- 17 اقپ. 2020 00:00
- 245
تۇيەگە كەكتەنۋ
ءبىر كۇنى قوجاناسىر قالادان كەتپەكشى بولادى. ونىڭ تۇيەسى بار ەدى. «تۇيەگە ءمىنىپ ساياحات جاساعان جاقسى عوي» دەپ ويلاندى ول.
قوجا ءبىر كەرۋەنگە ىلىسەدى. جول-جونەكەي ءبىر مىنگەن تۇيەسى كەنەتتەن ءسۇرىنىپ كەتەدى دە، قوجا ۇشىپ تۇسەدى جانە تۇيەنىڭ استىندا قالادى. شىرىلداعان قوجانىڭ ايقايىنا كەرۋەنشىلەر جۇگىرىپ كەلەدى دە، قوجانى دەمەپ تۇرعىزادى. ەسىن جيا سالىسىمەن قوجا باجىلداپ:
— مۇسىلماندار، كوردىڭدەر مە مىنا تۇيەنىڭ نە ىستەگەنىن! ماعان بايلاپ بەرىڭدەرشى ءوزىن ءبىر جازالاپ، كەگىمدى الايىن! — دەيدى.
— قۇدايدان قورىقساڭشى، قوجا! — دەيدى وعان كەرۋەنشىلەر.
— حايۋاناتتان كەك الۋعا بولا ما ەكەن؟
— قاپ، نەگە ولاي؟ — دەيدى قوجا قاپالانىپ، — ادامنان كەك الۋعا بولادى، ال تۇيە حايۋاننان كەك الۋعا بولمايدى، ا؟