى)
فەيا: بالالار، مىناۋ نەنىڭ دىبىسى؟ بىرەۋ ەسىك قاعىپ قۇرعان سياقتى.
قۋانىڭدار، اعايىن، تامسانىڭدار.
سۇيىنشىمەن ماڭايعا جار سالىڭدار
اياز اتا كەلەدى اقشاقارمەن،
قول سوعىپ قوشەمەتپەن قارسى الىڭدار.
اياز اتا: امانسىڭ با، ۇلدارىم!
امانسىڭ با، قىزدارىم!
قانداي جارقىن جۇزدەرىڭ،
قانداي اسەم جىرلارىڭ
اسۋلارمەن جارىسقان
اساۋ جەلمەن جارىسقان
اتالارىڭ سەندەرگە
شارشاپ كەلدى الىستان!
فەيا: اياز اتا، ول بىزگە كەلگەن جوق.
اياز اتا: اقشاقار قايدا كەتتى ەكەن؟ اقشاقاردى تابۋعا مەنىڭ سيقىرلى تاياعىم كومەكتەسەر! سيقىرلى تاياعىم دا كومەكتەسپەي قويدى، ەندى سىپىرعىمەن سىپىرىپ كورەيىن.
اقشاقار: سالەمەتسىڭدەر مە، بالالار. جاڭا جىلدارىڭ قۇتتى بولسىن! اتا، مەن بالاباقشاعا كەلە جاتىر ەدىم، ءبىر كەزدە قاتتى بوران سوعىپ، ۇلپاقارلار شىر كوبەلەك اينالعاندا، جولدىڭ ءبارىن جاۋىپ قالدى. سىزگە راحمەت، اتا مەنى قار استىنان ارشىپ الدىڭىز.
سۇيسىڭدىرەر ماڭايدى
اقشاقارمىن ارايلى
جالت - جۇلت ەتكەن جۇزىمنەن
كۇمىس ساۋلە تارايدى.
اقشاقارمىن اپپاقپىن
قالاي تىنىش جاتپاقپىن
مەنسىز قىستىڭ ءسانى جوق
ءانمىن، جىرمىن، تاقپاقپىن
اتىراۋ قالاسى، بىرلىك اۋىلى،
№33 «كوركەماي» بالاباقشاسىنىڭ تاربيەشىسى
كابدۋاحيتوۆا ساگيا تلەككابىلوۆنا
تاماشا تاماشا، شىرشامىز تۇر جاراسا! جۇكتەۋ
ماقساتى: بالالارعا مەرەكەلىك كوڭىل – كۇي سىيلاۋ. «جاڭا جىل» مەرەكەسىنىڭ كەيىپكەرلەرىمەن تانىستىرىپ، مەرەكە تۋرالى تۇسىنىك بەرۋ.
دامىتۋشىلىعى: ەرتەگىنى ساحنالاۋ ارقىلى بالالاردىڭ ءتىل بايلىعىن، وي قيالىن دامىتا وتىرىپ، رولگە كىرە بىلۋگە ۇيرەتۋ.
تاربيەلىگى: ءار كەيىپكەردىڭ قيمىلىن اۋەن ارقىلى جاساي بىلۋگە تاربيەلەۋ.
«جاڭا جىل» مەرەكەسىنە ساي بەزەندىرىلگەن زالدا قوناقتار، اتا – انالار مەن بالالار وتىر. ورتاعا ادەمى كيىنگەن فەيا كىرەدى.
بالالار ءارتۇرلى قيمىلمەن كىرەدى، اۋەن ويناپ تۇرادى.
فەيا: قۇرمەتتى ءبىزدىڭ بوبەكتەرىمىز، مەرەكە قوناقتارى قوش كەلىپسىزدەر. بارلىعىڭىزدى جاڭا جىل مەرەكەسىمەن قۇتتىقتايمىن. جاڭا جىل تەك تابىس بەرەكە، بىرلىك اكەلسىن. ءاربىر ادام جاڭا جىلدان جاڭالىق كۇتىپ، ۇمىتپەن قارايدى. وسى مەرەكەگە جينالعان ءار ءبىرىڭىزدىڭ ۇمىتتەرىڭىز اقتالىپ ءاربىر وتباسىندا ارمان - تىلەكتەرىڭىز ورىندالسىن. بۇگىن ەرەكشە كۇن «ايگولەك» ورتاڭعى توبىنىڭ «تاماشا تاماشا، شىرشامىز تۇر جاراسا!»
ەرتەڭگىلىگىن تاماشالايمىز. مەن سيقىرلى فەيامىن.
كەلدى، مىنە، جاڭا جىل ورتامىزعا
قۇت - بەرەكە اكەلسىن بارشاڭىزعا.
اڭساعان ارمانىڭىز ورىندالىپ،
ءومىرىڭىز باقىت پەن تولسىن نۇرعا
فەيا: مەن سەندەرمەن بىرگە «جاڭا جىلدى» قارسى الۋعا قۇر قول كەلگەن جوقپىن.
جۇمباك: ءبالىش تولى سەبەتتى
اجەگە الىپ بارادى.
سىيلىققا وعان اجەسى
تەلپەك الىپ بەرەدى.
مەن سەندەرگە ەڭ جاقسى كورەتىن ەرتەگىمدى ايتىپ بەرگىم كەلىپ تۇر.
تىڭدايسىزدار ما؟
بالالار: ءيا، تىڭدايمىز!
فەيا: باياعى ءبىر زاماندا ءبىر قىز بولىپتى. ول ۇنەمى باسىنا قىزىل تەلپەك كيىپ جۇرەدى ەكەن، سول سەبەپتى ونى ءبارى قىزىل تەلپەك دەپ اتاپ كەتكەن ەكەن. ءبىر كۇنى قىزىل تەلپەكتى اناسى «كوركەماي» بالاباقشاسىنىڭ «ايگولەك» توبىنا جاڭا جىلعا ارنالعان مەرەكەلىك شىرشاعا جىبەرەدى.
اناسى: قىزىم، سەن بۇگىن «كوركەماي» بالاباقشاسىنا بارىپ قايت. ول جاقتا بالالارعا مەرەكەلىك شىرشا ءوتىپ جاتىر ەكەن – دەيدى.
قىزىل تەلپەك: جارايدى! مەن دوستارىممەن بىرگە بارسام بولادى ما؟
اناسى: ارينە، ءبىراق ورماننان وتكەندە بايقاپ ءجۇر –
فەيا: — دەپ اناسى قىزىل تەلپەكتى شىعارىپ سالادى. قىزىل تەلپەك ۇيالى تەلەفونىمەن ورمانداعى دوستارىنا قوڭىراۋ سوعادى.
قىزىل تەلپەك: اللو! قويان، سالەم! مەن قىزىل تەلپەكپىن! سەن ورمانداسىڭ با؟ سول جاقتا بول، مەن ءقازىر كەلەمىن، ساعان ايتار ءسوزىم بار.
فەيا: — دەپ، قىزىل تەلپەك جولعا شىعادى.
جولدا كەلە جاتقاندا قىزىل تەلپەكتىڭ الدىنان قاسقىر شىعادى.
قاسقىر: قىزىل تەلپەك، قايدا باراسىڭ؟
قىزىل تەلپەك: «كوركەماي» بالاباقشاسىنىڭ «ايگولەك» توبىنىڭ بۇلدىرشىندەرىنە بارا جاتىرمىن. «جاڭا جىلدى» سول جاقتا قارسى الامىن.
قاسقىر: ماعان سەنىمەن بىرگە بارۋعا بولادى ما؟
قىزىل تەلپەك: جوق، بولمايدى! ول جاققا تەك قانا مەنىڭ دوستارىم عانا بارادى. سەن مەنىڭ دوسىم ەمەسسىن.
قاسقىر: جارايدى، قىزىل تەلپەك، سەن مىنا جولمەن جۇرسەڭ، «كوركەماي» بالاباقشاسىنا تەز جەتەسىڭ.
قىزىل تەلپەك: راحمەت، قاسقىر! ساۋ بول!
فەيا: وسىلاي قاسقىر قىزىل تەلپەككە بالاباقشاعا باراتىن ۇزاق جولدى كورسەتىپ، ءوزى قىسقا جولمەن اتتانادى. ەندى، بالالار، جولدا قىزىل تەلپەك دوستارىن قالاي كەزدەستىرەتىنىن تاماشالاڭدار.
(قىزىل تەلپەك پەن قويان كەزدەسەدى)
قىزىل تەلپەك: Cالەم، قويان! «كوركەماي» بالاباقشاسىنىڭ «ايگولەك» توبىندا بۇگىن مەرەكەلىك شىرشا ءوتىپ جاتىر ەكەن، اياز اتا مەن اقشاقار دا كەلەدى ەكەن، ءجۇر مەنىمەن بىرگە قوناققا بارايىق.
فەيا: قىزىل تەلپەك پەن قويان كەلە جاتىرسا، قاتتى جىلاپ كەلە جاتقان قونجىقتى كەزدەستىرەدى.
قىزىل تەلپەك: قونجىق، ساعان نە بولدى؟ كىم ءتيدى؟
قونجىق: مەن جاڭا جىلدا اياز اتا مەن اقشاقار كەلەدى، بىزگە سىيلىق الىپ كەلەدى دەسەم، قاسقىر مەن تۇلكى ولار كەلمەيدى دەيدى. مەنى مازاقتاپ جىبەردى.
قىزىل تەلپەك: جىلاماشى، قونجىق، ءبىز قويان ەكەۋمىز بالاباقشاعا مەرەكەلىك شىرشاعا بارا جاتىرمىز. سەن بىزبەن ەرىپ ءجۇر، سول جاقتان اياز اتا مەن اقشاقاردى دا كورەمىز.
فەيا: قونجىق قۋانىپ، قويان مەن قىزىل تەلپەكپەن بىرگە كەتەدى. الدارىنان اياق استىنان تۇلكى شىعا كەلەدى.
تۇلكى: سەندەر ءبارىڭ جينالىپ قايدا باراسىڭدار؟
قىزىل تەلپەك: ايتپايمىز!
تۇلكى: ايتپاساڭدار، مەن سەندەردى ۇستاپ، جىبەرمەي قويامىن – دەيدى
قىزىل تەلپەك: جارايدى تۇلكى، ايتايىن، ءبىراق الدىمەن سەن كوزىڭدى جۇم.
فەيا: تۇلكى كوزىن جۇمىپ تۇرعاندا قىزىل تەلپەك دوستارىنا «قاشىڭدار» دەيدى دە، قاشىپ كەتەدى. تۇلكىنىڭ اشۋىنان جارىق ءسونىپ – جانىپ، ورمان دۇركىرەيدى.
قاسقىر: نە بولدى ساعان، تۇلكى؟ سونشاما اشۋلاناتىنداي، ورماندى دۇركىرەتىپ…
تۇلكى: قىزىل تەلپەك قايدا بارا جاتقاندارىن ايتپاي، مەنى الداپ، قاشىپ كەتتى.
قاسقىر: اشۋىڭدى باس، تۇلكى. مەن ولاردىڭ قايدا بارا جاتقانىن بىلەمىن. قىزىل تەلپەك مەنى دە ەرتپەي كەتتى. سوندىقتان مەن وعان ۇزاق جولدى كورسەتىپ جىبەردىم. ال ءبىز ەكەۋمىز مىنا قىسقا جولمەن بارساق، ولاردان بۇرىن بارامىز.
تۇلكى: ءجۇر وندا جۇرەيىك، مەن ولارعا الداعاندى كورسەتەيىن.
فەيا: ءسويتىپ قىزىل تەلپەك دوستارىمەن ۇزاق جولمەن جۇرسە دە، ولاردان تەز جەتەدى.
قىزىل تەلپەك: وي، دوستار، مىنا ۇلكەن ادەمى شىرشاعا قاراڭدار! بۇل شىرشا نەگە ءسونىپ تۇر؟ قانە ءبارىمىز بىرگە شىرشانىڭ شامىن جاعايىق. ءبارىمىز بىرگە «شىرشا جان» دەپ ايقايلايىق.
ءبارى: تاماشا، تاماشا
شىرشامىز تۇر جاراسا.
باسىندا اسەم جۇلدىزى
كوز تويمايدى كاراسا
قۋانت، ءبىزدى، تاڭىرقات
شامدارىڭدى جارقىرات! 3 رەت
(شىرشا شامى جانادى، «الاقايلاپ» قول سوعادى)
حور: «ۆ لەسۋ روديلاس ەلوچكا»
(تارسىلداعان دىبىس ەستىلەدى)
فەيا: بالالار، مىناۋ نەنىڭ دىبىسى؟ بىرەۋ ەسىك قاعىپ قۇرعان سياقتى.
قۋانىڭدار، اعايىن، تامسانىڭدار.
سۇيىنشىمەن ماڭايعا جار سالىڭدار
اياز اتا كەلەدى اقشاقارمەن،
قول سوعىپ قوشەمەتپەن قارسى الىڭدار.
اياز اتا: امانسىڭ با، ۇلدارىم!
امانسىڭ با، قىزدارىم!
قانداي جارقىن جۇزدەرىڭ،
قانداي اسەم جىرلارىڭ
اسۋلارمەن جارىسقان
اساۋ جەلمەن جارىسقان
اتالارىڭ سەندەرگە
شارشاپ كەلدى الىستان!
فەيا: اياز اتا، ول بىزگە كەلگەن جوق.
اياز اتا: اقشاقار قايدا كەتتى ەكەن؟ اقشاقاردى تابۋعا مەنىڭ سيقىرلى تاياعىم كومەكتەسەر! سيقىرلى تاياعىم دا كومەكتەسپەي قويدى، ەندى سىپىرعىمەن سىپىرىپ كورەيىن.
اقشاقار: سالەمەتسىڭدەر مە، بالالار. جاڭا جىلدارىڭ قۇتتى بولسىن! اتا، مەن بالاباقشاعا كەلە جاتىر ەدىم، ءبىر كەزدە قاتتى بوران سوعىپ، ۇلپاقارلار شىر كوبەلەك اينالعاندا، جولدىڭ ءبارىن جاۋىپ قالدى. سىزگە راحمەت، اتا مەنى قار استىنان ارشىپ الدىڭىز.
سۇيسىڭدىرەر ماڭايدى
اقشاقارمىن ارايلى
جالت - جۇلت ەتكەن جۇزىمنەن
كۇمىس ساۋلە تارايدى.
اقشاقارمىن اپپاقپىن
قالاي تىنىش جاتپاقپىن
مەنسىز قىستىڭ ءسانى جوق
ءانمىن، جىرمىن، تاقپاقپىن
اتىراۋ قالاسى، بىرلىك اۋىلى،
№33 «كوركەماي» بالاباقشاسىنىڭ تاربيەشىسى
كابدۋاحيتوۆا ساگيا تلەككابىلوۆنا
تاماشا تاماشا، شىرشامىز تۇر جاراسا! جۇكتەۋ
You Might Also Like
