ادالدىق اتتى تالانت بار
جەر بەتىندەگى تىرشىلىك اتاۋلىنىڭ قاينار كوزىندەي ءمولدىر بۇلاق الىپ تاۋلاردان باستالىپ، جازيرا دۇنيەگە ءومىر ءنارىن تاراتادى. دۇنيەنىڭ ءار بولىگىنە ءارتۇرلى وتكىرلىكپەن قۇيىلاتىن كۇن ساۋلەسى سەكىلدى، بۇلاقتاردىڭ دا اعىس-ارنا، ەكپىن-ىرعاعى سان ءتۇرلى: بىرەۋلەرى بۇرقان-تالقان الاپات اعىسىمەن، ماڭايىنىڭ بارىنە ءوز ءۇنىن، ءوز تىرلىك لەبىن تىڭداتقىسى كەلگەندەي ادۋىن ەكپىنمەن تاسقىنداسا، ەكىنشى بىرەۋلەرى بىردە ورشەلەنىپ، بىردە باياۋلاماي ءبىر قالىپتاعى بايىپتى تىنىسىمەن ىلگەرى ۇمتىلادى.
اقىن ساكەن يماناسوۆتىڭ پوەزياسىن وقىعاندا، مەنىڭ كوز الدىما قاشان كورسەڭ دە، ارناسى ورتايمايتىن، مولدىرلىگىمەن، ءوز اۋەن، اسەم تىنىسىمەن اينالاسىنداعى تىرشىلىك اتاۋلىنى جايباراقات، جايساڭ كۇيگە بولەيتىن تۋما بۇلاقتى ەلەستەتەمىن.
«قىرىم قانداي كەڭ ەدى ولشەنبەگەن،
قيىرىنا جەتە الماي جەل شولدەگەن.
كوكجيەكتى كوزىمە قوندىرىپ اپ
كەرەمەتتەي قۇيعىتىپ كورسەم دەپ ەم!» —
دەپ تەبىرەنەتىن ساكەننىڭ جىرلارىنان ءوز باسىم، ەڭ الدىمەن، ءمارت مىنەز حالىقتىڭ ۇلتتىق تابيعاتىن — اڭقاۋ-اڭعالدىعىن، كەشىرىمدى كەڭدىگىن، مەيىرىمى مەن ادالدىعىن كورەمىن. «كول تۇبىنەن اق شاباق اتىلىپ، توركىنىنەن قارلىعاش قايتا ورالعان» كوكتەمىمەن، «ورىستەن تويىپ قايتقان تورپاقتاي شومەلەنى سۇزگىلەگەن قاراشانىڭ وكپەك جەلىمەن»، «دالانىڭ باۋىرىن جازدىرماي سىرەسىپ جاتىپ الاتىن قارىمەن» — ايتەۋىر، قىردىڭ تابيعات-تىرشىلىگى، قىل قالام تۋىندىسىن كورىپ تۇرعانداي، جاندى سۋرەت بوپ كوز الدىڭىزدان ءوتىپ جاتادى. بوز جۋساننىڭ ءيىسى كەلىپ، ساۋمال قىمىزدىڭ ءشاربات ءدامىن ۇمىتا باستاعان تاڭدايعا قىشقىل ۇيىرىلەدى. بۇل قاسيەت، ءسوز جوق، اقىن شىعارمالارىنىڭ ۇلتتىق بولمىسىن كورسەتەدى. جۋسان ءيىسىن قانىنا ءسىڭىرىپ، كىندىك كەسىپ، كىر جۋعان جەردى جان جۇرەگىمەن سەزىنگەن، حالقىنىڭ قادىر-قاسيەت، بولمىسىنان ءنار العان اقىن عانا وسىلاي جىرلاي الاتىن بولسا كەرەك. ايتپەسە، جۋسان جايلى قانشاما جىرلاسا دا، ونىڭ تابيعي ءيىسىن سەزىنبەگەن اقىننىڭ ولەڭىنەن جىلى بولمەدە وسكەن جۋسان عانا ەلەستەۋى مۇمكىن. ال شىنى تاساسىنداعى جۋسان بەلۋاردان وسسە دە، قىر بەتكەيىندە تىربيىپ وسكەن بوز جۋسان بولا المايتىندىعى سەكىلدى، حالقىنىڭ جۇرەك ءلۇپىلىن قانىنا سىڭىرمەگەن، قاسيەتتى قىر جۋسانىنىڭ جۇپارىن جانىمەن سەزىنبەگەن اقىن دا ۇلتتىق تۋىندى بەرۋى مۇمكىن ەمەس ەكەندىگى اقيقات.
ادام ءقازىر قىس بويى جىلى جەردە وسكەن قيار مەن كوك جۋاعا ۇيرەنىپ العان. راس، سۋ مەن كۇننىڭ ءنارىن الىپ، جاسىل القاپتا وركەندەگەن قياردىڭ ءدامىن تاتىپ كورمەگەندەرگە الگى جاساندى قيار دا جاراتىلىس تۋىندىسىنداي كورىنىپ قالۋى مۇمكىن. ويتكەنى، باسقانى بىلاي قويعاندا، ايران مەن ىرىمشىكتىڭ دە، ءشايى جىبەك پەن ماقتا-ماتانىڭ دا جاساندىسىنا ۇيرەتكەن عاجايىپ قۇبىلىستار زامانىندا تابيعي نارسەنىڭ ءبارى جات بولىپ بارا جاتقانداي. بۇل — ءبىر ەلگە، ءبىر ورتاعا نە حالىققا ەمەس، بۇكىل الەمگە ءتان قۇبىلىس.
ەندەشە، عاسىر تىنىسى پوەزياداعى تابيعيلىققا دا اسەر ەتۋى زاڭدى — شالقىپ، اقتارىلىپ، شابىت پەن شىنايى سەزىم توعىسۋىنان تۋعان جىرلاردان گورى، كۇنىنە جيىرما جول جازام دەگەن ماقساتپەن جاسالعان ولەڭدەردىڭ ءورىس الىپ بارا جاتقانى دا تەكتەن-تەك بولماسا كەرەك.
ساكەن تۆورچەستۆوسىنىڭ و باستان ءبىزدىڭ نازارىمىزدىڭ نىساناسىنا ءىلىنۋى دە، ونىڭ جىرلارىنداعى سوڭعى جىلدارى سيرەپ بارا جاتقان وسى تابيعي مىنەزدىڭ، اعىنان جارىلىپ اقتارىلا قالاتىن جومارت قىلىق، كۇيىنىشىن دە، ءسۇيىنىشىن دە بۇكپەلەمەي، ءبىر ءشيى شىعىپ كەتپەس پە ەكەن دەپ بۇگەجەكتەمەي، «جارقىلداعان جاستارعا دا سەنىپ، اڭقىلداعان كارىگە دە ەرىپ كەتەتىن» اق كوڭىلىنىڭ ءار جول، ءار شۋماقتان كوزگە ۇراتىن قاسيەتىنەن ەدى.
«سىرەسىپ قىردا
جاتىپ العاندا قار ايلاپ،
جىلىلىق ىزدەپ،
جىبىسە ەدى دەپ بار ايماق،
شارق ۇرام قانشا،
اعالارعا دا الاڭداپ،
ارتىمنان جەتكەن بالالارعا دا
قارايلاپ».
ءبىر قاراعاندا، وسى شۋماق ماقتاپ-ماداقتايتىنداي كەرەمەت جولدار بوپ كورىنبەۋى مۇمكىن. ءبىراق ءۇڭىلىپ قاراساڭىز، ويلى، ادەمى شۋماق (مەن وسى ويىمنىڭ باسىندا، ساكەن تۆورچەستۆوسى جارقىلداپ، جالتىلداپ نەمەسە بۋىرقانىپ-بۇرقانعان توسىن ەكپىنىمەن دارالانبايدى دەگەن بولاتىنمىن) ەكەنىندە ءسوز جوق.
«دوس كوڭىلىن ايتقىزباي انىق كورىپ،
جادىراتىپ كەتەتىن، جانىپ كەلىپ،
قامىققاننىڭ قاسىنان تابىلاتىن
تورىققانعا قالتاسىن قاعىپ بەرىپ».
مىنە، وسىنداي دوس ىزدەگەن اقىن اينالاداعى بۇكىل تىرشىلىكتەن اقيقات پەن ادالدىقتى، «كىناسى بولسا، قۇدايدىڭ ءمىنىن دە بەتىنە ايتار» باتىلدىق پەن ادىلدىكتى، كەسەك مىنەز، مارتتىكتى تالاپ ەتەدى.
دۇنيەلەر تارتىسىنىڭ دۇمپۋلەرىنەن، حيروسيما كەسەلىنىڭ جاڭعىرىعىنان ءالى ەسىن جيا الماي جۇرگەن شىرعالاڭدى عاسىردا ءمارت مىنەز، تۋراشىلدىقتى، اقيقات پەن ادىلەتتى شارق ۇرىپ، تەك جان دۇنيەسى تابيعاتتاي پاك، البىرت تا اپپاق كوڭىلدى، باسقانىڭ ءبارىن وزىندەي كورىپ سەنەتىن، شالقار سەزىمدى اڭعال جان عانا ىزدەۋى مۇمكىن. مۇنداي اڭعالداردىڭ سيرەك بولۋى دا عاجاپ ەمەس.
«الالاماي انانى-مىنانى دا،
قاڭقۋ ءسوزدى قىستىرماي قۇلاعىنا،
تەڭ تۇتىپ تا كەتەتىن كىشى ءىنىنى
ءسال-سال ءبىر كىسىلىگى ۇنادى ما...»
نەمەسە
«ايتام ەندى...
ايتسام دەگەن ءسوزىم ەڭ،
دۇنيەگە قاراپ شىندىق كوزىمەن،
ار الدىندا مەن ءوزىمدى ءاردايىم
دار الدىندا تۇرعانداي-اق سەزىنەم»، —
دەگەن شۋماقتاردان-اق اقىن تابيعاتى بار بىتىم-بولمىسىمەن ەلەس بەرەدى.
ول كوزىنە كورىنگەننىڭ ءبارىن ولەڭ قازانىنا سالىپ، سارقىلداتا بەرمەيدى — ءوزىن تولعاندىرعان، سەزىمىنە ۇشقىن اكەلگەن جايدى عانا شىن تەبىرەنىپ جازادى. ول ادامنىڭ بويىنان جالعان سەزىم، وتىرىك ءمۇلايىمسۋ سەكىلدى قىلىقتاردى كورسە، جانى تۇرشىگەدى. وسىنداي سىرتقى جالعاندىق-جاعىمپازدىقتان سەزىم جالعاندىعى تۋادى دەگەن سەنىمدى پىكىردەگى ساكەننىڭ اقىنداردىڭ بويىندا دا جالتاق قىلىقتار بولادى دەگەن ميىنا سىيمايدى. ويتكەنى ول دۇنيەنىڭ، ادامداردىڭ ءبارىن وزىمەن، ءوز كوڭىلىمەن كەڭ ولشەيدى، تىم بيىكتەن كورسەم دەيدى. مىنە، وسى قاسيەتتەردى دوسىنان دا، جاۋى مەن جاقىنىنان دا عۇمىر بويى ىزدەپ جۇرگەن ول ەندى سولاردى ءوز ءسابيىنىڭ بويىنان تاپسام دەپ ارماندايدى. وقىرمان اقىننىڭ وسى ءبىر اق ادال سەزىمىنە، اپپاق سەنىمىنە، «قىزىققا دا، قىزعا دا بۇرىلماي» جۇرەتىن مۇڭدىلاۋ ساتتەرىنە — بار-بارىنە كۋا بولعانداي، بىرگە تەبىرەنەدى. بۇل — اقىنعا قاجەتتى باستى قاسيەت.
ساكەن يماناسوۆتىڭ «ايتىس» پوەماسى حالقىمىزدىڭ قانشا عاسىرلار وتسە دە ماقتانىشى بولا بەرەتىن اقىن سارانىڭ ءبىرجان سالمەن ايتىسى تاقىرىبىنا جازىلعان. اقىن سارانىڭ باقىتتى دا قاسىرەتتى تاعدىرى كۇنى بۇگىنگى سۋرەتتەي كوز الدىڭىزدان كەتپەي، جۇرەگىڭىزدى باۋرايدى. جالپى ايەل تاعدىرى، ونىڭ ىشىندە دارىن يەسى بولىپ تۋعان ايەلدىڭ تاعدىرى تۋرالى، سىرتتاي داقپىرتقا ەرىپ بولجامداماي، جۇرەك كوزىمەن ءبىر ءۇڭىلىپ، ويلانۋعا ءماجبۇر ەتەدى. اقىن سول ايتىستا سارانى جەڭىپ كەتكەن ءبىرجاندى تىلدەمەيدى، ونىڭ اسقاق تالانتىن الاسارتپايدى. قايتا ءبىرجاننىڭ ونەرىن وقىرمانعا مويىنداتادى. ال وزگەنىڭ تالانتىن مويىنداۋ — تەك ۇلكەن ادامدارعا عانا ءتان قاسيەت، سيرەك قاسيەت.
وسى تۇستا ايتىسقا تۇسكەن ەكى مايتالمان اقىننىڭ وبرازى الەۋمەتتىك تۇرعىدان قاراعاندا، تاريحي ايتىس شىندىعىمەن استارلاسىپ، اشىلا تۇسكەن. سارا — سىرت قاراعاندا باس بوستاندىعى وزىندە، ەركىن دە ەركە قىز بولىپ كورىنگەنمەن، ونىڭ ەركىندىگى جالعان — قولىندا بيلىگى بارلار ەل-جۇرتقا داڭقى كەتكەن اقىن قىزدى مۇلدەم تۇنشىقتىرۋعا حالىقتان قورقادى، سوندىقتان وزگەنىڭ كوزىنە «الپەشتەپ» وتىرعانداي اسەر بەرۋگە تىرىسادى. ال قوعامنان سارانىڭ تالانتىنا لايىق ورىن، قارىمتاسىز ەركىندىك بەرۋ ءقاۋىپتى، — سارا حالىق، تالانت دەگەندەر ميلارىنا كىرىپ-شىقپايتىن، وزدەرىنىڭ قامسىز ومىرلەرىنەن وزگە ماڭگىلىك ەش نارسە جوق دەپ قارايتىن قياناتشىل توپتاردىڭ بەيشارا بولمىستارىن جاريا ەتەرى حاق. سارا — تۋعان حالقىنا ابىروي مەن ماقتانىش سەزىمىن عانا اكەلەتىن تۇلعا. ءبىراق ايەل زاتىن ادام دەپ قاراماعان باقاستىق پەن تەڭسىزدىك ۇستەمدىك ەتكەن ءداۋىر ءۇشىن ونىڭ ۇلكەن تۇلعا، ەرەكشە دارىن يەسى بولۋى — تۇك تە ەمەس. قايتا سۇلۋ ءمۇسىن، سۇيكىمدى قىلىق جاي ايەل بولعانى وزىنە دە، وزگەگە دە تيىمدىرەك بولار ەدى. سارانىڭ «كەلىپ ەڭ ادەيى ىزدەپ، امالىم نە، وسىلاي حالقىم جەرگە قاراتقاسىن» دەپ كۇيزەلۋى، شاراسىز تىستەنۋى دە سوندىقتان.
ساكەن پوەماسىندا سارا تاعدىرىنىڭ وسى ءبىر باستى تراگەدياسى ءوز بوياۋىمەن ايقىن دارالانا تۇسەدى، اۆتور ونىڭ الەۋمەتتىك نەگىزىن اشىپ كورسەتەدى، وقىرمانىن ويعا جەتەلەيدى، تالانتتان تۇل توعىشارلار ۇستەمدىك ەتكەن داۋىرگە لاعىنەت ايتقىزادى.
ساكەن پوەزياسىندا ازاماتتىق وي مەن ءوز ءداۋىرىنىڭ ايباتتى ءۇنى بار. ول وي مەن ءۇن پوەمادان دا، بۇگىنگى ءومىر شىندىعىن جىرلاعان پافوستى ولەڭدەردەن دە، ينتيمدىك ليريكادان لا ەستىلىپ جاتادى.
ادامزات تاريحىنداعى ەڭ دەموكراتياشىل پارتيا دەپ جۇرگەن — كوممۋنيستىك پارتيانى، سوۆەتتىك شىندىقتى جىرلاۋ سەكىلدى كوپ ايتا بەرەتىن، ءبىراق كوبىمىزدە نە وي، نە سەزىم جوق، اشەيىن ولەڭ تەحنيكاسىن، ۇيقاس-ىرعاق زاڭدىلىقتارىن بىلگەندىكتەن جالاڭ، جىلتىراق سوزدەر تىركەسىنەن قۇراعان جولدار بولىپ ورىلەتىن ازاماتتىق اۋەندەگى تاقىرىپ ساكەن تۆورچەستۆوسىندا جالپى تىرشىلىكتىڭ، وتكەن مەن بۇگىننىڭ بارلىق كولەڭكە، كۇنگەيلەرى ارقىلى، جۇرەك ەلەگىنەن ءوتىپ جىرلانادى. ەگەر اقىن بۇگىنگىلەر اتىنان:
«قارشادايدان قايعىنى بىرگە وتكەرىپ،
قاراشادا قانشاما دىردەكتەدىك...
سويتە جۇرە، ايتەۋىر،
ەلگە دەگەن،
جەرگە دەگەن سەنىمدى كىرلەتپەدىك»، —
دەسە، پارتيا تۋرالى ويىن بىلاي شەرتەدى:
«تىستەتىپ ءار ساعاتىم جاۋ بارماعىن،
سەنىڭ ارقاڭ — جۇرت بولىپ ساۋ قالعانىم.
سەنىڭ ارقاڭ — جەر ءجۇزى بايقوڭىردى
جاتقا ايتسا كومەگىنسىز اۋدارمانىڭ».
اقىندا تۋعان جەر، وتان، جاستىق شاق تاقىرىبىنا جازىلعان ولەڭدەر بارشىلىق. ول جىرلاردىڭ بارىنەن دە ەلگە دەگەن، ۇلى وتانىمىزعا دەگەن ۇلكەن جۇرەك ماحابباتى ەسەدى:
«جارالعان كەمەڭگەرلىك، كەمەلدىككە،
كەڭدىگى بار-اۋ دۇنيە سەنەرلىك تە!
وسى ەلدىڭ ۇلىمىن دەپ ويلاعاندا،
كوڭىلىڭ كونبەيدى ەكەن تومەندىككە!
دەمەيمىن سۇڭقارىمىن،
تۇلپارىمىن،
ارتىنان ايتا جاتار جۇرت انىعىن.
تۋعان ەل،
سەنى جەرگە قاراتپاس تەك
وزىڭە وسىنشالىق ىڭكار ۇلىڭ!»
ءبىز كوبىنە ازاماتتىق جىرلار، سەزىم جىرلارى دەپ سارالاپ ءبولىپ وتىرامىز. مەنىڭ ۇعىمىمدا، وسىنىمىز ناداندىق سەكىلدى: ادامنىڭ ازاماتتىق تۇلعاسى، بيىك ادامگەرشىلىگى اتا-اناسىنا، دوسىنا، سۇيىكتى ادامىنا، بالاسى-باۋىرىنا دەگەن سەزىمى، مەيىرىم-ماحابباتى ارقىلى قالىپتاسادى.
مەنىڭ بايقاعانىم — ساكەننىڭ ماحاببات تاقىرىبىنداعى ولەڭدەرىنىڭ وزىنەن انىق تۇلعاسى، كوزقاراسى، تۇسىنىگى، بار بولمىسى كورىنىپ تۇرادى. ساكەن ولەڭدەرىن وقىعاندا مىنانى ۇعامىز: ول بىرەۋدى جاقسى كورسە نەمەسە بىرەۋمەن دوستاسسا، بار ىنتا-شىنىمەن، ءسابي كوڭىلىمەن قۇلايدى. اينالاداعى «سۇعاناق كوزدەرگە»، وسەكشىل كەيبىرەۋلەرگە جالتاڭدامايدى؛ بىرەۋ ءبىلىپ قويار، ايتەر-بۇيتەر دەپ ماحابباتىن سەزدىرمەۋگە تىرىسىپ سازارمايدى — «جالعاننىڭ جارتىسىن دا ەلەمەستەن» جۇرەك ءلۇپىلىن، اسىل سەزىمىن ايتا الادى.
ولەڭدەرىن وقىعاندا ونىڭ وسىنداي شالقار سەزىمدى جان ەكەنىنە جانە باسقالاردان دا سونداي ادالدىقتى تالاپ ەتەتىندىگىنە قايتسەڭىز دە سەنەسىز.
«مەن دە بالكىم بىرەۋگە تاعى ۇنارمىن،
تاعى تالاي تىرلىكتە جاڭىلارمىن.
سەنى ەسىمنەن، ايتەۋىر، شىعارا الماي،
جەك كورىپ-اق وتىرىپ، ساعىنارمىن...»
ءدال وسىلاي سۇيە الاتىن، سەزىمىنەن سەندەلەتىن جانە سونى اشىقتان-اشىق ايتا الاتىن ادام — ءسوز جوق، ۇلكەن جۇرەك يەسى.
قالاي بولعاندا دا، ءوز باسىم ساكەن يماناسوۆتى كەڭ تىنىستى، كەمەل ويلى اقىن دەپ تانيمىن. ونىڭ بويىندا كوپ جانداردا بولا بەرمەيتىن تالانت بار. ول — ادالدىق تالانتى. «ادال بولۋ كەرەك» دەپ ايقايلاماسا دا، ساكەن جىرلارىنا رياسىز سەنىپ، وقىرماننىڭ بىرگە تەبىرەنۋى دە وسى قاسيەتىنەن بولسا كەرەك.
ساكەن يماناسوۆ ادەبيەتكە كەلگەلى قالىڭدىقتارى پىشاقتىڭ، قالا بەردى وراقتىڭ سىرتىنداي 7-8 كىتاپ شىعاردى. ءبىراق سششىلار مەن ادەبيەتشىلەر، ادەبي ورتا تاراپىنان اۋىزعا ءجوندى ىلىككەن جوق.
مەنىڭشە، بۇل ۇنسىزدىكتىڭ ەكى جاقتى ءمانى بار. ءبىرىنشىسى — بىزدە ادەبيەتكە قويىلار كريتەريي جوق، ادەبيەتتى جاساپ جۇرگەن ۇلكەندى-كىشىلى تالانتتاردىڭ ورىنى بەلگىسىز — ادەبيەت سارايىنىڭ بوساعاسى مەن ءتورى بىردەي ساپىرىلىسىپ جاتادى — سوندىقتان كوپ توبىردىڭ ءبارى وزدەرىن توي اعاسى سەزىنەدى، كىمنىڭ تالانتى قانداي، شىعارمالارى ۇلكەن ادەبيەت تالعامىمەن ولشەگەندە قاي دەڭگەيدە دەيتىن ايقىنداۋىش جوق. ەكىنشىسى — بىرىنشىسىمەن ساباقتاس. ول — اقىننىڭ كىشىپەيىلدىلىگى، ادەبي ورتادا بولماي جاتىپ بولىپ-تولۋعا، اتاق-ابىرويعا ەرتەرەك جەتسەم دەپ ۇمتىلمايتىندىعىندا.
ەكى كىتاپ شىعارىپ ۇلگەرمەي، ەتەك-جەڭىن ءتۇرىنىپ ادەبيەتتەن ورىن الىپ قالۋعا قام-قارەكەتتەرىن باعىشتايتىن كەيبىرەۋلەردىڭ بويىنداعى ىسكەرلىك قاسيەتتەردىڭ ساكەن يماناسوۆتىڭ باسىنا دارىماعاندىعىندا. كەيبىرەۋگە ون مينۋت تريبۋنا تيە قالسا، ون مينۋت بويى ءوزى تۋرالى ايتىپ، ءوزىن ناسيحاتتايدى. ول «مەن وسىنداي دانىشپانمىن، دۇنيەنىڭ بارلىق پروبلەمالارىن جالعىز شەشىپ، ادامزاتتىڭ باسىنداعى اۋىرتپالىقتى ءوزىم ازايتىپ ءجۇرمىن» دەسە، تىڭداۋشىلاردىڭ كوبى باس شۇلعىپ، ونىڭ ءسوزىن سول كۇيىندە قابىلداي كەتۋى ابدەن مۇمكىن. ناسيحات دەگەن ۇلكەن كۇش قوي. اسىرەسە ءبىزدىڭ داۋىرىمىزدە ونىڭ اسەرى مەن ورنى ەرەكشە. ادامداردا نە نارسە جايلى بولسا دا وزىنشە، ىشتەي پايىمداپ، ءوز ويىمەن تۇجىرىم-قورىتىندى جاساپ، «نەگە، قالاي» دەپ سىن كوزبەن قاراۋعا ۋاقىت از. بۇلايشا كەۋدە سوعىپ، نە اركىمنىڭ ءتىلىن تاۋىپ جۇرتقا مويىنداتسام دەگەن پيعىل يماناسوۆتىڭ تابيعاتىنا جات.
ال، بىزدىڭشە، ساكەننىڭ لايىقتى ورنى تۋرالى ۇيالماي ايتاتىن مەزگىل الدەقاشان جەتكەن سەكىلدى.
تاعى ءبىر ايتار ويىم — يماناسوۆتىڭ كىتاپتارىنىڭ ءبارى ەكى-ۇش باسپادان اسىپ جارىق كورمەگەن ەكەن. بۇل ءبىر اقىننىڭ باسىنداعى جاي ەمەس. ورتالىق باسپالاردا ەكى-ۇش كىتابى شىققاندا، اياق الىسى ءتاۋىر ەكەندىگى بايقالعان اقىنداردى، ولاردىڭ 50-60-قا كەلۋىن كۇتپەي-اق، «تاڭدامالى» دەگەن ايداردى تاقپاي-اق جاڭا ولەڭدەرىمەن بىرگە بۇرىنعى كىتاپتارىنان ءتاۋىر جىرلارىن قوسىپ، بەس-التى باسپا تاباق كولەمىندە شىعارۋ ءداستۇرى بار. ءبىزدىڭ رەسپۋبليكالىق باسپالار وسى توڭىرەكتە قورىقپاي قادام جاساسا، ول تەك قانا ابىروي اكەلەر ەدى.
...مەن جاقسى اقىننىڭ جاقسى ولەڭدەرىن تاعى دا قايتالاي وقىپ بولىپ، تاۋ ەتەگىندە كوڭىلىمدى بۇلاق سىلدىرىنا توسىپ وتىرمىن. بۇلاقتار جارىسىپ بارادى. اسقاق تاۋلاردىڭ قۇشاعىنان سىتىلىپ، جازيرا جازىقتىققا، كەڭدىككە ۇمتىلادى. اپپاق تولقىن تاۋ باسىنان ءمولدىر اعىس، مايدا ۇنمەن سىڭعىرلايدى.
جەردىڭ الىپ قۇشاعىنداعى ماڭگىلىك وسكىنگە ءنار بەرۋگە اسىعادى.
1979
You Might Also Like
-
عۇمار قاراشيەۆ – 1875 جىلى باتىس قازاقستاننىڭ كىرقۇدىقەلدى مەكەنىندە، قازىرگى جانىبەك اۋدانىندا دۇنيەگە كەلدى. عۇمار نوعاي-قازاق رۋىنان شىققان. جاستايىنان اكەسىنەن ەرتە ايىرىلىپ، اۋقاتتى...
